Παρότι είναι προτιμότερο να λέγεται σε δεύτερο ήχο το τρισάγιον με το δύναμις, σχετικό μήνυμα του κ. Καλπακίδη εδώ
http://analogion.com/forum/showpost.php?p=118520&postcount=21 εμείς όπως έχω αναφέρει και παλιότερα, όταν έχουμε πρώτο και πλάγιο του πρώτου λέμε το τρισάγιον του καλογήρου, δεύτερο και πλάγιο του δευτέρου το κλασσικό τρισάγιον με δύναμις του Κρητός, τρίτο και πλάγιο του τρίτου αυτό εδώ του Θ. Στανίτσα και τέταρτο και πλάγιο του τετάρτου, το κλασσικό πάλι τρισάγιο με δύναμις του Αβαγιανού. Τα υπόλοιπα όμως που αναφέρονται στον παραπάνω σύνδεσμο
τα τηρούμε όλα. Το τρισάγιον ίσως είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, έχουν γραφτεί αρκετά εδώ άλλωστε.
Στο συνημμένο τώρα, είναι αυτό το τρισάγιον μαζί με το δύναμις του Θ. Στανίτσα σε διασκευή του μακαριστού Μελετίου Συκιώτου, απλά πρόσθεσα έτσι στα γρήγορα τα λόγια που έλειπαν, κάποιες έλξεις κυρίως του ΔΙ προς τον ΚΕ και τις διαστολές, με βάση τον τετράσημο.
Όπως έχει αναφέρει και ο Δημήτρης εδώ:
http://analogion.com/forum/showpost.php?p=3576&postcount=3 οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς όποια παρτιτούρα και να έχουν μπροστά τους το ψάλλουν σε τρίτο ήχο. Το ίδιο κάνουμε και εμείς καθώς με τα μακάμια δεν έχω κάποια σχέση. Δε γνωρίζω τίποτα και το φεραχνακ δεν συνηθίζεται στους εκκλησιαστικούς ύμνους.
Επομένως αυτή η διασκευή που βρήκα εδώ στο ψαλτολόγιον πιστεύω πως είναι προτιμότερη.
