Ο ιδιος ο Στανιτσας ειπε οτι δεν τον αφηναν να ειπει αυτα που θα ηθελε στο Πατριαρχειο. Μονο οταν εφυγε απ το Πατριαρχειο μπορουσε να κανει κατι, οπως λεει, "δικο μου." Ειχε το "δικαιωμα" ομως? Ναι και οχι. Ο καθενας μπορει να κανει οτι θελει. . . και πολλη το κανουν.
Ε όχι βρε παιδιά και να μην έχει δικαίωμα να κάνει κάτι δικό του κάποιος που έψαλε 20 χρόνια αριστερά από τον Πρίγγο... Τότε ποιος έχει;; Αν η παράδοση δεν προχωρήσει από αυτά τα άτομο, από ποιούς θα προχωρήσει;; Ο Ιάκωβος ο Πρωτοψάλτης δεν καινοτόμησε, σε σχέση με τις προϋπάρχουσες μουσικές γραμμές;; Ο Δανιήλ Πρωτοψάλτης δεν καινοτόμησε;; Μετά από χρόνια πείρα στα πατριαρχικά αναλόγια ο Στανίτσας δεν έχει δικαίωμα να προσφέρει τη δική του πινελιά, την οποία θα την κρίνει ο χρόνος;
Και όχι, "ο καθένας ΔΕΝ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει"!! Γίνε Πρίγγος, γίνε Στανίτσας, αν όχι κάτι ανάλογο, τέλος πάντων γίνε αναγνωρισμένος, και μετά κάνε κι εσύ κάτι. Μην εξισώνουμε την κάθε εκδοτική προσπάθεια εν Ελλάδι σήμερα με τα απαράμιλλα έργα του Πρίγγου (τη Μ. Εβδομάδα, το Δοξαστάριο) και του Στανίτσα (το Τριώδιο), που έχουν πλέον καταξιωθεί στη συνείδηση του ψαλτικού κόσμου.
Αλλα μπορουσε και ο Στανιτσας να αφηση τα δικα του και να μεταφερει στην Ελλαδα οχι μονο το Πατριαρχικο υφος αλλα και την ταξη, το τυπικο, το κανοναρχημα, το ρεπερτοριο, και το αυστηρο κλιμα του Πατριαρχειου. Γιατι Πατριαρχικο υφος χωρις παραδοσιοκο ρεπερτοριο ειναι αποτυχια. Οσο και βυζαντινα προσπαθησεις να ψαλλεις Σακελλαριδη, δεν γινεται.
κ. Νάσση αυτές οι συγκρίσεις είναι πραγματικά εξαιρετικά επικίνδυνες και θα συνιστούσα προσοχή σε τέτοιες βαρύγδουπες φράσεις: το πατριαρχικό ύφος είναι αυτό που λέει η λέξη:
ύφος! Δηλαδή τρόπος απαγγελίας, έκφραση, ιδιαίτερη τεχνοτροπία. Άμα το έχεις αυτό, ακόμα και Σακελλαρίδη να πεις, το
ύφος θα είναι πατριαρχικό (άλλο που το
άκουσμα θα είναι περίεργο λόγω της σύνθεσης). Ένας πόντιος άμα πει ευρωπαϊκό άσμα, ποντιακά θα το πει, άλλο που θα ακουστεί περίεργο.
Και δεν αντιλαμβάνομαι
πώς βάζετε όλα τα συλλήβδην εκτός του Πατριαρχικού ναού ψαλλόμενα στο ίδιο καζάνι, ακόμα και με το Σακελλαρίδη!!! Θεωρώ μεγάλο ατόπημα αυτό το πράγμα: είναι ίδιο πράγμα τα δοξαστικά του Τριωδίου, το Άξιον Εστί σε δευτερόπρωτο, τα απίθανα χερουβικά σε α', πλ. δ' και τόσα άλλα, με... τα χερουβικά και τα δοξαστικά του Σακελλαρίδη;;;
Το ερωτημα για μενα ειναι. . . ο Στανιτσας ειχε περισσοτερη αγαπη και αφοσιωση στην παραδοσιακη μουσικη και στο παραδοσιακο ρεπερτοριο η στο να παρουσιαση κατι δικο του με τη δικη του "σφραγιδα?" Γιατι στη συνεντευξη ακουγεται οτι στο Πατριαρχειο σαν να ηταν στη φυλακη, αλλα απ εξω ηταν ελευθερος.
Πιστευω οτι η Ελλαδα θα ηταν σε καλυτερη κατασταση εαν ο Στανιτσας αφηνε τους αυτοσχεδιασμους και τα δικα του και τα εδινε ολα στο να μεταδοση Το Φαναρι. Η λατρεια στην Ελλαδα θα ηταν πιο σοβαρη, χορωδιακη, και παραδοσιακη, χωρις αυτοσχεδιασμους.
Γιατι δυστυχως η εν Ελλαδι αυτοσχεδιαστες, σολιστες, και μονοδοι ειχαν και εχουν ως προτοτυπο τους τον "ελευθερο" Στανιτσα. π.χ. Δεν νομιζω οτι θα υπηρχε ο αυτοσχεδιαστης Βασιλικος εαν δεν υπηρχε ο ελευθερος Στανιτσας. Για μενα τουλαχιστον, ο αυστηρος και πατριαρχικος Στανιτσας ειναι παραδειγμα μου. . . οχι της Λειτουργιας, αλλα ο Στανιτσας του Ορθου. Εχουμε αυστηρο καθηκον να υπερετουμε την παραδοση, οχι την πρωτοτυπια μας. Γιατι ολα τα του Πατριαρχειου ειναι για ολους μας, και οχι μονο για το Πατριαρχειο.
Καλά, τι συμπεράσματα είναι αυτά;;;
Ο Στανίτσας στην Ελλάδα δεν έλεγε ΑΥΤΟΥΣΙΑ μέλη, όπως ακριβώς τα έλεγε 20 χρόνια στον Πατριαρχικό ναό;; Οι "ελεύθεροι σολίστες" έχουν πρότυπο τον "ελεύθερο Στανίτσα";;; Καλά, μήπως ζούμε σε άλλη χώρα και ακούμε διαφορετικά πράγματα;; Σας θυμίζει τίποτα από Στανίτσα το πράγμα αυτό;; Έχει καμία σχέση το "Εξέδυσάν με" του Στανίτσα με αυτά που ακούμε σήμερα;; Και πόσα τέτοια, τέλος πάντων, "ελεύθερα" έλεγε ο Στανίτσας, που ήταν
ο άρχων του ρυθμού στη μουσική;; Ήταν ένα, ας πούμε, 0.5 ή 1%;; Έχει αυτό σχέση με την κατάχρηση που γίνεται σήμερα;; Όχι και να βγάλουμε το Στανίτσα υπεύθυνο για το σημερινό κατάντημα ρε παιδιά, επειδή στο Πατριαρχείο έψαλε 100% τα οριζόμενα μαθήματα κι εδώ έβαλε και μια πινελιά δική του,
διατηρώντας όμως στο ακέραιο το πνεύμα των πατριαρχικών εκτελέσεων που έμαθε 20 χρόνια δίπλα στον Πρίγγο...
Και είναι παραδοσιακός ο Καράς, με ένα ύφος που δεν έχει προηγούμενο στην παράδοση, ενώ ο Στανίτσας που έχει εκφράσει ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ άποψη γι' αυτόν και με ύφος δουλεμένο 20 χρόνια στον Πατριαρχικό ναό ήταν αμόρφωτος και δεν ήξερε καλή θεωρία και δεν μπορούσε να κρίνει;;; Συγγνώμη που εξανίσταμαι, φυσικά και ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του, αλλά ορισμένα πράγματα, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε φορείς της παράδοσης, έχουν και όρια...
ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ!!!
(δεν κάνω πλάκα, σοβαρά. Μελετήστε το Χερουβικό και το Αινείτε σε πρώτο και θα τα αγαπήσετε...)
