Στον εσπερινό της Πεντηκοστής νομίζω ότι ο Μητροπολίτης χοροστατεί ιστάμενος στον θρόνο, δεν εισοδεύει και τις ευχές τις διαβάζει αυτός κάτω από τον θρόνο μπροστά στα σκαλιά του θρόνου (αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος). Επομένως, δε βρίσκω λόγο να μη πει όλα τα προεστωτικά.
Διορθώνω εγώ, από ΗΟΠ:
Μετά τήν Ἀπόλυσιν ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἐκφωνεῖ τό· «Εὐλόγησον, Δέσποτα», καί ὁ Πατριάρχης ἀπό τοῦ Θρόνου· «Εὐλογητός ὁ Θεός…» καί ἄρχεται ὁ Ἑσπερινός τῆς Δευτέρας τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Προοιμιακός. Πρός τό τέλος τοῦ Προοιμιακοῦ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ποιήσας σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ καί ἐλθών πρό τῆς Ὡραίας Πύλης ἐκφωνεῖ τήν Μεγάλην Συναπτήν τῆς Πεντηκοστῆς. Μετά τήν ἐκφώνησιν τῆς Μεγάλης Συναπτῆς ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἔρχεται εἰς τό μέσον τοῦ Σολέα, πλησίον δέ αὐτοῦ ἔρχεται ὁ Δευτερεύων μετά τοῦ Τριτεύοντος, ποιοῦσι σύντρεις σχῆμα καί ὁ μέν Μ. Ἀρχιδιάκονος λαμβάνει τήν θέσιν αὐτοῦ κάτω δεξιά τοῦ Θρόνου, οἱ δέ Διάκονοι (Δευτερεύων καί Τριτεύων) εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα καί λαβόντες θυμιατά ἐξέρχονται εἰς τό· «Κατευθυνθήτω…», ἵνα θυμιάσωσι.
Εἰς τό τελευταῖον προσόμοιον οἱ Διάκονοι ποιοῦσι σχῆμα τῷ Πατριάρχῃ ἀνά δύο καί εἰσέρχονται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα διά τήν Εἴσοδον.
Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς μετά δικήρου, ὁ Τριτεύων μετά δικήρου, ὁ Δευτερεύων μετά δικηροτρικήρων, ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος μετά θυμιατοῦ καί οἱ Ἱερεῖς πορεύονται πρός τόν Σολέα.
Ὁ Δευτερεύων καί ὁ Τριτεύων λαμβάνουσι θέσιν δεξιά τοῦ Θρόνου, ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς ἀριστερά καί οἱ Ἱερεῖς πλησίον αὐτοῦ.
Ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος ἀπέναντι τοῦ Θρόνου θυμιᾷ καί ἐκφωνεῖ· «Σοφία· ὀρθοί», καί λαμβάνει θέσιν εἰς τήν σειράν τῶν Ἱερέων. «Φῶς ἱλαρόν…».
Εἰς τήν τελευταίαν λέξιν τοῦ· «Φῶς ἱλαρόν» κατέρχεται ὁ Πατριάρχης εἰς τήν τελευταίαν βαθμίδα τοῦ Θρόνου, λαμβάνει παρά τοῦ Δευτερεύοντος τά δικηροτρίκηρα καί μετά τήν ἐκφώνησιν ὑπό τοῦ Δευτερεύοντος· «Ἑσπέρας, Προκείμενον», ἄρχεται ἀμέσως ψάλλειν τό· «Τίς Θεός μέγας…» καί εἰσέρχεται εἰς τό Ἱερόν Βῆμα.
Ψαλλομένου ὑπό τοῦ Ἀριστεροῦ Χοροῦ διά τρίτην καί τελευταίαν φοράν τοῦ Προκειμένου οἱ τέσσαρες Διάκονοι μετά τῶν δικηροτρικήρων αὐτῶν ἵστανται πρό τῆς Ὡραίας Πύλης· περατωθέντος δέ τοῦ τρίτου Προκειμένου ἐκφωνεῖ ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Ἔτι καί ἔτι, κλίναντες τά γόνατα, τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν».
Ὁ Πατριάρχης ἀναγινώσκει τάς εὐχάς· «Ἄχραντε, ἀμίαντε, ἄναρχε, ἀόρατε…». «Εὐλογητός εἶ, Κύριε, Δέσποτα Παντοκράτορ…».
Εἰς τό τέλος τῆς εὐχῆς ταύτης ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος· «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον, ἀνάστησον καί διαφύλαξον ἡμᾶς ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι». «Τῆς Παναγίας ἀχράντου…». Ἐκφώνησις ὑπό τοῦ Πατριάρχου· «Σόν γάρ ἐστιν τό ἐλεεῖν καί σῴζειν ἡμᾶς…». Ἡ Ἐκτενής, ὑπό τοῦ Μ. Ἀρχιδιακόνου.
Ὁ Δευτερεύων· «Ἔτι καί ἔτι, κλίναντες τά γόνατα, τοῦ Κυρίου δεη θῶμεν» καί ὁ Πατριάρχης ἐπεύχεται· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν». «Κύριε, Κύριε, ὁ ῥυσάμενος ἡμᾶς ἀπό παντός βέλους…». Ὁ Δευτερεύων· «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον, ἀνάστησον καί διαφύλαξον ἡμᾶς ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι». «Τῆς Παναγίας ἀχράντου…». Ὁ Πατριάρχης· «Εὐδοκίᾳ καί χάριτι τοῦ μονογενοῦς σου Υἱοῦ…». «Καταξίωσον…».
Ὁ Τριτεύων· «Ἔτι καί ἔτι, κλίναντες τά γόνατα, τοῦ Κυρίου δεηθῶ μεν». Ὁ Πατριάρχης· τάς τρεῖς τελευταίας εὐχάς· «Ἡ ἀενάως βρύουσα ζωτική καί φωτιστική πηγή…». «Ὁ Θεός ὁ μέγας καί αἰώνιος…». «Ὁ Θεός ὁ μέγας καί ὕψιστος…». Ὁ Τριτεύων· «Ἀντιλαβοῦ, σῶσον, ἐλέησον, ἀνάστησον καί διαφύλαξον ἡμᾶς ὁ Θεός, τῇ σῇ χάριτι». «Τῆς Παναγίας ἀχράντου…». Ὁ Πατριάρχης· «Σύ γάρ εἶ ἡ ἀνάπαυσις, τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν…».
Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς· τά· «Πληρωτικά». Ὁ Πατριάρχης· «Εἰρήνη πᾶσι». Ὁ Διάκονος τῆς Σειρᾶς· «Τάς κεφαλάς ἡμῶν τῷ Κυρίῳ κλίνωμεν». Ὁ Πατριάρχης· «Εἴη τό κράτος τῆς βασιλείας σου εὐλογημένον…».
Εἰς τήν ἀρχήν τῶν Ἀποστίχων ὁ Πατριάρχης ἐξέρχεται καί ἀνέρχεται εἰς τόν Θρόνον, διά τήν Ἀπόλυσιν.
Άρα, για το Καταξίωσον... του εσπερινού της Πεντηκοστής ισχύει ότι και για τον εσπερινό της αγάπης.
). Έκανα αρκετή υπομονή, ωστόσο πριν κανένα μήνα του εξήγησα το όνειρο (μετά την απόλυση) Κορυδαλλιώτικα (είπαμε έχω ζήσει 8 χρόνια στη γηραιά Αλβιόνα αλλά έχω ακόμη το DNA δυτικών προαστείων
