Τί ψάλλεται κατά την είσοδο της νύμφης ή των μελλονύμφων, καθώς και στο τέλος του μυστηρίου;

Dimitri

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Εδώ στην Αυστραλία, στο γάμο, ο γαμπρός περιμένει τη νύφη στο σολέα η οποία εισοδεύει στο ναό συνοδευόμενη από συγγενείς και παρανύμφους. Εν τω μεταξύ οι ψάλτες ψάλλουν το "Άξιον Εστίν" (εμείς ψάλλαμε το "συνειθισμένον" σε Β' ήχο).

Κάποτε μία κυρία ήρθε και μας ζητούσε να πούμε "παραγγελιά" το "Την Ωραιότητα". Δεν ενδώσαμε απότι θυμάμαι (είπαμε οτι ο Αρχιεπίσκοπος δεν επιτρέπει).

Ο Ταλιαδώρος θυμάμαι δημοσίευσε ένα νεοφανές άσμα "Δεύρο καλή" ή κάτι τέτοιο στο βιβλιάριο με μέλη μυστηρίων που εξέδωσε. Δεν το έχω ακούσει ποτέ να ψάλλεται.

Σε άλλο ναό εδώ στο Σϋδνευ παίζανε (από κασέτα!) το γαμήλιο εμβατήριο του Μέντελσον κατά την είσοδο της νύφης... μέσα στην εκκλησία. Ευτυχώς μετά από αρνητικά σχόλια των ψαλτών το σταμάτησαν!
 
Dimitri said:
Εδώ στην Αυστραλία, στο γάμο, ο γαμπρός περιμένει ..

Ο Ταλιαδώρος θυμάμαι δημοσίευσε ένα νεοφανές άσμα "Δεύρο καλή" ή κάτι τέτοιο στο βιβλιάριο με μέλη μυστηρίων που εξέδωσε. Δεν το έχω ακούσει ποτέ να ψάλλεται.

Σε άλλο ναό εδώ στο Σϋδνευ παίζανε (από κασέτα!) το γαμήλιο εμβατήριο του Μέντελσον κατά την είσοδο της νύφης... μέσα στην εκκλησία. Ευτυχώς μετά από αρνητικά σχόλια των ψαλτών το σταμάτησαν!
Click to expand...

Δημήτρη!! Το δεύρο καλή... υπάρχει στο βιβλίο του Ιωάννου Σακελλαρίδη. Εάν θέλετε γράψτε μου να το επισυνάψω.
Στου Ταλιαδώρου υπάρχει το ίδιο κείμενο, στον ίδιο ήχο αλλά με μουσική του Ταλιαδώρου.
Βασίλης Κιαμηλίδης Βέροια.
 
Ευχαριστώ κ. Βασίλη, αν θέλεις επισύναψέ το.
 
Dimitri said:
Κάποτε μία κυρία ήρθε και μας ζητούσε να πούμε "παραγγελιά" το "Την Ωραιότητα". Δεν ενδώσαμε απότι θυμάμαι (είπαμε οτι ο Αρχιεπίσκοπος δεν επιτρέπει).
Click to expand...

Τήν δεκαετία τοῦ 60 τό τροπάριο αὐτό ψαλλόταν κατά τἠν εἴσοδο τῆς νύφης σέ ναούς τῆς Ἀττικῆς (σύμφωνα μέ μαρτυρία τῆς μητέρας μου).
 
Dimitri said:
Εδώ στην Αυστραλία, στο γάμο, ο γαμπρός περιμένει τη νύφη στο σολέα η οποία εισοδεύει στο ναό συνοδευόμενη από συγγενείς και παρανύμφους. Εν τω μεταξύ οι ψάλτες ψάλλουν το "Άξιον Εστίν"
Click to expand...
Τί ἄλλο καί πόσα θά μάθουμε ! Ὄχι γιά τήν σύνθεση τοῦ Σακελλαρίδη, τήν ξέρω, δέν ἤξερα ὅτι ὁ Ταλιαδῶρος τήν χρησιμοποιεῖ. Ὁ Σακελλαρίδης κατακρίθηκε γι᾿ αὐτό ὅσο γιά τίποτε ἄλλο (κάπου τό ἔχω διαβάσει). Δέν ξέρω τήν τότε σκοπιμότητα καί γιατί (εἶναι τό γαμήλιο ἐμβατήριο μέ ἑλληνικά λόγια). Τό θεωρῶ ἀπαράδεκτο, ὅσο καί ἄλλα τραγούδια, πού "πολύ ἀρέσουν" καί μπῆκαν στούς Ναούς, στό Κοινωνικό ἐπί παραδείγματι...
Θά σταθῶ στό "τυπικό" πού μνημονεύεις Δημήτρη. Τό βλέπω καί ἔτσι διατυπωμένο στόν Σακελλαρίδη. Δηλαδή ὅτι "ο γαμπρός περιμένει τη νύφη στο σολέα η οποία εισοδεύει στο ναό συνοδευόμενη από συγγενείς και παρανύμφους".
Στό Μέγα καί τό Μικρό Εὐχολόγιο στήν Ἀκολουθία τοῦ Γάμου, ἡ ὁποία σημειωτέον κατ᾿ αὐτά τελεῖται κεχωρισμένως τοῦ Ἀρραβῶνος, προβλέπεται ἀφ᾿ ἕνός ἡ εἴσοδος καί τῶν δύο μελλονύμφων μαζί καί ἀφ᾿ ἑτέρου ἡ, ἡ ὑπό τοῦ ἱερέως προπορευομένου, στιχολογία τοῦ ρκζ΄ ψαλμοῦ Μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, τοῦ χοροῦ/λαοῦ ἐπιλέγοντος ἐν ἑκάστῳ στίχῳ τό Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡμῶν δόξα σοι.
Στήν χωριστή Ἀκολουθία τοῦ Ἀρραβῶνος προβλέπεται πάλιν εἴσοδος ἁμφοτέρων χωρίς νά προβλέπεται τί τό ψαλλόμενον.
Τώρα πού τελοῦμε συναπτῶς τόν Ἀρραβῶνα μέ τόν Γάμο ἡ στιχολογία τοῦ ρκζ΄ ψαλμοῦ παρεμβάλλεται, καί γιά τήν εἴσοδο ἐπελέγησαν ἄλλες πρακτικές ἀπό ἀλλοῦ, τήν μοναστική πράξη ἐνδεχομένως, ἐπίσημη εἴσοδο Ἀρχιερέως.
Ἡ ἐπιλογή ἔκλινε καί πρός τό Τήν ὡραιότητα —ἐπέμενε ἡ μάνα καμαρώνοντας τήν παρθενία τῆς κόρης— παραλληλισμός ἀνοίκειος, μέχρι πού ἔφτασε, ἴσως γι᾿ αὐτό τό λόγο, στήν σύνθεση τοῦ Σακελλαρίδη, πρός ἀποφυγήν τέτοιου παραλληλισμοῦ.
Ἐμεῖς δέν λέμε τίποτε.
Τώρα, μετά ἀπό αὐτόν τόν προβληματισμό, σκέπτομαι πώς ἡ στιχολογία τοῦ ρκζ΄ ψαλμοῦ Μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, τοῦ χοροῦ/λαοῦ ἐπιλέγοντος ἐν ἑκάστῳ στίχῳ τό Δόξα σοι ὁ Θεός, ἡμῶν δόξα σοι, θά μποροῦσε πολύ ὡραῖα νά μεταφερθεῖ στήν ἔναρξη τοῦ Μυστηρίου, πού προβλέπει τόν Ἀρραβῶνα συναπτῶς μέ τόν Γάμο.
 
π. Μάξιμος;11921 said:

Ἡ ἐπιλογή ἔκλινε καί πρός τό Τήν ὡραιότητα —ἐπέμενε ἡ μάνα καμαρώνοντας τήν παρθενία τῆς κόρης— παραλληλισμός ἀνοίκειος, μέχρι πού ἔφτασε, ἴσως γι᾿ αὐτό τό λόγο, στήν σύνθεση τοῦ Σακελλαρίδη, πρός ἀποφυγήν τέτοιου παραλληλισμοῦ.
Ἐμεῖς δέν λέμε τίποτε.
Click to expand...


Tό νά μήν λέμε τίποτε ἴσως εἶναι καί τό καλύτερο! :D
Στἠν ἀκολουθία τοῦ γάμου, φτωχή ὑμνολογικά, ἔγιναν διάφορες ἀπόπειρες νά γεμίσουν τά κενά μέ ὄντως άνοίκειους παραλληλισμούς (δέν νομίζω ὅτι τό δογματικό τοῦ πλ. α΄ ἤχου στό τέλος εἶναι ἐπιτυχής ἐπιλογή-εὐτυχῶς στούς ναούς τῶν πόλεων δέν λέμε τίποτε:rolleyes:). Ἴσως τὀ τροπάριον τοῡ ἁγίου τῆς ἡμέρας ἤ τοῡ ναοῦ νά ἦταν καλύτερη λύση.
 
Last edited:
Τροπάρια έχουν δημοσιοποιηθεί σε διάφορες "μελέτες" ή βιβλία του μακαριστού Ιωάννου Φουντούλη.

Κάποια ίσως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την έναρξη.

Έχω και κάπου μελοποιημένο το "Εν κανά της Γαλλιλαίας" σε πλάγιο α' που μάλλον ταιριάζει για το τέλος στον χαιρετισμό των νεονύμφων.
 
dkalpakidis said:
Τροπάρια έχουν δημοσιοποιηθεί σε διάφορες "μελέτες" ή βιβλία του μακαριστού Ιωάννου Φουντούλη.

Κάποια ίσως θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την έναρξη.

Έχω και κάπου μελοποιημένο το "Εν κανά της Γαλλιλαίας" σε πλάγιο α' που μάλλον ταιριάζει για το τέλος στον χαιρετισμό των νεονύμφων.
Click to expand...

Δημήτρη, Υπάρχει εδώ δώρο από τον Συντονιστή κ. Χρίστο Ψωμιάδη
Περιμένουμε και το δικό σου
Βασίλης Κιαμηλίδης
 
Last edited by a moderator:
dkalpakidis said:
Έχω και κάπου μελοποιημένο το "Εν κανά της Γαλλιλαίας" σε πλάγιο α' που μάλλον ταιριάζει για το τέλος στον χαιρετισμό των νεονύμφων.
Click to expand...
Στον γάμο πάντως του κ.Διαχειριστή είχαμε ψάλλει αυτό.
View attachment 1.jpgView attachment 2.jpgView attachment 3.jpg
Τα ισοκρατήμα και οι έλξεις μπήκαν τελείως στο πόδι, γιατί τα αφήσαμε για την τελευταία στιγμή-σχεδόν πριν τον γάμο-(κάποιος έπρεπε να πάει τον γαμπρό για bachelor party...:rolleyes:), κι έτσι υπάρχουν κενά στα ισοκρατήματα και οι έλξεις έχουν μπει μόνο μερικές βασικές.
 
Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι τουλάχιστον στην είσοδο πρέπει να ψάλλουμε το "Άξιον εστίν" Ευκρινώς και μεγαλοπρεπώς για να προϊδεάσουμε τους πιστούς καλεσμένους αλλά και τους αδιάφορους, που συνήθως είναι οι περισσότεροι (συγχωρέστε με), ότι μπαίνουν σε Εκκλησία και θα ακολουθήσει Ιερό Μυστήριο.
Να δώσουμε στο νέο ζευγάρι κάτι από την τιμή και την αξία που είχαν οι περίφημες Βασιλικές τελετές του Βυζαντίου με τα "εισοδικά" και τα παλατινά μέλη.
Με το "Άξιον Εστίν", που αποτελεί τον κορυφαίο ύμνο της Θείας Λειτουργίας δείχνουμε επίσης και τη συνάφεια, που υπήρχε κάποτε και που συνεχίζει βέβαια και σήμερα (εφόσον γίνονται γάμοι μέσα στη Θ. Λειτουργία και στις μέρες μας) μεταξύ των δύο αυτών μυστηρίων. Γιαυτό άλλωστε και κατά την Πασχάλιο περίοδο ψάλλουμε αντί του "΄Αξιον Εστίν" το "Ο Άγγελος εβόα... Φωτίζου, Φωτίζου" ( Και στο τέλος το "Αναστάσεως ημέρα").
Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα πολλά... όπως π.χ. κάτι πρακτικό δηλαδή το ότι δίνουμε το χρόνο στον Ιερέα (ή στον Νεωκόρο) να τακτοποιήσει το ζευγάρι τους κουμπάρους και τους συγγενείς που ίσως, όπως συνήθως συμβαίνει, δεν γνωρίζουν πως πρέπει να καθίσουν....
Θα ήθελα όμως να κλείσω με μια ταπεινή πρόταση, όσον αφορά το τέλος της Ακολουθίας. Κι αυτό γιατί προσωπικά πιστεύω ότι εκεί υπάρχει πρόβλημα.
Δηλαδή, συνηθίζουμε να ψάλλουμε το Δοξαστικό "Εν τη Ερυθρά θαλάσση" εις ώτα μη ακουόντων, αφού γίνεται "χάβρα Ιουδαίων" από τους καλεσμένους που περιμένουν στη σειρά για να χαιρετήσουν. Θα πρότεινα να ψάλλεται σ΄ αυτό το σημείο ένα τριπλό 'Εις πολλά έτη" σαν αυτό των πολυχρονίων. Το είχα ακούσει στον Άγιο Ελευθέριο Γκύζη από τους Αδελφούς Ναούμ και μου άρεσε πολύ.
Θα ήθελα τη γνώμη σας.

ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
Νίκος Παπαδημητρίου
Καλαμάτα
 
Ο πολυχρονισμός των νεονύμφων ή και νεοχειροτονηθέντων ή και όσων έχουν την ονομαστική των εορτή κλπ. είναι συνήθης στις σλαβόφωνες εκκλησίες.
Στη Σερβική εκκλησία μάλιστα η μελωδία του πολυχρονίου αυτού και του αιωνία η μνήμη είναι η ίδια (β΄ ήχος λόγω ισοσυλλάβου κειμένου "Vjecnaja pamjat=αιωνία η μνήμη/Mnogaja ljeta =πολλά τα έτη") :D:D
 
Βέβαια γάμος από γάμο διαφέρει!
Όταν γίνεται γάμος φίλου, συγγενούς, σχετικού με την Εκκλησία τέλος πάντων ζευγαριού θα ψάλλεις τα ίδια με έναν άλλο οποιοδήποτε καθημερινό γάμο; ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ!
Η ψυχολογία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, για να μην αναφέρω περιπτώσεις από την εμπειρία μου, που φαντάζομαι όλοι λίγο πολύ έχουμε, από τον κοσμικό χαρακτήρα που έχουν προσλάβει τα δύο κυρίως μυστήρια του Γάμου και της Βαπτίσεως.
Όταν δε έχεις να κάνεις 5-6 Γάμους στη σειρά και οι νύφες καθυστερούν θα ψάλλεις τα απολύτως βασικά και μόνο.....
ΝΙΚΟΣ
 
Last edited:
Εγώ έχω κάνει και 6 γάμους στη σειρά και 4 βαπτίσεις στη σειρά και 11 κηδείες στη σειρά και 21 μνημόσυνα στη σειρά! Οπότε καταλαβαίνετε! :D:D
 
Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι τουλάχιστον στην είσοδο πρέπει να ψάλλουμε το "Άξιον εστίν" Ευκρινώς και μεγαλοπρεπώς για να προϊδεάσουμε τους πιστούς καλεσμένους αλλά και τους αδιάφορους, που συνήθως είναι οι περισσότεροι (συγχωρέστε με), ότι μπαίνουν σε Εκκλησία και θα ακολουθήσει Ιερό Μυστήριο.
Click to expand...


Αγαπητέ Νικόλαε,

Και στη δική μου περιοχή το "Άξιον εστί" είθισται να ψάλλεται, αυτό του Γρηγορίου σε β΄ήχο και τίποτα άλλο. Κι όταν λέω είθισται δεν εννοώ έναντι κάποιου άλλου αλλά έναντι του τίποτα. Αυτό που δεν υπάρχει καθόλου στην τοπική παράδοση είναι τα τροπάρια της έναρξης "Κωνσταντίνος σήμερον" κτλ.

Θα ήθελα όμως να κλείσω με μια ταπεινή πρόταση, όσον αφορά το τέλος της Ακολουθίας. Κι αυτό γιατί προσωπικά πιστεύω ότι εκεί υπάρχει πρόβλημα.
Δηλαδή, συνηθίζουμε να ψάλλουμε το Δοξαστικό "Εν τη Ερυθρά θαλάσση" εις ώτα μη ακουόντων, αφού γίνεται "χάβρα Ιουδαίων" από τους καλεσμένους που περιμένουν στη σειρά για να χαιρετήσουν. Θα πρότεινα να ψάλλεται σ΄ αυτό το σημείο ένα τριπλό 'Εις πολλά έτη" σαν αυτό των πολυχρονίων. Το είχα ακούσει στον Άγιο Ελευθέριο Γκύζη από τους Αδελφούς Ναούμ και μου άρεσε πολύ.
Click to expand...

Σε μας είθισται το "Την παγκόσμιον δόξαν" αν και τελευταίως πολλοί ελλαδοσπουδαγμένοι έχουν εισαγάγει και το "Εν τη ερυθρά θαλάσση". Δεν βλέπω κάτι κακό σ’ αυτό. Η φιλοσοφία είναι η ίδια.

Για το "χάβρα το Εβραίων" επιεικές μου ακούγεται. :D Και μου έρχεται στο νού ένα ποίημα του Κώστα Μόντη (Κύπριος ποιητής) που μιλά για τους ομάδελφούς του και λέει:

"Ποιός μας ξέρει; Ποιός μας ακούει;" (κάπως έτσι)

Ποιός ψάλτης δεν έχει νιώσει έτσι άπειρες φορές!!! Είναι κάτι Κυριακές πρωινά στο μεσονυχτικόν και κάτι χειμωνιάτικα απογεύματα στο λυχνικόν... Οι πατέρες του ψαλτολογίου γνωρίζουν καλύτερα από όλους!

Όσο για το "Πολλά έτη" δεν έτυχε να το ξανακούσω. Πολύ καινοτόμο μου ακούγεται! Αυτο δε λέγεται μόνο σε βασιλείς και επισκόπους;
 
Μιχάλης Τζωρτζής;12014 said:
Όσο για το "Πολλά έτη" δεν έτυχε να το ξανακούσω. Πολύ καινοτόμο μου ακούγεται! Αυτο δε λέγεται μόνο σε βασιλείς και επισκόπους;
Click to expand...


Αυτά είναι τα καλά της Δημοκρατίας ;-)
 
Panagiotis said:
Εγώ έχω κάνει και 6 γάμους στη σειρά και 4 βαπτίσεις στη σειρά και 11 κηδείες στη σειρά και 21 μνημόσυνα στη σειρά! Οπότε καταλαβαίνετε! :D:D
Click to expand...


Πόσο σε καταλαβαίνω αδερφέ μου.... Ο Θεός να δίνει δύναμη σε όλους τους ψάλτες που τον υμνολογούν, ιδιαίτερα όμως στους ΜΥΣΤΗΡΙΟΥΣ !!!! (και νόμιζα ότι εγώ κατείχα το ρεκόρ). Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Δόξα τω Θεω.
 
Βέβαια αυτά ανήκουν στο ένδοξο παρελθόν.:wink:
Τώρα έψαλλα σε 1-2 βαπτίσεις και έλεγα πότε να τελειώσουν.
Τότε αποβλέπων εις την μισθαποδοσίαν δεν είχα κανένα πρόβλημα! :D:D:D
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top