Ήθελα αγαπητοι φίλοι να ανοίξω ένα θέμα για τον βαρύ εκ του γα όπως ψάλλεται σήμερα. Οι απορίες μου είναι οι εξής δύο: Όταν η μελωδία κινείται γύρω από τον δι (πράγμα το οποίο γίνεται συνέχεια), επιτρέπεται να κάνουμε έλξη στο γα; (Δεδομένου ότι είναι η βάση της κλίμακας). Επίσης, όταν η μελωδία φθάνει στον πάνω νη (όπως στο "Ιδού σκοτία και πρωί" στο σημείο "και ημείς πιστεύσαντες", το ζω πρέπει να είναι πάντα σε ύφεση; Τί ήχος είναι αυτός; Περιμένω τα σχόλια των πιο κατηρτισμένων. Ευχαριστώ.