Είδα οτι στο πρόσφατο 2ο συνέδριο του ASBMH ο Μιχάλης Στρουμπάκης μίλησε για τον Πέτρο Συμεών Αγιοταφίτη. Μέχρι να τυπωθούν τα πρακτικά ή ο Μιχάλης (μέλος του φόρουμ) να μοιραστεί πιθανόν κάτι από αυτά μαζί μας, παραθέτω μικρή βιογραφία από το Γ. Παπαδόπουλο (από εδώ):
«Πέτρος Συμεών Αγιοταφίτης, ο πεφημισμένος πρωτοψάλτης του εν Φαναρίω Κων/πόλεως ιερού ναού του αγιοταφιτικού μετοχίου, Βυζάντιος την πατρίδα, μαθητής γενόμενος Γεωργίου του Κρητός, Μανουήλ του Πρωτοψάλτου και των εις την τω 1815 ιδρυθείσαν πατριαρχικήν Μουσικήν Σχολήν διδαξάντων τριών διδασκάλων. ΕΦημίζετο ως διατηρήσας απαραμείωτον το εκκλησιαστικόν και κατανυκτικώτατον μουσικόν ύφος του πρωτοψάλτου Μανουήλ, ως δυνάμενος να τηρη εν τη μνήμη αυτού πιστότατα τας γραμμάς αναριθμήτων ποιημάτων ενός εκάστου των αρχαίων μουσικοδιδασκάλων, και ως άριστος καλλιγράφος της μουσικής. Ως ο πρωτοψάλτης Πέτρος ο Φυγάς ηρμήνευσεν όσα αρχαία μουσουργήματα δεν προέλαβε να ερμηνεύση ο διδάσκαλος αυτού Πέτρος ο Πελοποννήσιος, ούτω και ο Πέτρος ο Αγιοταφίτης ηρμήνευσε πολλά λείψανα αρχαίων μουσουργημάτων, τα οποία δεν προέλαβον να ερμηνεύσωσιν οι τρεις διδάσκαλοι της νέας μουσικής μεθόδου. Εμέλισε μιαν συλλογήν Ιδιομέλων και Δοξαστικών όλου του ενιαυτού μετά των απολυτικίων και κοντακίων και άλλων διαφόρων ειρμολογικών μελοποιημάτων εις τόμον ογκωδέστατον, προσέτι μίαν σειράν χερουβικά κατά μίμησιν Πέτρου του Βυζαντίου, και τα ένδεκα Εωθινά αργότερα των του Πέτρου του Πελοποννησίου. Αναδείξας δε πολλούς μαθητάς, απεβίωσεν ογδοηκοντούτης τη 27 δεκεμβρίου τον 1861 σωτηρίου έτους.» [1]
Όπως περιγράφει κάπου ο Βουδούρης αν θυμάμαι καλά ή ο ίδιος ο Βιολάκης, στον Πέτρο Αγιοταφίτη πήγε ο Γ. Βιολάκης για να μάθει την παλαιά γραφή και εκείνος του είπε οτι δεν υπήρχε πλέον λόγος εφόσον όλα είχαν πιά εξηγηθεί στη νέα μέθοδο.
[1] Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής από των αποστολικών χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς (1-1900 μ.Χ)
«Πέτρος Συμεών Αγιοταφίτης, ο πεφημισμένος πρωτοψάλτης του εν Φαναρίω Κων/πόλεως ιερού ναού του αγιοταφιτικού μετοχίου, Βυζάντιος την πατρίδα, μαθητής γενόμενος Γεωργίου του Κρητός, Μανουήλ του Πρωτοψάλτου και των εις την τω 1815 ιδρυθείσαν πατριαρχικήν Μουσικήν Σχολήν διδαξάντων τριών διδασκάλων. ΕΦημίζετο ως διατηρήσας απαραμείωτον το εκκλησιαστικόν και κατανυκτικώτατον μουσικόν ύφος του πρωτοψάλτου Μανουήλ, ως δυνάμενος να τηρη εν τη μνήμη αυτού πιστότατα τας γραμμάς αναριθμήτων ποιημάτων ενός εκάστου των αρχαίων μουσικοδιδασκάλων, και ως άριστος καλλιγράφος της μουσικής. Ως ο πρωτοψάλτης Πέτρος ο Φυγάς ηρμήνευσεν όσα αρχαία μουσουργήματα δεν προέλαβε να ερμηνεύση ο διδάσκαλος αυτού Πέτρος ο Πελοποννήσιος, ούτω και ο Πέτρος ο Αγιοταφίτης ηρμήνευσε πολλά λείψανα αρχαίων μουσουργημάτων, τα οποία δεν προέλαβον να ερμηνεύσωσιν οι τρεις διδάσκαλοι της νέας μουσικής μεθόδου. Εμέλισε μιαν συλλογήν Ιδιομέλων και Δοξαστικών όλου του ενιαυτού μετά των απολυτικίων και κοντακίων και άλλων διαφόρων ειρμολογικών μελοποιημάτων εις τόμον ογκωδέστατον, προσέτι μίαν σειράν χερουβικά κατά μίμησιν Πέτρου του Βυζαντίου, και τα ένδεκα Εωθινά αργότερα των του Πέτρου του Πελοποννησίου. Αναδείξας δε πολλούς μαθητάς, απεβίωσεν ογδοηκοντούτης τη 27 δεκεμβρίου τον 1861 σωτηρίου έτους.» [1]
Όπως περιγράφει κάπου ο Βουδούρης αν θυμάμαι καλά ή ο ίδιος ο Βιολάκης, στον Πέτρο Αγιοταφίτη πήγε ο Γ. Βιολάκης για να μάθει την παλαιά γραφή και εκείνος του είπε οτι δεν υπήρχε πλέον λόγος εφόσον όλα είχαν πιά εξηγηθεί στη νέα μέθοδο.
[1] Ιστορική επισκόπησις της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής από των αποστολικών χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς (1-1900 μ.Χ)
] είναι σύντμηση του Πέτρου(-Ιωάννου)