Δ΄Διεθνὲς Συνέδριο τοῦ ΙΒΜ

Καλησπέρα και από μένα.

Έπεσε λοιπόν η αυλαία για το Δ' Διεθνές Συνέδριον του ΙΒΜ.

Παρακολούθησα τις διαλέξεις της Τετάρτης και τις σημερινές. Την Πέμπτη δεν μπορούσα να παρεβρεθώ λόγω φόρτου εργασίας (και ασθένειας).

Τα συναισθήματά μου από το Συνέδριο είναι ανάμεικτα......

Και αυτό διότι κάποια πράγματα ήταν όντως ενδιαφέροντα και κάποια άλλα έφτασαν σε σημείο να με στενοχωρούν.

Λόγω της ειδικότητάς μου (Μαθηματικός) είχα παρακολουθήσει πολλά επιστημονικά συνέδρια ως φοιτητής.
Σε κανένα, μα σε κανένα δεν είδα προστριβές και εντάσεις (όπως σε ορισμένα σημεία σε αυτό το συνέδριο).
Κάποιοι, φάνηκε ότι συμμετείχαν ''επί τούτου'' στο συνέδριο αυτό, με σκοπό να δημιουργήσουν ίντριγκες και αντιπαραθέσεις.
Από την άλλη άποψη, θεωρώ ότι είναι υγιή δείγματα αυτές οι εντάσεις. Πρέπει να υπάρχουν και κάποιες διαφωνίες διότι έτσι γινόμαστε όλοι καλύτεροι με το να ψάχνουμε και να εμβαθύνουμε σε τέτοια θέματα.

Θα μείνω σε μία κουβέντα του Καθηγητή κ.Θωμά Αποστολόπουλου τον οποίο είχα γνωρίσει στο καλοκαιρινό Παγκόσμιο Συνέδριο στην Παιανία και μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις......
'' Η επιστήμη είναι ανοιχτή σε όλα ''.
Συνεπώς όλοι όσοι συμμετείχαμε στο συνέδριο καταλάβαμε πολλοί για πολλούς αρκετά πράγματα. Τι πρεσβεύει ο καθένας, σε ποιούς χώρους κινείται και τι είδους αντιλήψεις έχει.....

Θα ξεκινήσω με τα δυσάρεστα .......

Τι με ενόχλησαν : (;;

1. Το βασικότερο από όλα... Το συνέδριο είχε ένα αντικείμενο.
Ελάχιστοι μίλησαν περι αυτού.
Τα θέματα κινήθηκαν σε άλλες διαστάσεις.

2. Ήθελα ο χρόνος των ερωτήσεων που έκαναν οι συμμετέχοντες να είναι μεγαλύτερος, διότι αρκετοί είχαν βάσιμες απορίες οι οποίες δεν ειπώθηκαν ποτέ. Αυτό πιστεύω είναι το επίκεντρο σε αυτά τα συνέδρια...η ανταλλαγή των απόψεων. Καλή η παρουσίαση από τους συνέδρους, όμως οι απαντήσεις στις απορίες κεντρίζουν το ενδιαφέρον.
Και κάτι άλλο....Κάποιοι απέφυγαν να απαντήσουν σε ερωτήματα μεγίστης σημασίας.

3. Οι κόντρες που ξέσπασαν. Γενικά (επειδή είμαι και ήπιων τόνων), με στενοχώρησαν λίγο. '' Πατριαρχικοί '' εναντίων '' Αγγελοπουλικών '' όπως ειπώθηκε και σήμερα το πρωί ήταν το επίκεντρο του σεισμού ...... Το avatar μου αντικατοπτρίζει τι υποστηρίζω, όμως δεν θα εκφράσω προσωπικές μου απόψεις... Τα έχω ψάξει λίγο και έχω καταλήξει ποιο (κατά τη γνώμη μου πάντα) είναι το σωστό.
Όμως σύνεδροι όπως ο Χαράλαμπος Συμεωνίδης του οποίου είμαι '' ένθερμος υποστηρικτής '', κράτησε σε πολύ υψηλό επίπεδο το ήθος και τις προσωπικές του αντιλήψεις. Δηλαδή σταθερός στις απόψεις του, χωρίς προκλήσεις και ταυτόχρονα συναινετικός και ανοιχτός με όλους. Μπράβο Χάρη....Με συγκίνησες!

4. Κάποιοι από τους ακροατές ήλθαν στο συνέδριο μόνο και μόνο για να ακούσουν κάποιους συγκεκριμένους ομιλητές, να τους χειροκροτήσουν και έπειτα τι; ......εξαφανίστηκαν ! Φοβερό......!!!

5. Πιστεύω ότι η επιλογή της Αίθουσας διεξαγωγής δεν ήταν ότι καλύτερο. Ίσως ένας αμφιθεατρικός χώρος να ήταν καλύτερος .

6. Δεν μπόρεσα να γνωρίσω τους : κ.Τζανάκο, κ.Λαμπρινάκο (που είδα ότι ήρθε από Γερμανία), κ.Γιαννόπουλο και πολλούς άλλους που δεν ενθυμούμαι αυτή τη στιγμή. Επιπλέον δεν ξέρω ποιοί άλλοι ήταν εκεί

Τι με χαροποίησαν: (;;

1. Τα μέλη του φόρουμ που γνώρισα.
Κατ' αρχήν τον πατέρα Μάξιμο (που τόσο πολύ συμπάθησα και ο οποίος όταν τον πλησίασα πρώτος και του είπα '' Ευλογείτε '',αποκρίθηκε γελώντας '' Τώρα εσύ ποιός είσαι ''; ), τον συντονιστή Ηχογραφήσεων Γιάννη Μπουλμπουτζή, τον Μιχάλη Μαμάη, τον Κώστα Μπουσδέκη και τον '' διακογιάννη '', τον οποίο είχα και με είχε δει στο φετινό πανηγύρι του Αγίου Αθανασίου στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους και ο οποίος είναι πολύ καλό παιδί! Μου το έχουν πει και οι Θωμάδες ...!!!

2. Το πολύ υψηλό επιστημονικό επίπεδο σε κάποιες από τις παρουσιάσεις που παρακολούθησα.

3. Η συνάντηση με πολλούς φίλους και γνωστούς.
Τον Άρχοντα Παϊκόπουλο, τον Χάρη Συμεωνίδη, τον Άρχοντα Εμμανουηλίδη, τον Κώστα Φωτόπουλο, τον Νικόλα Θεοτοκάτο ο οποίος μαζί με τον Βαγγέλη Σολδάτο (μέλη του φόρουμ) έκαναν παρουσιάσεις πολύ υψηλού επιπέδου.
Είδα και τον κ.Νίκο Γιάννου απο μακριά αλλά μετά τον έχασα........

Συμπέρασμα ...

Μάλλον θετικό..... αν και κατά την προσωπική μου άποψη όταν ένα συνέδριο φέρει τον τίτλο '' Διεθνές '' πρέπει να έχει διαφορετική δομή και οργάνωση.

Φίλοι του φόρουμ.....
Η μουσική μας (εννοώ την Βυζαντινή) έχει άπειρες εκφάνσεις και δυνατότητες....... Ας την ανυψώσουμε ακόμη περισσότερο (έστω και λίγο) ο καθένας μας !!!:wink:

Ας μας έχει ο Θεός όλους μας καλά μέχρι το επόμενο και ας ξαναδιαφωνήσουμε .....

Εγώ, αν και καθόλου ευχαριστημένος από το συνέδριο, έχω να καταθέσω ότι γνώρισα από κοντά ανθρώπους όπως το Βασίλη Ζάχαρη, τον Αντώνη Αετόπουλο, βρέθηκα και με τον κ. Κωνσταντίνου και τον κ. Αγγελίδη και πραγματικά λυπήθηκα που είμαι αναγκασμένος να διαφωνώ πολλές φορές μέχρι το κόκκαλο μαζί τους. Θέλω να ξέρουν όλοι ότι δεν το κάνω από εμπάθεια στασ πρόσωπα τους, αλλά από προσήλωση σε αυτό που εγώ τουλάχιστον έχω αντιληφθεί ως παράδοση, μη όντας κολλημένος πουθενά (προσπαθώντας τουλάχιστον) και σε κανένα δάσκαλο (ήδη στο συνέδριο κατηγόρησα και την Επιτροπή). Απλώς, γνωρίζοντας από κοντά τα άτομα αυτά και βλέποντας την ανθρώπινη πλευρά τους, δεν ξέρω ρε παιδιά, αλλά δε μου κάνει καρδιά -τώρα τουλάχιστον- να δημοσιεύσω πράγματα που θα τους στενοχωρήσουν. Μάλλον θα μου έχει φύγει όμως ως αύριο το πρωί... Άντε καληνύχτααααα....

Υ.Γ. Να μην ξεχάσω και τις καλές μου εντυπώσεις από το σεβαστό π. Μάξιμο, που βρεθήκαμε μαζί στο τραπέζι εν αγάπη και ειλικρινεία και μας κέρασε θαλασσινά!

Είμαι ικανοποιημένος από το συνέδριο και εκφράζω τα συγχαρητήριά μου στα άξια στελέχη του Ιδρύματος Βυζαντινής μουσικολογίας για το ανοιχτό τους πνεύμα και την δεκτικότητα τους. Εύχομαι καλή συνέχεια γιατί ποτέ δεν λήγει η έρευνα πάνω σε τέτοια ζητήματα όπως είναι η Μουσική κι ας νομίζουν μερικοί ότι τα θεωρητικά ζητήματα έχουν λήξει.. Επιστήμονας είναι ο κάτοχος της τέλειας γνώσης. Και ποιά είναι η τέλεια γνώση; Αμφιβάλει κανείς ότι είναι αυτή του Σωκράτη, το "ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ";
Θα πω τώρα το μόνο πράγμα που με λύπησε. Πολλοί από τους συμμετέχοντες ενώ προτείνουν τον διάλογο δεν γνωρίζουν ότι βασική προϋπόθεση του διαλόγου είναι η πρόθεση των συμμετεχόντων σε αυτόν να εγκαταλείψουν την αρχική τους θέση. Εύχομαι αυτά που πιστεύουμε σήμερα και θεωρούνται από όλους μας δεδομένα, αν είναι ψευδή να ανατραπούν στο μέλλον. Να φύγουμε από την λήθη και να οδηγηθούμε στην γνώση. Άλλωστε αυτή είναι η ετυμολογία της λέξης α-λήθεια.
Άλφα στερητικό λοιπόν στην λήθη

Έρρωσθε

Η χθεσινή ημέρα του συνεδρίου ήταν ως γεγονός κάπως πιο ζωηρή. Πέρασε όμως και αυτό όπως και όλα περνάνε αφού ως όναρ παρέρχεται και διαλύεται πας άνθρωπος.

Χάρηκα που γνώρισα τον Λεωνίδα Γαρουφαλή και τη σύζυγό του (στην οποία εύχομαι Χρόνια Πολλά λόγω της σημερινής της ονομαστικής εορτής), τον συνεργάτη στο φόρουμ Νίκο Θεοτοκάτο (παρόλο που δεν το έγραψε στο προηγούμενο μήνυμά του ναι με συνάντησε! έχω και μάρτυρες ), που ξαναείδα τον Ευάγγελο Σολδάτο μετά από αρκετό καιρό, τον Αντώνη Αετόπουλο (έστω και από μακριά), τον Χάρη Συμεωνίδη (αυτόν από κοντά), τον π. Νικόδημο (κατά κόσμον Παναγιώτη Καβαρνό), τον εκ Γερμανίας Νικ. Λαμπρινάκο και τον συνονόματο Παν. Παρασκευόπουλο, τον "διακογιάννη" και συνάντησα τον εκ των στελεχών του ΙΒΜ α΄ψάλτη Ι. Ναού Αγ. Βαρβάρας ομωνύμου δήμου κ. Αχιλλέα Χαλδαιάκη και μέλη του φόρουμ που είχα δει και το προηγούμενο βράδυ.

Και οι δύο χορωδίες που έψαλλαν χθες ήταν πολύ καλές, αν και κατά την προσωπική μου γνώμη, οι Θεσσαλονικείς υμνωδοί υπό την χοραρχία του εκλεκτού μέλους του φόρουμ κ. Γιάννη Λιάκου (και με τη συμμετοχή αρκετών μελών του φόρουμ από Θεσ/νίκη) ήταν "συναρπαστικοί" για πολλούς λόγους.

Και εις άλλα με υγεία!

Αγαπητοί μου Ψαλτολόγοι,

να 'μαι και εγώ, αυτή τη φορά μέσω Internetcafe. Μπορεί η παρακολούθηση του Ιστολογίου μέσω iphone να είναι εφικτή, ωστόσο για την ανταλλαγή μακροσκελών μηνυμάτων δεν ενδείκνυται (o Χάρης Συμεωνίδης νομίζω με καταλαβαίνει...)

Έχοντας παρακολουθήσει ανελλιπώς το προ εξαετίας Β' Συνέδριο, γνώριζα πολύ καλά ... τι με περιμένει. Το δεύτερο σκέλος του τίτλου "Τα γένη της (Ελληνικής) Βυζαντινής Ρυθμοποιίας και τρέχοντα <Ψαλτικά Θέματα>" το υπονοούσε άλλωστε.

Παρ' όλα ταύτα θα σταθώ προσωπικά στα θετικά του σημεία:

Καθώς κατέφθασα εκ Μονάχου τα ξημερώματα της 11ης Δεκεμβρίου είχα την δυνατότητα να παρευρεθώ μόνο στην πρωϊνή και απογευματινή συνεδρία της Παρασκευής.

Ομολογώ πως με μεγάλη συγκίνηση και δέος πέρασα για πρώτη φορά το κατώφλι του Φιλολογικού Συλλόγου "ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ" έχοντας στη μνήμη μου όλες εκείνες τις ιστορικές εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα σε αυτή την Αίθουσα: φιλολογικά μνημόσυνα (για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη κ.α.), λογοτεχνικές βραδιές (Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Γεώργιος Βιζυηνός, Κωστής Παλαμάς, Γρηγόριος Ξενόπουλος κ.α.), συναυλίες, τιμητικές διακρίσεις...

Στα αυτιά μου αντηχούσαν οι μουσικοί που πέρασαν από εδώ (Μανώλης Καλομοίρης, Δημήτρης Μητρόπουλος, Μαρία Κάλλας, Δημήτρης Φάμπας κ.α.) καθώς και οι Βυζαντινοί Ύμνοι που εψάλλησαν στο διάβα των αιώνων σε τούτο τον "ιερό" χώρο...

Ενδεικτικά θυμίζω μόνο τις δοθείσες Συναυλίες του αειμνήστου Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Μ.τ.Χ.Ε Θρασυβούλου Στανίτσα:

• 20ης Οκτωβρίου 1971
• 2ας Απριλίου 1972
• Εκδήλωση για τον Πέτρο Μπερεκέτη (1974)
• Εκδήλωση για τον Γρηγόριο Πρωτοψάλτη (7 Ιουνίου 1976)
• 2ας Φεβρουαρίου (κατ' άλλους Ιανουαρίου) 1981

Στην είσοδο "έπεσα" πάνω στον αγαπητό σε όλους μας τον Λαοσυνάκτη. Ο κ. Ιωάννης Αρβανίτης είχε προσφερθεί μέσω του Ψαλτολογίου (και εδώ) πριν μερικές εβδομάδες να μου παραχωρήσει προς φωτοτύπιση κάποια δυσεύρετα μουσικά βιβλία. Μετά τις πρώτες συστάσεις παρέλαβα τα βιβλία και τον ευχαριστώ και πάλι για την προθυμία του να με εξυπηρετήσει. Όταν επιστρέψω στο Μόναχο θα τα "σαρώσω" και θα τα θέσω προς διάθεση του Ιστολογίου.

Στην πρωϊνή συνεδρία άκουσα με ενδιαφέρον τις τοποθετήσεις του π. Αθανασίου Σιαμάκη (τον οποίο πρώτη φορά γνωρίζω) περί των κριτικών εκδόσεων των μουσικών χειρογράφων, τον Δημήτρη Ανδριώτη, ο οποίος ομολογώ μου κέντρισε το ενδιαφέρον προσεγγίζοντας από άλλη οπτική γωνία (μαθηματικά, τύπους, συναρτήσεις...) το θέμα της εξέλιξης της μουσικής κλίμακας (βλέπετε και εγώ των θετικών επιστημών ). Ο Π. Γεώργιος Σταθόπουλος με διαφώτισε σε κάποιες απορίες μου περί των διατονικών ήχων, ενώ ο Χαράλαμπος Συμεωνίδης με τον οποίο γνωριστήκαμε με εξέπληξε και με το θέμα του, της αναγραφής των έλξεων αλλά και όπως προείπε και ο Stanitsas επειδή κράτησε σε πολύ υψηλό επίπεδο το ήθος και τις προσωπικές του αντιλήψεις. Απόλαυσα τον Γεώργιο Χατζηχρόνογλου με τους διαλόγους αναλογίου και την αυτοκριτική του να ομολογήσει πως η επιλογή ισοκρατημάτων της συναυλίας της προήγουμενης ημέρας περιείχε αδυναμίες. Ο Γεώργιος Καρακατσάνης με τις απορίες και τις ερωτήσεις του γύρω από την ερμηνεία της Ψαλτικής με τον επίλογο του μου προξένησε συγκίνηση, ενώ ο αγαπητός μου Λυκούργος Αγγελόπουλος στάθηκε σε έναν απολογισμό πεπραγμένων, ο οποίος δεν με βρήκε απόλυτα σύμφωνο, καθώς περίμενα μια πιο χαρισματική διάλεξη, όπως τον έχω άλλωστε συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια. Ομολογώ όμως πως με εξέπληξε για άλλη μια φορά με τον ευγενή χαρακτήρα του, όταν το μεσημέρι στο διάλειμμα βγαίνοντας από τις Εκδόσεις "Μελωδικό καράβι" συναντηθήκαμε και με προσκάλεσε να πάμε να φάμε μαζί. Λόγω κάποιων υποχρεώσεων (αγορές βιβλίων, CD κτλ.) δεν μπόρεσα να ακολουθήσω. Τον ευχαριστώ όμως εκ βάθους καρδίας. Παρακολούθησα τον Γεώργιο Κωνσταντίνου με μεγάλο ενδιαφέρον στο θέμα του περί της αυτονόμησης της πράξης από την ψαλτική τέχνη ως αιτία εκτροπής από την παράδοση ενώ το απόγευμα μου άρεσε η παραδειγματική ομιλία περί των έλξεων του Αντωνίου Αετόπουλου και λυπήθηκα που ο Νικόλαος Θεοτοκάτος δεν είχε περισσότερο χρόνο να παρουσιάσει τις τόσο ενδιαφέρουσες θέσεις τις οποίες εξέθεσε -όπως πάντα- με συστηματικό τρόπο. Ο π. Ρωμανός με ψιλομπέρδευσε σε κάποια θέματα περί της κατανόησης των διαστημάτων, ενώ ο Βασίλειος Ζάχαρης - τον οποία και γνώρισα- έκανε μια ενδιαφέρουσα ομιλία περί των απηχημάτων. Ο Κωνσταντίνος Λανάρας με διαφώτισε σε κάποια ζητήματα του θεωρητικού του Χρυσάνθου, ενώ απόλαυσα και τον Θεόδωρο Σακελλαρίου ο οποίος σε αρχαΐζουσα γλώσσα (πολύ μου άρεσε) εξέθεσε κάποιους υπαρκτούς προβληματισμούς.

Στο ακροατήριο είχα την τύχη να γνωρίσω τον σε όλους αγαπητό μας π. Μάξιμο, τον Παναγιώτη Σόμαλη (του οποίου δεν άκουσα την προηγούμενη ημέρα την ομιλία του περί της μουσικής στις σλαβόφωνες εκκλησίες - δεν μπορώ να περιμένω την έκδοση πρακτικών :wink, τον πολύ συμπαθή Λεωνίδα Γαρουφαλλή, τον Κωνσταντίνο Αγγελίδη, τον Καθηγητή και οικοδεσπότη κ. Στάθη ενώ συνάντησα και παλιούς γνώριμους όπως τον. π. Ιωσήφ Παλιούρα εκ Λονδίνου και τον Διονύση Θανασούλη (με τον οποίο το "έσκασα" και πήγα μαζί του στην Αγρυπνία στο εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου (Καβουρίου Βουλιαγμένης) για να προσευχηθώ και να γαληνέψω ).

Δυστυχώς δεν κατέστη δυνατόν να γνωρίσω από κοντά τον Stanitsas, τον Αντώνιο Αετόπουλο, Νικόλαο Θεοτοκάτο, την Ιωάννα Βετουλάκη και τον Γιώργο Μ. κ.α.π. Ψαλτολόγους. Ευελπιστώ όμως να δοθεί κάποια άλλη στιγμή η ευκαιρία.

Σταματώ εδώ για να πάω στον Εσπερινό και να κάνω... έκπληξη στον π. Μάξιμο στον Αγ. Λουκά.

Μετ' ευχών πολλών

Νικόλαος
εν... Αθήναις

ΥΓ1: Αύριο θα παραβρεθώ στην Συναυλία στην Αγ. Τριάδα Πειραιώς. Όποιος έχει χρόνο και όρεξη για έναν καφέ πριν... θα με βρει στο 6938259111!

ΥΓ2: Στο μεσημεριανό διάλειμμα και κατά την "περιπλάνησή" μου στους αθηναϊκούς δρόμους του Κέντρου, "ξανάπεσα" πάνω στον Ιωάννη Αρβανίτη, με τον οποίο είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση (σχεδόν μία ώρα στα όρθια) περί διαφόρων θεμάτων και τον οποίο και πάλι ευχαριστώ για τον χρόνο του που μου διέθεσε. Ήταν για μένα μια πολύ ωραία εμπειρία!

Πέρα από τις όποιες αδυναμίες είχε το συνέδριο αυτό, πρέπει να αναγνωρίσουμε την καλή διάθεση (από την μεριά της οργανωτικής επιτροπής) και την μεγάλη προσπάθειά τους να πάνε όλα καλά και σύμφωνα με το πρόγραμμα, όσο αυτό ήταν εφικτό.

Λυπήθηκε η ψυχή μου εκείνον τον έρμο τον (κ.)Αναστασίου και το τρέξιμο που έριξε όλες αυτές τις μέρες. Ιδίως την τελευταία ημέρα, ήταν σαν εξαϋλωμένος... Πιστεύω ότι από τώρα και μετά, θα πέσει σε...χειμερία νάρκη! (καλή ξεκούραση...)

Στα του συνεδρίου τώρα, ασφαλώς και δεν υπάρχει περίπτωση να τα λύσουμε όλα έστω και με 1000 συνέδρια, αν πρώτα δεν καθίσουμε να διαβάσουμε και φυσικά να καταλάβουμε και τι διαβάζουμε. (γενικά το λέω-μην αρπάζεστε-και τον εαυτό μου συμπεριλαμβάνω)

Εγώ χάρηκα για όσους γνώρισα από κοντά, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν στεναχωρήθηκα όταν έμαθα (κατόπιν εορτής) ότι υπήρχαν και άτομα από το φόρουμ τα οποία ενώ παραβρέθηκαν δεν ήρθαν ν' ανταλλάξουμε δυο κουβέντες, έτσι να δούμε και το πρόσωπο του άλλου... Και λέω δεν ήρθαν, γιατί εγώ πήρα αρκετές φορές επώνυμα τον λόγο, οπότε φαντάζομαι, οι πιο πολλοί, μ' εντόπισαν ποιος είμαι. Εγώ πάλι δεν μπορούσα να κάνω το ίδιο αν δεν ζητούσε κάποιος τον λόγο. Φυσικά, ελεύθερος είναι ο καθένας να μην θέλει να δει την "φάτσα" μου ούτε και είναι υποχρεωμένος να με χαιρετίσει. Απλά έτσι για το "ζήτω"...

Ιδιαίτερα σημαντική στιγμή του συνεδρίου θεωρώ την αρχική εισήγηση του κ.Στάθη, κι ακόμα πιστεύω ότι για το θέμα του ρυθμού ήταν σημαντικές και ουσιαστικά παραδείγματα πράξης, οι συναυλίες που δόθηκαν απ' όλες τις χορωδίες που έψαλλαν. (δεν έχω ακούσει ακόμα τις δύο τελευταίες)

Παρατράγουδα συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες, σ' εμάς θα έλειπαν; Τι να κάνουμε; Αυτοί είμαστε (άπαντες), αυτό δείχνουμε. Ας είμασταν καλύτεροι, να δείχναμε καλύτερα πράγματα... Περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν ασφαλώς.

Πιστεύω ότι όλοι είχαμε αφορμές προβληματισμού. Εγώ τουλάχιστον είχα. Ας τις αξιοποιήσουμε.

Θα συμφωνήσω με τα γραφόμενα του Βαγγέλη παραπάνω: Εύχομαι αυτά που πιστεύουμε σήμερα και θεωρούνται από όλους μας δεδομένα, αν είναι ψευδή να ανατραπούν στο μέλλον και να προσθέσω, έστω κι αν είναι αυτά που εγώ ο ίδιος σήμερα υποστηρίζω κι ακόμα περισσότερο να μου δώσει ο Θεός την φώτιση και την δύναμη να μπορέσω ν' αναθεωρήσω τις απόψεις μου επι το ορθότερο. Αυτό φυσικά όχι μόνο (αλλά και σε) σε πρώτο ενικό...

Άντε και σ' άλλα με υγεία.

Πολλές ευχές για καλές γιορτές σ' όσους δεν μπόρεσα (ή ξέχασα) να χαιρετίσω χτες πριν φύγω.

Λοιπόν, ας γράψω κι εγώ την εικόνα που απεκόμισα από το συνέδριο.

Πρώτα απ' όλα ήταν μια ευχάριστη ευκαιρία να γνωριστούμε από κοντά με πολλά μέλη από το forum αλλά και με προσωπικότητες του χώρου μας. Η προσωπική επαφή είναι αναμφισβήτητα αναντικατάστατη.

Έπειτα, θεώρησα τα λεγόμενα πολύ πιο καταληπτά από αυτά του προηγούμενου συνεδρίου, στο οποίο ναι μεν παρεβρέθηκα, όμως δεν συγκράτησα και πολλά... Ίσως να ήταν πιο εύπεπτο το θέμα.

Θέλω να ζητήσω συγγνώμη από κάποια μέλη που δεν μπόρεσα να παραβρεθώ στις ομιλίες τους, όπως στους συνσυντονιστές Παναγιώτη Σόμαλη και Νίκο Θεοτοκάτο. Επειδή σπανίως μου δίνεται η ευκαιρία να κατεβώ στην Αθήνα, έπρεπε να επιμεληθώ και κάποιων άλλων συναντήσεων με φίλους, οπότε αναγκαστικά την Πέμπτη και την Παρασκευή το απόγευμα δεν μπορούσα να παραβρίσκομαι στις συνεδρίες.

Υπήρχαν όμως και κάποια στοιχεία που με ενόχλησαν. Εν μέρει αναφέρθηκαν και παραπάνω.

1. Κάποιοι άνθρωποι υποστήριζαν τόσο σθεναρά και αδιάλλακτα τις απόψεις τους που έπαιρναν το λόγο σε κάθε ευκαιρία για να τις επαναλάβουν. Έτσι, χωρίς πάντοτε να δίνεται έρεισμα.

2. Υπήρχε σε ορισμένους κύκλους (λαϊκιστί «πηγαδάκια») διάχυτο ένα πνεύμα ειρωνίας και συμπεριφοράς οπαδού, που δεν χωράει σε ένα επιστημονικό συνέδριο. Παρά τις τεκμυριωμένες επιστημονικές θέσεις των εισηγητών, υπήρχαν λοξές ματιές, μειδιάματα κλπ, κυρίως από παιδιά που έρχονταν για συγκεκριμένους ομιλητές, τους οποίους και χειροκροτούσαν πολλή ώρα, παρ' όλο που ενίοτε οι ομιλητές αυτοί δεν ανέφεραν τίποτα ουσιαστικό.

3. Παρόλο που ξέρω πως θα προκαλέσω, νομίζω πως το παρακάτω ήταν μελανό σημείο του συνεδρίου και ήταν πραγματικά κρίμα. Παρακαλώ εκ των προτέρων να μη δοθεί προκλητική απάντηση αλλά κινούμενη στα πλαίσια του ειρηνικού διαλόγου. Κάποιοι ομιλητές ήρθαν για να πολώσουν. Πώς μπορεί να είναι πχ θέμα συνεδρίου ο πόλεμος κατά του Σίμωνα Καρά και των οπαδών του, χωρίς ουδεμία αναφορά στα ουσιαστικά ζητήματα της γνωστής κόντρας; Και μάλιστα με εισηγητή τον φέροντα πολλά χρόνια έρευνας και σεβαστό κατά τα άλλα Άρχοντα Πρωτοψάλτη κ. Λυκούργο Αγγελόπουλο; Άλλα πράγματα θα περίμενε κανείς! Και μάλιστα από μία εισήγηση που ο δελεαστικός της τίτλος δεν παραπέμπει επ' ουδενί στο περιεχόμενό της.

(Αναγκαία διευκρίνηση: επειδή, όπως είπα και παραπάνω, στο 1/3 περίπου των εισηγήσεων ήμουν απών, δεν είμαι εις θέσιν να γνωρίζω αν υπήρχε παρόμοιο κλίμα και σε άλλες εισηγήσεις. Εμένα με ενοχλεί γενικά η πόλωση, σε όποια παράταξη και να συγκαταλέγεται ο φανατίζων, από τη στιγμή που δεν παραθέτει μουσικά τεκμύρια και μένει στα στείρα λόγια.)

Βλέπετε πώς σε προηγούμενα μηνύματα απεδείχθει πως η κόντρα μας δεν είναι προσωπική, αφού σαν άνθρωποι τα βρίσκουμε και αποκτούμε διαπροσωπικές φιλικές σχέσεις, αλλά μουσική. Επομένως, μία ανακοίνωση στερούμενη μουσικολογικών τεκμυρίων, αυτή την ενότητα πάει να διαταράξει, μνημονεύοντας το μίσος που οδηγεί στην ατομική δικαστική διαμάχη κάποιων εξτρεμιστών ένθεν κακείθεν.

Άλλη φορά, εκτός του τίτλου των ανακοινώσεων, προτείνω να ζητάται προκαταβολικά και περίληψη του περιεχομένου ώστε να αποφεύγονται στο μέλλον τέτοια φαινόμενα που μόνο πικρία και δυσφορία προκαλούν στο μεγαλύτερο μέρος του ακροατηρίου.

ybulbu said:

μνημονεύοντας το μίσος που οδηγεί στην ατομική δικαστική διαμάχη κάποιων εξτρεμιστών ένθεν κακείθεν.

Click to expand...

Εάν γνωρίζετε κ. Μπουλμπουτζή τα δικαστικά, να δικαιολογήσετε το "εξτρεμιστών" και να αναφερθείτε συγκεκριμένα. Αλλιώς, θα πρότεινα να το απαλείψετε από το μήνυμά σας.

Ευχαριστώ.

ybulbu said:

2. Υπήρχε σε ορισμένους κύκλους (λαϊκιστί «πηγαδάκια») διάχυτο ένα πνεύμα ειρωνίας και συμπεριφοράς οπαδού, που δεν χωράει σε ένα επιστημονικό συνέδριο. Παρά τις τεκμυριωμένες επιστημονικές θέσεις των εισηγητών, υπήρχαν λοξές ματιές, μειδιάματα κλπ, κυρίως από παιδιά που έρχονταν για συγκεκριμένους ομιλητές, τους οποίους και χειροκροτούσαν πολλή ώρα, παρ' όλο που ενίοτε οι ομιλητές αυτοί δεν ανέφεραν τίποτα ουσιαστικό.

3. Παρόλο που ξέρω πως θα προκαλέσω, νομίζω πως το παρακάτω ήταν μελανό σημείο του συνεδρίου και ήταν πραγματικά κρίμα. Παρακαλώ εκ των προτέρων να μη δοθεί προκλητική απάντηση αλλά κινούμενη στα πλαίσια του ειρηνικού διαλόγου. Κάποιοι ομιλητές ήρθαν για να πολώσουν. Πώς μπορεί να είναι πχ θέμα συνεδρίου ο πόλεμος κατά του Σίμωνα Καρά και των οπαδών του, χωρίς ουδεμία αναφορά στα ουσιαστικά ζητήματα της γνωστής κόντρας; Και μάλιστα με εισηγητή τον φέροντα πολλά χρόνια έρευνας και σεβαστό κατά τα άλλα Άρχοντα Πρωτοψάλτη κ. Λυκούργο Αγγελόπουλο; Άλλα πράγματα θα περίμενε κανείς! Και μάλιστα από μία εισήγηση που ο δελεαστικός της τίτλος δεν παραπέμπει επ' ουδενί στο περιεχόμενό της.

Click to expand...

Μήπως διαφωνείτε κ. Κωνσταντίνου σε αυτά τα οποία αναφέρει ο κ.Μπουλμπουτζής?

Επειδή κάποιοι δε γνωρίζουν τα όσα διαμείφθηκαν πριν το Συνέδριο, παρακαλώ πολύ κάποιος από τους διαχειριστές να μου πει που μπορούν να πάνε αυτά που κυκλοφορούσαν προς τους μουσικούς συλλόγους της χώρας για επιστέγασμα της ενότητας "Ψαλτικά ζητήματα" του Δ' Συνεδρίου που ήταν το άλλο μισό του (το άλλο ήταν για το ρυθμό) έτσι ώστε να έχουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της ατμόσφαιρας οι καταθέτοντες απόψεις και ίσως μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τις αντιδράσεις του ακροατηρίου που δεν είναι πάντα "επιστημονικό".

Αλλά, αν ακόμη γράφουμε σε μηνύματα για "οπαδούς", αυτό δε βοηθάει ούτε στη συζήτηση ούτε στις τοποθέτησεις μας. Όλοι τιμούν τους δασκάλους τους και για αυτούς εκφράζονται ή τους υπερασπίζονται ανάλογα. Με την έννοια αυτή, όλοι είναι οπαδοί. Μεταξύ των οπαδών δε βγάζεις άκρη. Μπουνιές και ξύλο πέφτει μέχρι την επόμενη συνάντησή τους. Δεν τους νοιάζει ποιός θα κερδίσει γιατί γνωρίζουν ότι θα ξανασυναντηθούν κάτω από άλλες συνθήκες και οι χαμένοι την πρώτη φορά μπορεί να είναι κερδισμένοι την άλλη.

Νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε περισσότεροι μη "ταμπελικοί" όταν συζητάμε. Και καλό θα είναι (προσωπική άποψη) να βλέπουμε τα πράγματα από την αρχή τους όταν κρίνουμε κάποιους. Πάντως, αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι περισσότεροι περιμένουν από αυτόν που "αντιδρά" να είναι εγκρατής, να κάθεται στα αυγά του, να ανέχεται προσβολές και μάλιστα γραμμένες σε βιβλία που εκδίδονται, να μην αντιδρά κλπ, και δε γίνεται καμμία μα καμμία αναφορά σ' αυτόν που προκαλεί ποικιλοτρόπως όλα αυτά, έστω και εν ονόματι της "παράδοσής" του. Ίσως ο χωρισμός σε ομάδες να είναι ο λόγος που δε αφήνει ορισμένους να δούν τα γεγονότα αυτά καθ' εαυτά και όλα να ανάγωνται στα πρόσωπα και όχι στα μουσικά θέματα που με τον τρόπο του ο καθένας μπορεί να απαξιώσει ή να καταξιώσει.

Ευχαριστώ.

Παραδείγματος χάριν, ένας τρόπος για να τιμάει κανείς τους διδασκάλους του, είναι να γράφει με τη δική τους γραφή τα βιβλία άλλων διδασκάλων.:wink:

Κ. Κωνσταντίνου, ξεκαθάρισα από την αρχή πως με ενόχλησε η πρόκληση και όχι ότι ο προκαλών. Είναι νομίζω λίγο πολύ γνωστά τα περί δικαστηρίων που ανέφερε ο κ. Αγγελόπουλος. Εγώ δεν θέλω να αναμιχθώ στα της δικαιοσύνης, πάντως κάθε άποψη, όσο υπερβολική κι αν είναι, χαρακτηρίζει συγκεκριμένο άτομο και κρίνεται εκείνος και μόνο για αυτήν. Το να γίνει ανακοίνωση σε ένα συνέδριο που ως τότε, παρά τις όποιες διαφωνίες, κυλούσε ομαλότητα και οι ανακοινώσεις αφορούσαν άμεσα τη μουσική στην ουσία της πιστεύω ότι ήταν άστοχο και προκάλεσε. Δεν ανέφερα τίποτα για τη δική σας εισήγηση, διότι ήταν μια επιστημονική μελέτη σε θέματα μουσικολογικά.

Εξτρεμιστές θεωρώ κυρίως τους κατηγορούμενους της δικαστικής διαμάχης. Όμως και οι δικαιωθέντες πώς μπορούν να χαρακτηριστούν όταν εκμεταλλεύονται το μουσικολογικό συνέδριο για να προβάλουν το ιστορικό και να υπερτονίσουν την κόντρα αυτή;

ΥΓ: Όπως είπα και παραπάνω, την Πέμπτη και την Παρασκευή το απόγευμα δεν μπόρεσα να παραβρεθώ, οπότε αν και πάλι υπήρχε αντίστοιχο κλίμα δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω. Σε κάθε περίπτωση είμαι ενάντιος σε κάθε μορφής ατεκμυρίωτης αντιπαράθεσης, όπως και τόνισα παραπάνω με κόκκινα γράμματα. Είναι πραγματικά κρίμα να αμαυρώνεται το συνέδριο από τέτοια φαινόμενα.

ybulbu said:

Όμως και οι δικαιωθέντες πώς μπορούν να χαρακτηριστούν όταν εκμεταλλεύονται το μουσικολογικό συνέδριο για να προβάλουν το ιστορικό και να υπερτονίσουν την κόντρα αυτή;

Click to expand...

Κ. Μπουλμπουτζή. Ήμουνα σαφής και το λόγο αυτό έστειλα και το επόμενο μήνυμα. Εγώ μιλώ για τον εαυτό μου. Και γι αυτόν γράφω ό,τι γράφω. Βλέπω λοιπόν, ότι συγχέετε κάποια πράγματα. Εγώ δεν πρόβαλα ιστορικό για να τονίσω κόντρες. Γι αυτό λοιπόν έγραψα ό,τι έγραψα.
Σεβαστή η άποψή σας ότι συμπεριλαμβάνετε στους εξτρεμιστές κατηγορούντες και κατηγορούμενους.

Ευχαριστώ.

Είναι ο ίδιος ακριβώς τρόπος με τον οποίο ερμηνεύει κάποιος κάποια σύνθεση με άλλη απόδοση:wink:!!!

Ειδικά όταν υπάρχει και το ηχητικό να διαψεύδει τα γραφόμενα, τότε είναι επίσης και ένας ωραίος τρόπος να αποδίδεται σε κάποιον κάτι που ούτε καν έπρεπε να φέρει το όνομά του. Πιο σωστό θα ήταν ο τίτλος να ήταν: "Βιβλίο του τάδε, κατά γραφή και εκτέλεση του δείνα".

stanitsas said:

Μήπως διαφωνείτε κ. Κωνσταντίνου σε αυτά τα οποία αναφέρει ο κ.Μπουλμπουτζής?

Click to expand...

Αγαπητέ φίλε, εδώ καταθέτουμε απόψεις. Εάν εσείς θεωρείτε "πηγαδάκια" όσους πήγαιναν μαζί επειδή θέλετε να τους εντάξετε κάπου, κάντε το. Θα βρείτε πάρα πολλά και ποικίλα απ' αυτά. Εγώ, πριν αποφανθείτε εσείς, έχω ρωτήσει κάτι τους συντονιστές και έχω γράψει κάποια πράγματα. Στα γραφόμενά μου, να τοποθετηθώ. Στα των υπολοίπων τοποθετούμε ποικιλοτρόπως από μόνος μου και δε χρειάζομαι βοήθεια.

Ευχαριστώ.

Nikolaos said:

Ειδικά όταν υπάρχει και το ηχητικό να διαψεύδει τα γραφόμενα, τότε είναι επίσης και ένας ωραίος τρόπος να αποδίδεται σε κάποιον κάτι που ούτε καν έπρεπε να φέρει το όνομά του. Πιο σωστό θα ήταν ο τίτλος να ήταν: "Βιβλίο του τάδε, κατά γραφή και εκτέλεση του δείνα".

Click to expand...

Γι αυτό είστε εσείς, για να κρίνετε τους γράφοντας και να τους διορθώνετε. Πάντως το θέμα είναι άλλο εδώ, και εάν θέλετε ας μην επεκταθούμε.

Ευχαριστώ.

konstantinou said:

Κ. Μπουλμπουτζή. Ήμουνα σαφής και το λόγο αυτό έστειλα και το επόμενο μήνυμα. Εγώ μιλώ για τον εαυτό μου. Και γι αυτόν γράφω ό,τι γράφω. Βλέπω λοιπόν, ότι συγχέετε κάποια πράγματα. Εγώ δεν πρόβαλα ιστορικό για να τονίσω κόντρες. Γι αυτό λοιπόν έγραψα ό,τι έγραψα.
Σεβαστή η άποψή σας ότι συμπεριλαμβάνετε στους εξτρεμιστές κατηγορούντες και κατηγορούμενους.

Ευχαριστώ.

Click to expand...

Δεν αναφέρθηκα σε εσάς, αφού ξεκάθαρα σε παραπάνω μήνυμά μου τι συγκεκριμένο και από ποιον ομιλητή με ενόχλησε. Απλά θεώρησα υποχρέωσή μου να το αναφέρω σαν μελανό σημείο για να προσεχθεί ίσως ιδιαίτερα από τους διοργανωτές στο μέλλον. Δεν νομίζω πως χρειάζεται να έρθουμε και σε μεταξύ μας αντιπαράθεση για μια άποψη που εξέφρασα!

Nikolaos said:

Ειδικά όταν υπάρχει και το ηχητικό να διαψεύδει τα γραφόμενα, τότε είναι επίσης και ένας ωραίος τρόπος να αποδίδεται σε κάποιον κάτι που ούτε καν έπρεπε να φέρει το όνομά του. Πιο σωστό θα ήταν ο τίτλος να ήταν: "Βιβλίο του τάδε, κατά γραφή και εκτέλεση του δείνα".

Click to expand...

Νίκο, έγραψες, κατά το δη λεγόμενον!!!