Το εν λόγω Άξιόν εστιν χωρίς την σύντμηση του Γρηγορίου Πρωτοψάλτου, από τις μεταγραφές του Χουρμουζίου Χαρτυφύλακος, δακτυλογραφημένο στο Μελωδό.
Η σύντμηση του Γρηγορίου υπάρχει και εδώ.
Επίτρεψέ μου δυό διορθώσεις (για τις οποίες μπορεί να μην ευθύνεσαι εσύ, αλλά να είναι "τυπογραφικά" λάθη του Χουρμουζίου) που προκύπτουν από την σύγκριση των εμφανίσεων των θέσεων (και από την γνώση της παλαιάς γραφής):
1. Στην αρχή του (τιμιω)
τέ(ραν) Διπλή στην Απόστροφο αντί Κλάσματος (πρβλ. "Θεοτόκον", όπου η Διπλή έχει στην αρχή "σπάσει" πρός τα κάτω. Επίσης "ενδοξοτέραν, όπου η Διπλή έχει καλλωπιστεί με άλλο τρόπο)
2. Στο (ασυγκρί)
τως αντιστοιχούν μόνο το πρώτο Ίσον+Κεντήματα. Το δεύτερο Ίσον+Κεντήματα ανήκουν στην επόμενη συλλαβή
των (σεραφίμ). Η συλλαβή -τως έχει εδώ 2 χρόνους, θα μπορούσε όμως να έχει εξηγηθεί και σε 4χρ, με τον τρόπο που είναι π.χ. οι συλλ. (ε)
στίν,
σέ (την), κλπ. Η συλλ.
των (σεραφίμ) πρέπει να έχει 4 χρόνους, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τις άλλες εμφανίσεις της θέσης (πρβ. "ως αληθώς"). Ενδεικτική είναι η περίπτωση του (του)
Θε(ού ημών), όπου η Θέση γράφεται με 2 χρόνους στο ζω. Η εκδοχή με Κε-ζω είναι ένας καλλωπισμός της, που δεν γράφεται αναλυτικά στην παλαιά γραφή (καμμιά φορά μπορεί να δηλωθεί με μια Διπλή ή ένα Κλάσμα) και που εγώ τον ονομάζω "αργό Ισάκι" (δηλ. ο κύριος φθόγγος είναι π.χ. ένα Δι 2 χρόνων. Το "σύντομο" Ισάκι, αυτό που διετύπωσε ο Καράς, σημαίνει να προσθέσω ένα σύντομο Γα, 1/2 χρ ή λιγότερο, στην αρχή των 2 χρ. Το "αργό Ισάκι" σημαίνει αυτό το Γα να είναι 1 χρόνου και να μείνει 1χρ για το Δι. Είναι ένα συχνότατο στολίδι που έχει εφαρμοστεί από τους εξηγητές στην εξήγηση από την παλαιά στην νέα γραφή).
ΙΑρβ