Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τρίσημος, χρόνος· ο χρόνος που αποτελείται από τρεις πρώτους (βραχείς) χρόνους, δηλ. από τρεις χρονικές μονάδες.
Βλ. λ. χρόνος.
http://www.musipedia.gr/
Βλ. λ. χρόνος.
http://www.musipedia.gr/
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an alternative browser.
You should upgrade or use an alternative browser.
Θησαυρός της αρχαίας ελληνικής μουσικής
- Thread starter Zambelis Spyros
- Start date
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τρίτη, η χορδή ή νότα που ήταν τρίτη από τη νήτη
(προς τα κάτω). Στο Σύστημα Τέλειον Έλασσον υπήρχε μόνο μία τρίτη, η τρίτη συνημμένων (si ύφ.)· στο Σύστημα Τέλειον Μείζον υπήρχαν δύο: η τρίτη υπερβολαίων (fa) και η τρίτη διεζευγμένων (do). Στο Σύστημα Τέλειον ’μετάβολον περιλαμβάνονταν και οι τρεις.
Βλ. λ. σύστημα
http://www.musipedia.gr/
(προς τα κάτω). Στο Σύστημα Τέλειον Έλασσον υπήρχε μόνο μία τρίτη, η τρίτη συνημμένων (si ύφ.)· στο Σύστημα Τέλειον Μείζον υπήρχαν δύο: η τρίτη υπερβολαίων (fa) και η τρίτη διεζευγμένων (do). Στο Σύστημα Τέλειον ’μετάβολον περιλαμβάνονταν και οι τρεις.
Βλ. λ. σύστημα
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τριτημόριον, ένα τρίτο του τόνου. Πρβ. Αριστόξ. Αρμον. Ι, 25, 17 Mb.
Βλ. τα λ. δίεσις και χρωματικόν γένος.
http://www.musipedia.gr/
Βλ. τα λ. δίεσις και χρωματικόν γένος.
http://www.musipedia.gr/
Last edited:
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τρίχορδον, 1. Έγχορδο όργανο με τρεις χορδές, ονομαζόμενο και πανδούρα. Ήταν ίσως το μοναδικό όργανο με βραχίονα, χέρι (οικογένεια λαούτου), που χρησιμοποιήθηκε από τους Έλληνες. Για περισσότερες λεπτομέρειες βλ. στο λ. πανδούρα.
Στον [[[Πίνακα IX]]], μια μούσα παίζει τρίχορδο. Ο τρόπος παιξίματος φαίνεται καθαρά· η μούσα πιέζει τις χορδές με το αριστερό της χέρι και τις τραβά [παίζει] με τα δάχτυλα του δεξιού χεριού. Το γλυπτό αυτό, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ανήκει σε μια ομάδα από τρεις μορφές, δύο από τις οποίες είναι μούσες με τρίχορδο, που έχουν ανακαλυφθεί στη Μαντινεία από τον Γάλλο αρχαιολόγο Gustave Fougeres το 1887. Τα γλυπτά χρονολογούνται από τον 4ο αι. π.Χ.
Βιβλιογραφία:
Th. Reinach, (α) "La guitare dans l'art grec", REG 8 (1895), 371-378.
(β) "Famille du luth" DAGR VI (1904), σσ. 1450-1451, στο λ. "Lyra".
(γ) La musique grecque, 1926, σ. 127.
Κ. Sachs, "The Lute", Hist., 1940, σσ. 136-137.
M. Wegner, Das Musikleben der Griechen, 1949, σσ. 51-52.
Η. R. Higgins and R. P. Winnington-Ingram, "Lute-players in Greek Art", Journal of Hellenic Studies 85 (1965), 62-71. Στο άρθρο, ο H. R. Higgins είναι ο υπεύθυνος για τις αρχαιολογικές λεπτομέρειες και ο R. P. W.-Ingram για τις φιλολογικές και μουσικές παρατηρήσεις. Μια σημαντική συμβολή στη μελέτη του λαούτου στην ελληνική τέχνη, πολύ ενημερωμένη, με πολύ χρήσιμη βιβλιογραφία (σ. 62, σημ. 1), σημειώσεις και πίνακες στο τέλος.
2. Τρίχορδον σύστημα· σύστημα με τρεις χορδές ή νότες. Η χρησιμοποίηση ενός τέτοιου συστήματος ανάγεται στους μυθολογικούς χρόνους. Σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις, το σύστημα αυτό εισήγαγε ο Απόλλων ή ο Ερμής ή ακόμα ο Ύαγνις .
Βλ. λ. λύρα .
http://www.musipedia.gr/
Στον [[[Πίνακα IX]]], μια μούσα παίζει τρίχορδο. Ο τρόπος παιξίματος φαίνεται καθαρά· η μούσα πιέζει τις χορδές με το αριστερό της χέρι και τις τραβά [παίζει] με τα δάχτυλα του δεξιού χεριού. Το γλυπτό αυτό, που βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, ανήκει σε μια ομάδα από τρεις μορφές, δύο από τις οποίες είναι μούσες με τρίχορδο, που έχουν ανακαλυφθεί στη Μαντινεία από τον Γάλλο αρχαιολόγο Gustave Fougeres το 1887. Τα γλυπτά χρονολογούνται από τον 4ο αι. π.Χ.
Βιβλιογραφία:
Th. Reinach, (α) "La guitare dans l'art grec", REG 8 (1895), 371-378.
(β) "Famille du luth" DAGR VI (1904), σσ. 1450-1451, στο λ. "Lyra".
(γ) La musique grecque, 1926, σ. 127.
Κ. Sachs, "The Lute", Hist., 1940, σσ. 136-137.
M. Wegner, Das Musikleben der Griechen, 1949, σσ. 51-52.
Η. R. Higgins and R. P. Winnington-Ingram, "Lute-players in Greek Art", Journal of Hellenic Studies 85 (1965), 62-71. Στο άρθρο, ο H. R. Higgins είναι ο υπεύθυνος για τις αρχαιολογικές λεπτομέρειες και ο R. P. W.-Ingram για τις φιλολογικές και μουσικές παρατηρήσεις. Μια σημαντική συμβολή στη μελέτη του λαούτου στην ελληνική τέχνη, πολύ ενημερωμένη, με πολύ χρήσιμη βιβλιογραφία (σ. 62, σημ. 1), σημειώσεις και πίνακες στο τέλος.
2. Τρίχορδον σύστημα· σύστημα με τρεις χορδές ή νότες. Η χρησιμοποίηση ενός τέτοιου συστήματος ανάγεται στους μυθολογικούς χρόνους. Σύμφωνα με ορισμένες παραδόσεις, το σύστημα αυτό εισήγαγε ο Απόλλων ή ο Ερμής ή ακόμα ο Ύαγνις .
Βλ. λ. λύρα .
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
http://analogion.com/forum/showthread.php?p=85119&highlight=%C3%C5%CD%CF%D3#post85119τρόπος, υπήρξε κάποια σύγχυση στη χρήση του όρου αυτού σε μερικά αρχαία κείμενα· συχνά εμφανίζεται ως συνώνυμο του όρου τόνος. Ο Αριστείδης (Περί μουσ. 136 Mb) λέει: "τρόπους, ους και τόνους εκαλέσαμεν". Ο Αλύπιος (Εισ. 3) γράφει κατά παρόμοιο τρόπο: "εις τους λεγόμενους τρόπους τε και τόνους, όντας πεντεκαίδεκα τον αριθμόν" (στους λεγόμενους τρόπους και τόνους, που είναι δεκαπέντε τον αριθμό)· βλ. στο λ. τόνος τους δεκαπέντε τόνους.
Στον Πλούταρχο οι όροι τόνος, τρόπος και αρμονία παρουσιάζονται συχνά ως συνώνυμοι. Ει πρεσβυτέρω πολιτευτέον (793Α, 18): "πολλών τόνων και τρόπων υποκειμένων φωνής, ους αρμονίας οι μουσικοί καλούσι" (αφού υπάρχουν πολλοί τόνοι και τρόποι της φωνής, που οι μουσικοί ονομάζουν αρμονίες). Επίσης, Περί του Ε του εν Δελφοίς (389Ε, 10): "και πέντε τους πρώτους είτε τόνους ή τρόπους είθ' αρμονίας χρή καλείν" (και οι πρώτοι πέντε τόνοι ή τρόποι ή αρμονίες, όπως και αν πρέπει να τους ονομάζει κανείς).
Ο Πορφύριος (Comment. Wallis 258, I.D. 82, 5-6), εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες του όρου τόνος, λέει ότι "τόνος είναι επίσης ο τόπος [η έκταση] που, κατά τον Αριστόξενο, μπορεί να δεχτεί ένα τέλειο σύστημα, όπως είναι ο δώριος και ο φρύγιος και οι παραπλήσιοι τρόποι".
Πολύ συχνά ο όρος τρόπος απαντά με τη σημασία του στιλ (τεχνοτροπίας στη σύνθεση)· Αριστόξ. (Αρμον. II, 40, 21 Mb): "ούτε τους των μελοποιϊών τρόπους" (ούτε τα στιλ [τεχνοτροπίες] της μελωδικής σύνθεσης). Ο Αριστείδης (ό.π. 30 Mb, 30 R.P.W.-I.), επίσης, λέει: "τρόποι μελοποιΐας", δηλ. στιλ [τεχνοτροπίες] μελωδικής σύνθεσης.
Βλ. λ. γένος.
http://www.musipedia.gr/
Στον Πλούταρχο οι όροι τόνος, τρόπος και αρμονία παρουσιάζονται συχνά ως συνώνυμοι. Ει πρεσβυτέρω πολιτευτέον (793Α, 18): "πολλών τόνων και τρόπων υποκειμένων φωνής, ους αρμονίας οι μουσικοί καλούσι" (αφού υπάρχουν πολλοί τόνοι και τρόποι της φωνής, που οι μουσικοί ονομάζουν αρμονίες). Επίσης, Περί του Ε του εν Δελφοίς (389Ε, 10): "και πέντε τους πρώτους είτε τόνους ή τρόπους είθ' αρμονίας χρή καλείν" (και οι πρώτοι πέντε τόνοι ή τρόποι ή αρμονίες, όπως και αν πρέπει να τους ονομάζει κανείς).
Ο Πορφύριος (Comment. Wallis 258, I.D. 82, 5-6), εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες του όρου τόνος, λέει ότι "τόνος είναι επίσης ο τόπος [η έκταση] που, κατά τον Αριστόξενο, μπορεί να δεχτεί ένα τέλειο σύστημα, όπως είναι ο δώριος και ο φρύγιος και οι παραπλήσιοι τρόποι".
Πολύ συχνά ο όρος τρόπος απαντά με τη σημασία του στιλ (τεχνοτροπίας στη σύνθεση)· Αριστόξ. (Αρμον. II, 40, 21 Mb): "ούτε τους των μελοποιϊών τρόπους" (ούτε τα στιλ [τεχνοτροπίες] της μελωδικής σύνθεσης). Ο Αριστείδης (ό.π. 30 Mb, 30 R.P.W.-I.), επίσης, λέει: "τρόποι μελοποιΐας", δηλ. στιλ [τεχνοτροπίες] μελωδικής σύνθεσης.
Βλ. λ. γένος.
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τρόπος, υπήρξε κάποια σύγχυση στη χρήση του όρου αυτού σε μερικά αρχαία κείμενα· συχνά εμφανίζεται ως συνώνυμο του όρου τόνος. Ο Αριστείδης (Περί μουσ. 136 Mb) λέει: "τρόπους, ους και τόνους εκαλέσαμεν". Ο Αλύπιος (Εισ. 3) γράφει κατά παρόμοιο τρόπο: "εις τους λεγόμενους τρόπους τε και τόνους, όντας πεντεκαίδεκα τον αριθμόν" (στους λεγόμενους τρόπους και τόνους, που είναι δεκαπέντε τον αριθμό)· βλ. στο λ. τόνος τους δεκαπέντε τόνους.
Στον Πλούταρχο οι όροι τόνος, τρόπος και αρμονία παρουσιάζονται συχνά ως συνώνυμοι. Ει πρεσβυτέρω πολιτευτέον (793Α, 18): "πολλών τόνων και τρόπων υποκειμένων φωνής, ους αρμονίας οι μουσικοί καλούσι" (αφού υπάρχουν πολλοί τόνοι και τρόποι της φωνής, που οι μουσικοί ονομάζουν αρμονίες). Επίσης, Περί του Ε του εν Δελφοίς (389Ε, 10): "και πέντε τους πρώτους είτε τόνους ή τρόπους είθ' αρμονίας χρή καλείν" (και οι πρώτοι πέντε τόνοι ή τρόποι ή αρμονίες, όπως και αν πρέπει να τους ονομάζει κανείς).
Ο Πορφύριος (Comment. Wallis 258, I.D. 82, 5-6), εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες του όρου τόνος, λέει ότι "τόνος είναι επίσης ο τόπος [η έκταση] που, κατά τον Αριστόξενο, μπορεί να δεχτεί ένα τέλειο σύστημα, όπως είναι ο δώριος και ο φρύγιος και οι παραπλήσιοι τρόποι".
Πολύ συχνά ο όρος τρόπος απαντά με τη σημασία του στιλ (τεχνοτροπίας στη σύνθεση)· Αριστόξ. (Αρμον. II, 40, 21 Mb): "ούτε τους των μελοποιϊών τρόπους" (ούτε τα στιλ [τεχνοτροπίες] της μελωδικής σύνθεσης). Ο Αριστείδης (ό.π. 30 Mb, 30 R.P.W.-I.), επίσης, λέει: "τρόποι μελοποιΐας", δηλ. στιλ [τεχνοτροπίες] μελωδικής σύνθεσης.
Βλ. λ. γένος.
http://www.musipedia.gr/
Στον Πλούταρχο οι όροι τόνος, τρόπος και αρμονία παρουσιάζονται συχνά ως συνώνυμοι. Ει πρεσβυτέρω πολιτευτέον (793Α, 18): "πολλών τόνων και τρόπων υποκειμένων φωνής, ους αρμονίας οι μουσικοί καλούσι" (αφού υπάρχουν πολλοί τόνοι και τρόποι της φωνής, που οι μουσικοί ονομάζουν αρμονίες). Επίσης, Περί του Ε του εν Δελφοίς (389Ε, 10): "και πέντε τους πρώτους είτε τόνους ή τρόπους είθ' αρμονίας χρή καλείν" (και οι πρώτοι πέντε τόνοι ή τρόποι ή αρμονίες, όπως και αν πρέπει να τους ονομάζει κανείς).
Ο Πορφύριος (Comment. Wallis 258, I.D. 82, 5-6), εξετάζοντας τις διάφορες σημασίες του όρου τόνος, λέει ότι "τόνος είναι επίσης ο τόπος [η έκταση] που, κατά τον Αριστόξενο, μπορεί να δεχτεί ένα τέλειο σύστημα, όπως είναι ο δώριος και ο φρύγιος και οι παραπλήσιοι τρόποι".
Πολύ συχνά ο όρος τρόπος απαντά με τη σημασία του στιλ (τεχνοτροπίας στη σύνθεση)· Αριστόξ. (Αρμον. II, 40, 21 Mb): "ούτε τους των μελοποιϊών τρόπους" (ούτε τα στιλ [τεχνοτροπίες] της μελωδικής σύνθεσης). Ο Αριστείδης (ό.π. 30 Mb, 30 R.P.W.-I.), επίσης, λέει: "τρόποι μελοποιΐας", δηλ. στιλ [τεχνοτροπίες] μελωδικής σύνθεσης.
Βλ. λ. γένος.
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τροχαίος, 1. O γνωστός μετρικός πους· αποτελείται από δύο συλλαβές, μία μακρά και μία βραχεία, - U. Τροχαϊκόν μέτρον· μέτρο που αποτελείται από τροχαϊκούς πόδες (πρβ. Αριστείδης Περί μουσ. 50 Mb).
2. Ένας από τους κιθαρωδικούς νόμους που επινόησε ο Τέρπανδρος (Πλούτ. Περί μουσ. 1132D, 4). Ο νόμος αυτός πιθανόν να βασιζόταν σε τροχαϊκό χρόνο. LSJ: "οι σαλπικταί τροχαιόν τι συμβοήσαντες" (οι σαλπιγκτές, αφού έπαιξαν μαζί ένα ζωηρό εμβατήριο).
http://www.musipedia.gr/
2. Ένας από τους κιθαρωδικούς νόμους που επινόησε ο Τέρπανδρος (Πλούτ. Περί μουσ. 1132D, 4). Ο νόμος αυτός πιθανόν να βασιζόταν σε τροχαϊκό χρόνο. LSJ: "οι σαλπικταί τροχαιόν τι συμβοήσαντες" (οι σαλπιγκτές, αφού έπαιξαν μαζί ένα ζωηρό εμβατήριο).
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τρυγωδοποιομουσική, η τέχνη της κωμωδίας (Δημ., LSJ).
Πρβ. Kock CAF Ι, 480, απόσπ. 313, Αριστοφ. Θεσμοφοριάζουσαι· Bothe PSGF ΙΙ, 100.
Τρυγωδός· κωμικός τραγουδιστής· τραγουδιστής του μούστου (οι τραγουδιστές άλειφαν τα πρόσωπα τους με μούστο), Δημ., LSJ.
Βλ. λ. κώμος.
http://www.musipedia.gr/
Πρβ. Kock CAF Ι, 480, απόσπ. 313, Αριστοφ. Θεσμοφοριάζουσαι· Bothe PSGF ΙΙ, 100.
Τρυγωδός· κωμικός τραγουδιστής· τραγουδιστής του μούστου (οι τραγουδιστές άλειφαν τα πρόσωπα τους με μούστο), Δημ., LSJ.
Βλ. λ. κώμος.
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τυμβαύλης, αυλητής που έπαιζε σε μια κηδεία, κατά την επικήδεια πομπή ή και πάνω από τον τάφο. Δίων Χρυσ. (2, 251): "το καλείσθαι αυλητάς τους τυμβαύλας".
http://www.musipedia.gr/
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τυρβασία, είδος βακχικού χορού που χορευόταν σε μια γιορτή προς τιμήν του Διόνυσου· είχε ένα πολύ ζωηρό και θορυβώδη χαρακτήρα. Πολυδ. (IV, 104): "τυρβασίαν δ' εκάλουν το όρχημα το διθυραμβικόν" (ονόμαζαν τυρβασία ένα διθυραμβικό χορό). Ησύχ. : "τυρβασία· χορών αγωγή τις διθυραμβικών" (τυρβασία· κάποια ρυθμική κίνηση διθυραμβικών χορών).
http://www.musipedia.gr/
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
τύρβη, θορυβώδης βακχική γιορτή· Παυσανίας (Κορινθιακά Β', 24): "τω Διονύσω δε και εορτήν άγουσι [Αργείοι] καλουμένην Τύρβην" ([οι Αργείοι] τελούν και εορτή προς τιμήν του Διόνυσου, που ονομαζόταν τύρβη). Τύρβη ήταν και το όνομα του χορού που εκτελούσαν στη γιορτή. Οι όροι τυρβασία και τύρβη πιθανόν να είχαν την ίδια σημασία.
Σημείωση: Η λέξη τύρβη σήμαινε θόρυβο, ταραχή.
http://www.musipedia.gr/
Σημείωση: Η λέξη τύρβη σήμαινε θόρυβο, ταραχή.
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
Τυρρηνός, αυλός · επίσης, τυρσηνός και τυρρηνικός. Κατά τον Πολυδεύκη (IV, 70), έμοιαζε κάπως με ανάποδη σύριγγα ("ο τυρρηνικός αυλός αντεστραμμένη σύριγγι παρεοικώς")· ήταν χαλκόδετος και ανοιχτός στο κάτω άκρο. Ο τόνος του ήταν οξύς. τυρρηνική σάλπιγξ · Αισχ. Ευμενίδες (567-568): "ή τ' ούν διάτορος Τυρσηνική σάλπιγξ, βροτείου πνεύματος πληρουμένη" (κι η σάλπιγγα η τυρρηνική η βροντοφωνούσα, γιομίζοντας μ' ανθρώπινη εμπνοή· μετάφρ. Ι. Γρυπάρη). Πρβ. Θησ. Ελλ. Γλ. (Thesaurus Linguae Graecae), τ. 7, Παρίσι 1848-1854, στήλ. 2610.
http://www.musipedia.gr/
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
Τυρταίος, (7ος αι. π.Χ.)· ελεγειακός ποιητής και μουσικός· ήταν γιος του Αρχέμβροτου και γεννήθηκε στην Αθήνα ή, σύμφωνα με μερικές πηγές, στην πόλη ’φιδνα της Λακωνίας. Η Σούδα τον αποκαλεί Λάκωνα ή Μιλήσιο και λέει πως ήταν σύγχρονος των επτά σοφών, ή ίσως παλαιότερος, και πως είχε ακμάσει κατά την 35η Ολυμπιάδα (γύρω στα 640 π.Χ.).
Ακολουθώντας ένα δελφικό χρησμό, πήγε στη Σπάρτη κατά τον δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο (685-667 π.Χ.), και με τα εμβατήρια και τα πολεμικά του τραγούδια ενέπνευσε τέτοιο ενθουσιασμό στους Σπαρτιάτες, ώστε νίκησαν τους Μεσσήνιους. Μετά το νικηφόρο τέλος του πολέμου, ο Τυρταίος έγινε πολίτης της Σπάρτης, όπου θαυμάστηκε και τιμήθηκε σε μεγάλο βαθμό· αποφασίστηκε μάλιστα οι ελεγείες του και τα πολεμικά του τραγούδια να τραγουδιούνται από τους Σπαρτιάτες την παραμονή κάθε εκστρατείας.
Εχουν διασωθεί ορισμένα του ποιήματα· συγκεκριμένα: Ευνομία, Υποθήκαι και Εμβατήρια. Βλ. Bergk Anth. Lyr. 24-29 δεκατρείς ελεγείες σε κάπως εκτεταμένα αποσπάσματα· επίσης PLG II, 8-22, Ευνομία, Υποθήκαι, Εμβατήρια.
http://www.musipedia.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
[''Η Σούδα τον αποκαλεί Λάκωνα ή Μιλήσιο και λέει πως ήταν σύγχρονος των επτά σοφών, ή ίσως παλαιότερος, και πως είχε ακμάσει κατά την 35η Ολυμπιάδα (γύρω στα 640 π.Χ.).'']
Suda on line
Headword: Τυρταῖος
Adler number: tau,1205
Translated headword: Turtaios, Tyrtaios, Tyrtaeus
Vetting Status: low
Translation:
Son of Arkhembrotos, Laconian or Milesian, elegiac poet and piper. The story is that he stirred up the Lacedaemonians with his poems when they were fighting with the Messenians and thus made them victorious. He is from a very early time, a contemporary of the so-called seven sages, or even earlier. He flourished in the 35th Olympiad.[1] He wrote a constitution for the Lacedaemonians, and didactic poems in elegiacs, and warlike songs, in 5 books.
Greek Original:
Τυρταῖος, Ἀρχεμβρότου, Λάκων ἢ Μιλήσιος, ἐλεγειοποιὸς καὶ αὐλητής: ὃν λόγος τοῖς μέλεσι χρησάμενον παροτρῦναι Λακεδαιμονίους πολεμοῦντας Μεσσηνίοις καὶ ταύτῃ ἐπικρατεστέρους ποιῆσαι. ἔστι δὲ παλαίτατος, σύγχρονος τοῖς ἑπτὰ κληθεῖσι σοφοῖς, ἢ καὶ παλαίτερος. ἤκμαζε γοῦν κατὰ τὴν λε# ὀλυμπιάδα. ἔγραψε πολιτείαν Λακεδαιμονίοις, καὶ ὑποθήκας δι' ἐλεγείας, καὶ μέλη πολεμιστήρια, βιβλία ε#.
Notes:
C7 BC. See generally OCD(3) p.1568; Perseus Encyclopedia entry at web address 1; and further tau 1206.
[1] 640-637 BC.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: biography; chronology; constitution; history; law; military affairs; meter and music; poetry
http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl
Ακολουθώντας ένα δελφικό χρησμό, πήγε στη Σπάρτη κατά τον δεύτερο Μεσσηνιακό Πόλεμο (685-667 π.Χ.), και με τα εμβατήρια και τα πολεμικά του τραγούδια ενέπνευσε τέτοιο ενθουσιασμό στους Σπαρτιάτες, ώστε νίκησαν τους Μεσσήνιους. Μετά το νικηφόρο τέλος του πολέμου, ο Τυρταίος έγινε πολίτης της Σπάρτης, όπου θαυμάστηκε και τιμήθηκε σε μεγάλο βαθμό· αποφασίστηκε μάλιστα οι ελεγείες του και τα πολεμικά του τραγούδια να τραγουδιούνται από τους Σπαρτιάτες την παραμονή κάθε εκστρατείας.
Εχουν διασωθεί ορισμένα του ποιήματα· συγκεκριμένα: Ευνομία, Υποθήκαι και Εμβατήρια. Βλ. Bergk Anth. Lyr. 24-29 δεκατρείς ελεγείες σε κάπως εκτεταμένα αποσπάσματα· επίσης PLG II, 8-22, Ευνομία, Υποθήκαι, Εμβατήρια.
http://www.musipedia.gr/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
[''Η Σούδα τον αποκαλεί Λάκωνα ή Μιλήσιο και λέει πως ήταν σύγχρονος των επτά σοφών, ή ίσως παλαιότερος, και πως είχε ακμάσει κατά την 35η Ολυμπιάδα (γύρω στα 640 π.Χ.).'']
Suda on line
Headword: Τυρταῖος
Adler number: tau,1205
Translated headword: Turtaios, Tyrtaios, Tyrtaeus
Vetting Status: low
Translation:
Son of Arkhembrotos, Laconian or Milesian, elegiac poet and piper. The story is that he stirred up the Lacedaemonians with his poems when they were fighting with the Messenians and thus made them victorious. He is from a very early time, a contemporary of the so-called seven sages, or even earlier. He flourished in the 35th Olympiad.[1] He wrote a constitution for the Lacedaemonians, and didactic poems in elegiacs, and warlike songs, in 5 books.
Greek Original:
Τυρταῖος, Ἀρχεμβρότου, Λάκων ἢ Μιλήσιος, ἐλεγειοποιὸς καὶ αὐλητής: ὃν λόγος τοῖς μέλεσι χρησάμενον παροτρῦναι Λακεδαιμονίους πολεμοῦντας Μεσσηνίοις καὶ ταύτῃ ἐπικρατεστέρους ποιῆσαι. ἔστι δὲ παλαίτατος, σύγχρονος τοῖς ἑπτὰ κληθεῖσι σοφοῖς, ἢ καὶ παλαίτερος. ἤκμαζε γοῦν κατὰ τὴν λε# ὀλυμπιάδα. ἔγραψε πολιτείαν Λακεδαιμονίοις, καὶ ὑποθήκας δι' ἐλεγείας, καὶ μέλη πολεμιστήρια, βιβλία ε#.
Notes:
C7 BC. See generally OCD(3) p.1568; Perseus Encyclopedia entry at web address 1; and further tau 1206.
[1] 640-637 BC.
Associated internet address:
Web address 1
Keywords: biography; chronology; constitution; history; law; military affairs; meter and music; poetry
http://www.stoa.org/sol-bin/search.pl
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
Ύαγνις, μυθικός μουσικός από τις Κελαινές της Φρυγίας· σύμφωνα με ένα μύθο, υπήρξε μαθητής του Μαριανδυνού, "του εφευρέτη της θρηνητικής αυλωδίας". Στον Ύαγνι αποδιδόταν η εφεύρεση του αυλού (μονού και διπλού) και της αυλητικής τέχνης (Πλούτ. Περί μουσ. 1133F, 7). Στο Πάριο Χρονικό (στ. 10) αναφέρεται: "Ύαγνις ο Φρύξ αυλούς πρώτος ηύρεν εν Κελαιναίς και την αρμονίαν την καλουμένην Φρυγιστί πρώτος ηύλησε και άλλους νόμους Μητρός Διονύσου, Πανός" (ο Ύαγνις από τη Φρυγία πρώτος εφεύρε τους αυλούς, στις Κελαινές, και έπαιξε πρώτος (στον αυλό) τη φρυγική
αρμονία και άλλους νόμους της μητέρας του Διόνυσου και του Πάνα [Κυβέλης]).
Ο Αλέξανδρος, στη Συναγωγή των περί Φρυγίας, λέει: "Ύαγνιν δε πρώτον αυλήσαι" (πρώτος ο Ύαγνις έπαιξε τον αυλό), "και μετά από αυτόν ο γιος του Μαρσύας και υστέρα ο Όλυμπος" (Πλούτ. Περί μουσ. 1132F, 5).
Η εισαγωγή και εξάπλωση στην Ελλάδα του αυλού και της αυλητικής τέχνης, καθώς και της φρυγικής αρμονίας, αποδιδόταν γενικά στους Φρύγες μουσικούς και από παράδοση στην πρώτη "Φρυγική τριάδα", Ύαγνι, Μαρσύα και Όλυμπο.
Ο Ανώνυμος (Bell. 34-35, 28) αναφέρει: "η Φρύγιος αρμονία πρωτεύει εν εμπνευστοίς οργάνοις· μάρτυρες οι πρώτοι ευρεταί, Μαρσύας και Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες" (η φρυγική αρμονία ηχεί καλύτερα στα πνευστά όργανα· μάρτυρες οι πρώτοι εφευρέτες Μαρσύας, Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες).
http://www.musipedia.gr/
αρμονία και άλλους νόμους της μητέρας του Διόνυσου και του Πάνα [Κυβέλης]).
Ο Αλέξανδρος, στη Συναγωγή των περί Φρυγίας, λέει: "Ύαγνιν δε πρώτον αυλήσαι" (πρώτος ο Ύαγνις έπαιξε τον αυλό), "και μετά από αυτόν ο γιος του Μαρσύας και υστέρα ο Όλυμπος" (Πλούτ. Περί μουσ. 1132F, 5).
Η εισαγωγή και εξάπλωση στην Ελλάδα του αυλού και της αυλητικής τέχνης, καθώς και της φρυγικής αρμονίας, αποδιδόταν γενικά στους Φρύγες μουσικούς και από παράδοση στην πρώτη "Φρυγική τριάδα", Ύαγνι, Μαρσύα και Όλυμπο.
Ο Ανώνυμος (Bell. 34-35, 28) αναφέρει: "η Φρύγιος αρμονία πρωτεύει εν εμπνευστοίς οργάνοις· μάρτυρες οι πρώτοι ευρεταί, Μαρσύας και Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες" (η φρυγική αρμονία ηχεί καλύτερα στα πνευστά όργανα· μάρτυρες οι πρώτοι εφευρέτες Μαρσύας, Ύαγνις και Όλυμπος, οι Φρύγες).
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
ύδραυλις, επίσης ύδραυλος, υδραυλικόν όργανον· όργανο στο οποίο ο ήχος παραγόταν με υδραυλική πίεση του αέρα. Η αρχή της υδραύλεως βασιζόταν στην πολυκάλαμη σύριγγα ή σύριγγα του Πάνα. Η ανακάλυψη της υδραύλεως αποδόθηκε στον Έλληνα μηχανικό Κτησίβιο από την Αλεξάνδρεια.
Φαίνεται πως η αρχή της παραγωγής ήχων με υδραυλική πίεση του αέρα ήταν μια ιδέα που ο Πλάτων εφάρμοσε σ' ένα νυχτερινό ρολόι, σαν μια μεγάλη κλεψύδρα, στο οποίο οι ώρες ηχούσαν με υδραυλική πίεση του αέρα σε σωλήνες· Αθήν. (Δ', 174Β, 75): "λέγεται δε Πλάτωνα μικράν τινα έννοιαν δούναι του κατασκευάσματος νυκτερινόν ποιήσαντα ωρολόγιον εοικός τω υδραυλικώ, οίον κλεψύδραν μεγάλην λίαν" (λέγεται πως ο Πλάτων έδωσε κάποια ιδέα της κατασκευής [της υδραύλεως], γιατί είχε κατασκευάσει ένα νυχτερινό ρολόι όμοιο προς το υδραυλικό όργανο, σαν μια πολύ μεγάλη κλεψύδρα).
Από μερικούς συγγραφείς η εφεύρεση της υδραύλεως αποδιδόταν και στον Αρχιμήδη.
Εκλογή βιβλιογραφίας :
Hero (Ήρων), The Pneumatics of Hero, translated and edited by Bennet Woodcroft, Λονδίνο 1851.
J. Tannery et Carra de Vaux, "L'invention de l'hydraulis", REG 21 (1908), 326-332 (τεύχος I, J. Tannery), 332-340 (τεύχος II, C. de Vaux).
Tittel, "Hydraulis", Pauly RE (1914) XVII, στήλ. 60-77.
H. G. Farmer, The Organ of the Ancients: from Eastern Sources, Λονδίνο 1931.
G. Bedart, "Note sur l'hydraulis", Monde Musical 44 (1933), 225.
A. Cellier, "L' Orgue hydraulique d'Aquincum", Monde Musical 44 (1933), 190.
K. Sachs Hist., Ν. Υόρκη 1940, σσ. 143-145.
J. W. Warman, The Hydraulic Organ, Grove 1954, τ. IV, σσ. 442-443.
J. Perrot, The Organ from its Invention in the Hellenistic Period, 1971.
http://www.musipedia.gr/
Φαίνεται πως η αρχή της παραγωγής ήχων με υδραυλική πίεση του αέρα ήταν μια ιδέα που ο Πλάτων εφάρμοσε σ' ένα νυχτερινό ρολόι, σαν μια μεγάλη κλεψύδρα, στο οποίο οι ώρες ηχούσαν με υδραυλική πίεση του αέρα σε σωλήνες· Αθήν. (Δ', 174Β, 75): "λέγεται δε Πλάτωνα μικράν τινα έννοιαν δούναι του κατασκευάσματος νυκτερινόν ποιήσαντα ωρολόγιον εοικός τω υδραυλικώ, οίον κλεψύδραν μεγάλην λίαν" (λέγεται πως ο Πλάτων έδωσε κάποια ιδέα της κατασκευής [της υδραύλεως], γιατί είχε κατασκευάσει ένα νυχτερινό ρολόι όμοιο προς το υδραυλικό όργανο, σαν μια πολύ μεγάλη κλεψύδρα).
Από μερικούς συγγραφείς η εφεύρεση της υδραύλεως αποδιδόταν και στον Αρχιμήδη.
Εκλογή βιβλιογραφίας :
Hero (Ήρων), The Pneumatics of Hero, translated and edited by Bennet Woodcroft, Λονδίνο 1851.
J. Tannery et Carra de Vaux, "L'invention de l'hydraulis", REG 21 (1908), 326-332 (τεύχος I, J. Tannery), 332-340 (τεύχος II, C. de Vaux).
Tittel, "Hydraulis", Pauly RE (1914) XVII, στήλ. 60-77.
H. G. Farmer, The Organ of the Ancients: from Eastern Sources, Λονδίνο 1931.
G. Bedart, "Note sur l'hydraulis", Monde Musical 44 (1933), 225.
A. Cellier, "L' Orgue hydraulique d'Aquincum", Monde Musical 44 (1933), 190.
K. Sachs Hist., Ν. Υόρκη 1940, σσ. 143-145.
J. W. Warman, The Hydraulic Organ, Grove 1954, τ. IV, σσ. 442-443.
J. Perrot, The Organ from its Invention in the Hellenistic Period, 1971.
http://www.musipedia.gr/
Last edited by a moderator:
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
υμέναιος, γαμήλιο ή επιθαλάμιο τραγούδι. Tο εκτελούσαν φίλοι που συνόδευαν τη νύφη από το πατρικό της σπίτι στο σπίτι του γαμπρού. Ησύχ. : "Υμεναίων· γαμικών ασμάτων, μέλος ωδής" (υμέναιοι· γαμήλια τραγούδια· μελωδίες). Βλ. επίσης Αθήν. ΙΔ', 619Β, 10.
Η γαμήλια μελωδία παιζόταν και στον αυλό , ιδίως το μόναυλο
. Πολυδ. (IV, 75): "αυλεί δε ο μόναυλος μάλιστα τον γαμήλιον" (το γαμήλιο τραγούδι παίζεται κυρίως με το μόναυλο). Ο Αναξανδρίδης στο Θησαυρό (Αθήν. Δ', 176Α, 78) αναφέρει: "αναλαβών ηύλουν τον υμέναιον" (πήρα το μόναυλο και έπαιξα το γαμήλιο τραγούδι).
Βλ. επίσης το λ. γαμήλιον .
http://www.musipedia.gr/
Η γαμήλια μελωδία παιζόταν και στον αυλό , ιδίως το μόναυλο
. Πολυδ. (IV, 75): "αυλεί δε ο μόναυλος μάλιστα τον γαμήλιον" (το γαμήλιο τραγούδι παίζεται κυρίως με το μόναυλο). Ο Αναξανδρίδης στο Θησαυρό (Αθήν. Δ', 176Α, 78) αναφέρει: "αναλαβών ηύλουν τον υμέναιον" (πήρα το μόναυλο και έπαιξα το γαμήλιο τραγούδι).
Βλ. επίσης το λ. γαμήλιον .
http://www.musipedia.gr/
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
ύμνος, κυρίως θρησκευτική ωδή απευθυνόμενη σ' ένα θεό ή ήρωα· Πλάτων (Νόμοι Γ', 700Β): "και τι ην είδος ωδής ευχαί προς θεούς, όνομα δε ύμνοι επεκαλούντο" (και ένα είδος ωδής, προσευχές προς τους θεούς, που λέγονταν ύμνοι). Ποιητές ύμνων που αναφέρονται από τη μυθική σχεδόν εποχή ήταν ο Ωλήν από τη Λυδία, ο Ορφέας , ο Εύμολπος και ο Μουσαίος
. Τέτοιοι ύμνοι ήταν οι γνωστοί Ομηρικοί Ύμνοι, από τους οποίους έχουν διασωθεί 33, σε δακτυλικά εξάμετρο στίχο· ήταν επικά τραγούδια, που απαγγέλλονταν από τους ραψωδούς σε γιορτές.
Ύμνοι ήταν επίσης οι θρησκευτικές ωδές στις τραγωδίες· π.χ. ο Ύμνος στον Δία από το χορό στον Αγαμέμνονα (στ. 160 κε.) του Αισχύλου . Ανάμεσα σε ύμνους που έχουν διασωθεί υπάρχουν ορισμένα ενδιαφέροντα αποσπάσματα με μουσική σημειογραφία (βλ. λ. λείψανα ελληνικής μουσικής ).
υμνωδός· τραγουδιστής ύμνων· υμνωδία· εκτέλεση ύμνων·
υμνωδώ· τραγουδώ έναν ύμνο· εγκωμιάζω (ή υμνώ) με τραγούδι· επίσης το ρ. υμνώ.
http://www.musipedia.gr/
~~~~~~~~~
ὕμνος : strain, melody, Od. 8.429†.
Georg Autenrieth. A Homeric Dictionary for Schools and Colleges. New York. Harper and Brothers. 1891.
. Τέτοιοι ύμνοι ήταν οι γνωστοί Ομηρικοί Ύμνοι, από τους οποίους έχουν διασωθεί 33, σε δακτυλικά εξάμετρο στίχο· ήταν επικά τραγούδια, που απαγγέλλονταν από τους ραψωδούς σε γιορτές.
Ύμνοι ήταν επίσης οι θρησκευτικές ωδές στις τραγωδίες· π.χ. ο Ύμνος στον Δία από το χορό στον Αγαμέμνονα (στ. 160 κε.) του Αισχύλου . Ανάμεσα σε ύμνους που έχουν διασωθεί υπάρχουν ορισμένα ενδιαφέροντα αποσπάσματα με μουσική σημειογραφία (βλ. λ. λείψανα ελληνικής μουσικής ).
υμνωδός· τραγουδιστής ύμνων· υμνωδία· εκτέλεση ύμνων·
υμνωδώ· τραγουδώ έναν ύμνο· εγκωμιάζω (ή υμνώ) με τραγούδι· επίσης το ρ. υμνώ.
http://www.musipedia.gr/
~~~~~~~~~
ὕμνος : strain, melody, Od. 8.429†.
Georg Autenrieth. A Homeric Dictionary for Schools and Colleges. New York. Harper and Brothers. 1891.
Last edited:
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
Zambelis Spyros
Παλαιό Μέλος
υπάτη, (=υψίστη)· η πιο χαμηλή νότα ή χορδή· ονομαζόταν έτσι (υπάτη σήμαινε υψίστη), γιατί τοποθετούνταν στο πιο μακρινό άκρο των χορδών. Ο Αριστείδης λέει: "υπάτη δε υπάτων, ότι του πρώτου τετραχόρδου πρώτη τίθεται· το γαρ πρώτον ύπατον εκάλουν οι παλαιοί" (η υπάτη υπατών ήταν η πρώτη νότα του πρώτου τετράχορδου [του χαμηλότερου], γιατί οι αρχαίοι έλεγαν ύπατο το πρώτο).
Βλ. λ. ονομασία.
http://www.musipedia.gr/
Βλ. λ. ονομασία.
http://www.musipedia.gr/