Λειτουργικά Κ. Πρίγγου «Ατζέμ Κιουρντί» (άνω ΚΕ, κάτω ΚΕ)

kostaeri said:

πάντως το θέμα τελικά ειναι να βολευει τη φωνη μας η όποια βάση επιλέξουμε κι όχι τόσο το που είναι γραμμένα.

απ τα πιο ωραία λειτουργικα!

Click to expand...

Αλλού είναι γραμμένα (Κε, Πα, Νη),
αλλού πρέπει να ψάλλονται (σε ύψος Do)
κι αλλού (χαμηλότερα ή και ψηλότερα ενίοτε) έχει την ικανότητα ο καθείς να τα ψάλλει.
Αρκεί να τα έχει κατανοήσει κι όχι να τα παπαγαλίζει ή να τα πειράζει.

Μπορειτε να ακουσετε τα εν λογω Λειτουργικα στο ακολουθο λινγκ :

http://www.analogion.com/forum/showpost.php?p=78591&postcount=1

Πού καταλήγω, σχετικά με τις δυο γραφές των Λειτουργικών:
Η αρχική είναι η εκ του Πα. Σε επόμενη φάση του ο ίδιος ο Πρίγγος (ή άλλο χέρι ή νούς δια χειρός Πρίγγου...) προέβη σε "εκκλησιαστικοποίηση" του μακαμιού Ατζέμ Κιουρντί, μεταφέροντάς τα σε Πλ Α΄με καταλήξεις στον Κε (προϋπάρχουν τέτοια "Άξιον εστι").
Παρόμοια "εκκλησιαστικοποίηση" έχουμε από το Βιολάκη, που ονομάζει το μακάμ Ατζέμ Δουγκιάχ της Δοξολογίας του ήχο "Πλ Α΄Πεντάφωνο Εναρμόνιο", αν θυμάμαι καλά, πιο παλιά από τους Παρθένιο Μηλαίο και Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα που ονόμασαν το Ατζέμ Ασιράν των Δοξολογιών τους "Βαρύ Εναρμόνιο εκ του Ζω", από το Χατζηαθανασίου που ονομάζει τα σε Ατζέμ Κιουρντί Λειτουργικά του σε "Πλ Α΄Φρύγιο"(αυθαίρετος μουσικοφιλολογικά ο όρος 'Φρύγιος"), ή από τον Καραμάνη που μετέφερε τα Χιτζαζκιάρ Λειτουργικά του Πρίγγου σε Πλ Β΄(παραβλέποντας -ευτυχώς χωρίς μελική ζημιά- προς στιγμην ότι ο Χιτζαζκιάρ οδεύει κατά το Διαπασών ενώ ο Πλ Β΄κατά το Πεντάχορδο, γι' αυτό όμως άφησε το δικό τους μελικά επικίνδυνο "Άξιον εστι" Γεωργιάδου-Πρίγγου ή "ανωνυμου" όπως το επιγράφει στο μητρικό Χιτζαζκιάρ) κ.α.
(Έχω δεί και προσπάθειες εκκλησιαστικοποίησης του Φεραχνάκ, πλην άστοχες)

Φυσικά δεν αλλάζει τίποτα στο μέλος των περί ων ο λόγος Λειτουργικών, όπως είπαμε.

Johnsteff said:

Πού καταλήγω, σχετικά με τις δυο γραφές των Λειτουργικών:
Η αρχική είναι η εκ του Πα. Σε επόμενη φάση του ο ίδιος ο Πρίγγος (ή άλλο χέρι ή νούς δια χειρός Πρίγγου...) προέβη σε "εκκλησιαστικοποίηση" του μακαμιού Ατζέμ Κιουρντί, μεταφέροντάς τα σε Πλ Α΄με καταλήξεις στον Κε (προϋπάρχουν τέτοια "Άξιον εστι").(...)

Click to expand...

Με χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα το Άξιον Εστίν σε πλ.Α , σε σύνθεση του Νηλέως Καμαράδου.

http://digma.mmb.org.gr/MediaHandler.ashx?id=000000000224071&m=2&height=0&width=0

http://digma.mmb.org.gr/MediaHandler.ashx?id=000000000224072&m=2&height=0&width=0

Πηγή : Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος 'Λίλιαν Βουδούρη'

Μία ερώτηση:
Ποιά είναι η διαφορά του ατζέμ κιουρδί με τον χουσεϊνί ασιράν;

Ατζέμ κιουρντί:
- Τριφωνεί (Δι) και πενταφωνεί συστηματικά με τον άνω ζω σε μόνιμη ύφεση (εξ ου και ατζέμ), ακολουθώντας σκληρή διατονική (ή εναρμόνια κατ' άλλους) κλίμακα (ήχος πλάγιος του πρώτου πεντάφωνος φθορικός).
- Σε κατάληξη πρός τον Πα ο Βου ελκόμενος μπορεί να είναι, επίσης, σε ύφεση (εξ ου και κιουρντί).
- Σπανίως κατεβαίνει κάτω από τη βάση του (Πα).

Χουσεϊνί ασιράν:
- Τετραφωνεί (Κε)
- Ο άνω ζω είναι φυσικός, ελκόμενος, αναλόγως της πορείας του μέλους.
- Κατεβαίνει (παραμεσάζει), ενίοτε, μέχρι τον κάτω ΚΕ (εξ ου και ασιράν).
- Γενικώς, ακολουθεί τη μαλακή διατονική κλίμακα του πλαγίου του πρώτου ήχου.

Τα μακάμια δεν τα έχω μελετήσει καλά. Απλά ο υπότιτλος (άνω ΚΕ κάτω ΚΕ) με παραπέμπει σε χουσεϊνί ασιράν. Ίσως άνω ΠΑ κάτω ΠΑ να ήταν ορθότερος.

Έπειτα από τη διεξοδική επιστημονική παράθεση από το μέλος ΚΡΗΣ των δυο μακαμιών, ίσως είναι ορθότερη η σε Πα-Πα΄κατά Ατζέμ Κιουρντί γραφή των Λειτουργικών, δεδομένου ότι από τον απόηχο του "μουσικού κλίματος Πρίγγου" εδώ στη Θεσσαλονίκη και στα πέριξ η "προσωνυμία" αυτή (Ατζέμ Κιουρντί) κυκλοφορούσε για τα Λειτουργικά. Για την προέλευσή της από τον ίδιο τον Πρίγγο έχω aναφερθεί σε προηγούμενο post. Η άλλη γραφή (Κε-Κε) που φαίνεται και πιο "εκκλησιαστική" (και ίσως γι' αυτό να την υιοθέτησε κάποια στιγμή ο Πρίγγος) μάλλον πηγάζει από το 'Άξιον εστι" Νηλέως που μας παρέθεσε ο Filomousos. Όμως η έκδηλη συγγένεια (μητέρας και παιδιού θα έλεγα) του μαθήματος αυτού που ανήκει στο Χουσεϊνί Ασιράν με τα Λειτουργικά (δεδομένου ότι ο Πρίγγος υπήρξε και Νηλεϊκός κατά το εξωπατριαρχικό του μέρος) και η ίδια η μελική τους πορεία περιπλέκει την ένταξη τους στο σωστό μακάμι αλλά και το πώς τα αντιμετώπισε στο νού του ο ίδιος ο συνθέτης τους. Ίσως να προβληματίστηκε για το πού θα έπρεπε να τα εντάξει και άλλαξε γνώμη καθ΄οδόν.
(Και να μην ξεχάσουμε την σε Χουσεϊνί Ασιράν Δοξολογία του Ιωαννίδου που αγαπούσε κι έψαλλε ο Στανίτσας. Πιθανόν εκείνη εισήγαγε το μέλος αυτό στα εκκλησιαστικά μέλη)

Συνέχεια για τα μακάμια ατζέμ κιουρντί και χουσεϊνί ασιράν.

Αν θεωρήσουμε ως βάση τον Πα για το ατζέμ κιουρντί και τον Δι (ως Πα) για το χουσεϊνί ασιράν ή, κατ' αντιστοιχία, τον κάτω ΚΕ (ως Πα) για το ατζέμ κιουρντί και τον Πα για το χουσεϊνί ασιράν και αντιπαραβάλουμε τις δυο κλίμακες παρατηρούμε ότι σχεδόν ταυτίζονται με αποτέλεσμα να είναι εύκολη η σύγχυσή τους.

Ατζέμ κιουρντί
Πα (βάση) _ Βου _ Γα _ Δι _______ Κε ____________ ζω ύφεση _ νη _ πα

Χουσεϊνί ασιράν
Πα _______ Βου _ Γα _ Δι (βάση) _ Κε μικρή ύφεση _ ζω ύφεση _ νη _ πα _ βου _ γα _ δι

ή
Ατζέμ κιουρντί
ΚΕ (βάση) _ Ζω _ Νη _ Πα _______ Βου μικρή δίεση _ Γα _______ Δι _ Κε

Χουσεϊνί ασιράν
ΚΕ _______ Ζω _ Νη _ Πα (βάση) _ Βου ___________ Γα _______ Δι _ Κε __ ζω _ νη _ πα

Όμως, το χουσεϊνί ασιράν κατεβαίνει και κάτω από τη βάση του (Πα) επανερχόμενο σ' αυτήν και ακολουθεί κλίμακα με μαλακά διατονικά διαστήματα κατά το διαπασών σύστημα (δηλαδή, χωρίς αλλαγή διαστημάτων ή παραχορδή), επομένως δεν πρέπει να συγχέεται με ήχο πλάγιο του πρώτου με βάση τον ΚΕ (εξ άλλου, το διάστημα ΚΕ-Βου δεν είναι τέλειο πεντάχορδο).

Αν θέλουμε να θεμελιώσουμε το ατζέμ κιουρντί στον Πα, θέτουμε φθορά του πλαγίου του πρώτου στον Πα και μόνιμη ύφεση στον άνω ζω. Αντίστοιχα, αν θέλουμε να θεμελιώσουμε το ατζέμ κιουρντί στον κάτω ΚΕ θέτουμε φθορά του πλαγίου του πρώτου στον κάτω ΚΕ, έχοντας έτσι τον Βου υψωμένο (τετραφωνία του κάτω ΚΕ με μαρτυρία β:q) και μόνιμη ύφεση στον Γα. Αυτά ασχέτως του τονικού ύψους της βάσης Πα ή ΚΕ, που φυσικά εξαρτάται από την έκταση του μέλους και τις φωνητικές δυνατότητες του ψάλλοντος. Πάντως, η γραφή με βάση τον Πα είναι αυτή που διευκολύνει περισσότερο από πολλές πλευρές (μαρτυρία ήχου, μαρτυρίες φθόγγων, διαστήματα, παραλλαγή, θεωρία κ.λπ.).

Ευχαριστούμε πολλαπλά φίλε "ΚΡΗΣ" (αποφεύγω σκοπίμως να το θέσω στην κλιτική πτώση).

Θα μπορούσες να παραθέσεις για κάθε ενδιαφερόμενον, ολίγη βιβλιογραφία πάνω στα θεωρητικά των μακαμιών; Ξεκινούμε βέβαια από τη "Μέθοδο της Εξωτερικής Μουσικής" του Παναγιώτου Κιλτζανίδου. (Όμως οι βάσεις των μακαμιών εκεί, απ' όσο γνωρίζω, είναι προσαρμοσμένες στη βυζαντινή οκταηχία και στα εκκλησιαστικά μελικά ήθη και δεν είναι οι αρχικές των μακαμιών).
Όμως νομίζω ότι το πάω για άνοιγμα νέου thread...

Στην ενότητα ''Ψαλτική και Εξωτερική Μουσική'' υπάρχει η σχετική υποενότητα '' Ήχοι και makam'' .

Ένα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, κατά την άποψή μου, είναι αυτό του μακαριστού Μάριου Μαυροειδή με τίτλο "Οι μουσικοί τρόποι στην ανατολική Μεσόγειο" (Αθήνα 1999, εκδόσεις Fagotto), στη βιβλιογραφία του οποίου αναφέρονται πολλά σχετικά συγγράμματα, παλαιότερα και νεότερα, μεταξύ αυτών και η θεωρούμενη ως "Βίβλος των μακαμιών", δηλαδή, το βιβλίο του İsmail Hakkı Özkan με τίτλο "Türk Mûsıkîsi Nazariyatı ve Usûlleri" (İstanbul, 1984).

...

Greekψαλτης said:

Επιτρεψτε μου να κανω μια αφελη ισως για πολλους απο εσας ερωτηση, αλλα ουσιαστικη για μενα διοτι ειλικρινα δεν γνωριζω. Αναφερομαστε σε μακαμια διοτι πραγματικα δανειστηκαμε καποια στοιχεια (ακουσματα) απο Ανατολικες μουσικες ή αυτα προυπηρχαν (τα ακουσματα) και στη Β. Μουσικη και απλως αρεσκονται πολλοι να χρησιμοποιουν την αντιστοιχη ξενη ορολογια??

Click to expand...

Μετάφερε την ερώτηση στη σχετική υποενότητα '' Ήχοι και makam'' και άνοιξε εκεί νέο thread. Το θέμα είναι μεγάλο.

Johnsteff said:

Μετάφερε την ερώτηση στη σχετική υποενότητα '' Ήχοι και makam'' και άνοιξε εκεί νέο thread. Το θέμα είναι μεγάλο.

Click to expand...

Το εκανα και ανυπομονω να διαβασω σχετικα διοτι ειλικρινα δεν γνωριζω

Μάλλον πολύς λόγος για το τίποτα...αν ο Πρίγγος τα ονόμαζε όντως Acem kürdi τότε ξέρουμε πολύ καλά τι θα εννοούσε, από ΠΑ γραμμένα διότι αυτή είναι η βάση του makam αυτού την κλίμακα του οποίου ακολουθούν τα λειτουργικά αυτά.
Τώρα αν κάποιοι μεταγενέστεροι τα κατέγραψαν από του κάτω ΚΕ η από του ΖΩ η από του ΓΑ και δεν ξέρω και εγώ από που αλλού για να τα προσαρμόσουν στην φωνητική τους περιοχή είναι άλλο θέμα.
Αλλά εδώ δεν μπορώ να μην ρωτήσω το εξής: στην ψαλτική μας τέχνη το κάθε κομμάτι είναι γραμμένο σύμφωνα με την βάση την οποία πρέπει να ψαλθεί??? Αυτό γίνεται σε άλλες μουσικές αλλά σίγουρα όχι στην ψαλτική...π.χ.δηλαδή αν ψάλλω το Θεός Κύριος του α' ήχου από τον ΖΩ η από τον ΝΗ (επειδή είναι και πρωί) θα πρέπει να αλλάξω την βάση του ήχου στην αρκτική μαρτυρία??? η πάλι αν ψάλλω έναν πλ.δ' ήχο δύο φωνές πιο ψηλά θα πρέπει να επέμβω σε αλλαγή στην αρκτική μαρτυρία???
Αν τα λειτουργικά αυτά ο αείμνηστος Πρίγγος τα θεωρούσε Acem kürdi τότε θα πρέπει να γράφονται από τον Πα...απ ότι κατάλαβα υπάρχουν και μαρτυρίες ανθρώπων που λένε ότι έτσι τα είχε πρωτογράψει (αυτό δεν το γνώριζα και είναι σημαντικό). Τα υπόλοιπα όλα με συγχωρείτε αλλά είναι περιττά.
Υ.Γ.επίσης το makam Hüseyni aşıran μπορεί να έχει μεν την βάση του στον κάτω ΚΕ αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ο ίδιος ήχος με τα λειτουργικά αυτά που είναι γραμμένα και από τον κάτω ΚΕ. Πρόκειται για διαφορετικές συμπεριφορές δύο διαφορετικών κλάδων των ήχων.

Johnsteff said:

Πού καταλήγω, σχετικά με τις δυο γραφές των Λειτουργικών:
Η αρχική είναι η εκ του Πα. (...)

Click to expand...

Συμφωνεί και με τη καταγραφή που παρουσιάζει ο Β.ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ στην Ανθολογία Λειτουργικών του(1967) ,
η οποία συμπίπτει με το κείμενο των εν λόγω λειτουργικών που εψάλλει στη συναυλια για το Ιωβηλαίο του Πρίγγου από τη χορωδία του Συλλόγου Μουσικοφιλων Κωνσταντινουπόλεως υπό τη διεύθυνση του Θρ. Στανίτσα και αναρτήθηκε στο φορουμ αρχικά από τον κ.Τουμπανάκη εδώ και το ηχητικό απο τον κ.Βαγγέλη εδώ .
Αξιοσημείωτη η υποσημείωση στην πρωτη σελίδα του Β.ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ που παραθέτει την ''αυθεντική θέση'' , γεγονός που δείχνει ότι αποτελούν διασκευή .
Τώρα αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει ποιος ακριβώς έκανε την εν λόγω διασκευή , καλό είναι να μας διαφωτίσει..

Johnsteff said:

Η αρχική είναι η εκ του Πα. Σε επόμενη φάση του ο ίδιος ο Πρίγγος (ή άλλο χέρι ή νούς δια χειρός Πρίγγου...) προέβη σε "εκκλησιαστικοποίηση" του μακαμιού Ατζέμ Κιουρντί, μεταφέροντάς τα σε Πλ Α΄με καταλήξεις στον Κε (προϋπάρχουν τέτοια "Άξιον εστι").
Παρόμοια "εκκλησιαστικοποίηση" έχουμε από το Βιολάκη, που ονομάζει το μακάμ Ατζέμ Δουγκιάχ της Δοξολογίας του ήχο "Πλ Α΄Πεντάφωνο Εναρμόνιο", αν θυμάμαι καλά, πιο παλιά από τους Παρθένιο Μηλαίο και Χουρμούζιο Χαρτοφύλακα που ονόμασαν το Ατζέμ Ασιράν των Δοξολογιών τους "Βαρύ Εναρμόνιο εκ του Ζω", από το Χατζηαθανασίου που ονομάζει τα σε Ατζέμ Κιουρντί Λειτουργικά του σε "Πλ Α΄Φρύγιο"(αυθαίρετος μουσικοφιλολογικά ο όρος 'Φρύγιος"), ή από τον Καραμάνη που μετέφερε τα Χιτζαζκιάρ Λειτουργικά του Πρίγγου σε Πλ Β΄
(Έχω δεί και προσπάθειες εκκλησιαστικοποίησης του Φεραχνάκ, πλην άστοχες)

Click to expand...

Επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι τέτοιου είδους απόψεις ρίχνουν λάδι στην φωτιά όσον αφορά στις θέσεις Δυτικών μελετητών (αλλά και ανατολικών) ότι η ψαλτική "Τουρκοποιήθηκε" κάποια στιγμή μετά την άλωση της Πόλης.
Το ότι κάποιοι εκκλησιαστικοί μουσικοί χρησιμοποίησαν δανικούς όρους για να περιγράψουν την μελική συμπεριφορά κάποιου κλάδου των ήχων δεν σημαίνει ότι "εκκλησιαστικοποίησαν" διάφορα μακάμια της Κλασικής Οθωμανικής μουσικής.
Π.Χ.σύνθεση στον κλάδο του πλ.α' ήχου που ονομάζεται πεντάφωνος δεν δημιούργησε πρώτος ο Γεώργιος Βιολάκης...ήδη από αυτήν την Βυζαντινή εποχή ο Ιωάννης Κλαδάς έχει κράτημα, ο δε Μπαλάσιος ιερέας ωραιότατη δοξολογία, ο Μπερεκέτης χερουβικό και κοινωνικό, και άλλοι πολλοί στην συνέχεια όπως και ο Βιολάκης την δοξολογία του ο Νικολαίδης λειτουργικά κ.α.
Αντιγράφω εδώ από τον πρόλογο του κ.Αρβανίτη Ιωάννη (μέλος του forum) του βιβλίου του "Ακάθιστος ύμνος":
"Τα ονόματα μακαμιών σε κάποια από τα εφύμνια δεν σημαίνουν απόκλιση του μέλους προς το "εξωτερικόν", αλλά είναι απλώς ένας σύντομος και εύχρηστος χαρακτηρισμός του ιδιαιτέρου συνδυασμού κλιμάκων, που υπάρχει σ' αυτά".

Ασφαλώς και δεν τουρκοποιήθηκε!
Αντιθέτως το Βυζάντιο είχε έτοιμη μουσική ανάμεσα στα άλλα λάφυρα. Aλλά δίπλα σto Βυζάντιο έδωσαν μεγάλα μουσικά φορτία στη νέα τότε Οθωμανική μουσική και οι Πέρσες και οι Άραβες κλπ, με τη μουσική των οποίων όμως είχε ανταλλάξει ήδη φορτία η μουσική του Βυζαντίου αιώνες πριν την άλωση (τεράστια ιστορικά θέματα για πολλή μελέτη). Το Βυζάντιο έδωσε και πήρε πολιτισμικά στοιχεία (εν προκειμένω μουσικά) από την εποχή της Αραβικής επέκτασης, όταν για ενάμιση αιώνα ο Αραβικός τρόπος ζωής, πολιτισμού και τέχνης, συνηθειών κλπ ήταν της μόδας και εκτόπιζε τους παραδοσιακούς του Βυζαντίου (κάτι σαν τους παλαιοτερους και νεότερους δυτιούς τρόπους στα καθ' ημάς από το χιλιαοχτακόσια έως πρόσφατα). Η ανταλλαγή συνεχίστηκε φυσικά και μετά την Άλωση, μεταξύ (μετα)Βυζαντινής εκκλησιαστικής και κοσμικής μουσικής εφενός και Οθωμανικής αφετέρου. Πολλοί από τους συνθέτες που αναφέρει ο Hristakis ήδη δανείζονταν φορτία και δάνειζαν στην Οθωμανική μουσική. Οι ονομασίες των μακαμιών είναι οι πλείστες αραβοπερσικής προελεύσεως και όχι Τουρκικής, αν δεν κάνω λάθος και οι μελικές πορείες που περιλαμβάνουν για τεχνικούς λόγους χρησιμοποιούν αυτά τα ονόματα. Όμως το εκκλησιαστικό βυζαντινό μέλος ελάμβανε τους τόκους των βυζαντινών δανείων προς την οθωμανική μουσική οι οποίοι είχαν στο μεταξύ πάρει άλλο χρώμα. Και εδώ γίνεται η "εκκλησιαστικοποίηση" υπό παλαιών και νέων συνθετών, άλλοτε εμπνευσμένη και οργανικά ενσωματούμενη κι άλλοτε μετά βίας και επιφανειακά. Ευχαριστούμε τον Hristakis για τις διορθώσεις και τον εμπλουτισμό στο θέμα αυτό. Του επισημαίνουμε ότι σχεδόν όλοι οι συνθέτες που αναφέρει έλαβαν ανατολικά και οθωμανικά "δάνεια" στα μέλη που συνέθεσαν και φυσικά δάνεισαν κι εκείνοι -η έρευνα τα λέει κι όχι εμείς.
Του υπογραμμίζουμε και το αυτονόητο, ότι δηλ. στη Βυζαντινή εκκλησιασική μουσική οι βάσεις είναι "κινητές", γι' αυτό και επιμένουμε στον καθορισμό της βάσης των Λειτουργικών από τον ίδιο τον Πρίγγο. Τον προτρέπουμε να ξαναδιαβάσει τους προβληματισμούς μας για την κλίμακα και μακάμι των λειτουργικών, τα οποία δεν αλλάζουν βάση κατά τη γραφή που έχουμε στο χαρτί του ο καθένας όταν τα ψάλλουμε.
Και τον παρακαλούμε να μη χρησιμοποιεί ύφος οξύ απέναντι σε υποδεεστέρους του στην εξωτερική μουσική.

Πάντως βγήκαμε εκτός θέματος. καλό είναι να ανοίξει νέο Thread στον οικείο τόπο.

filomousos said:

Συμφωνεί και με τη καταγραφή που παρουσιάζει ο Β.ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ στην Ανθολογία Λειτουργικών του(1967) ,
η οποία συμπίπτει με το κείμενο των εν λόγω λειτουργικών που εψάλλει στη συναυλια για το Ιωβηλαίο του Πρίγγου από τη χορωδία του Συλλόγου Μουσικοφιλων Κωνσταντινουπόλεως υπό τη διεύθυνση του Θρ. Στανίτσα και αναρτήθηκε στο φορουμ αρχικά από τον κ.Τουμπανάκη εδώ και το ηχητικό απο τον κ.Βαγγέλη εδώ .
Αξιοσημείωτη η υποσημείωση στην πρωτη σελίδα του Β.ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ που παραθέτει την ''αυθεντική θέση'' , γεγονός που δείχνει ότι αποτελούν διασκευή . Τώρα αν υπάρχει κάποιος που γνωρίζει ποιος ακριβώς έκανε την εν λόγω διασκευή , καλό είναι να μας διαφωτίσει..

Click to expand...

Τ᾽ότι είναι αντίγραφο από χφ του Στανίτσα, δεν σημαίνει πως εψάλη στο Ιωβηλαίο.:wink: Τα κείμενα των συναυλιών στην Πόλη ψάλλονταν συνήθως από αντίγραφα σε πολύγραφο.

Υγ. Η "αυθεντική θέση" ισχύει για όλες τις καταλήξεις. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως ο ίδιος ο Πρίγγος δεν τα έλεγε και αλλιώς..