MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
«ἔχομεν καὶ λείψανα τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου, ποιοῦμεν καὶ κόλυβα» (τυπικὸν Μ. Κωνσταμονίτου τοῦ ἔτους 1854 ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σ. 705).
«ἔχομεν καὶ λείψανα τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου» (Μονή Κωνσταμονίτου)
- Thread starter MTheodorakis
- Start date
«ἔχομεν καὶ λείψανα τοῦ μεγάλου Κωνσταντίνου, ποιοῦμεν καὶ κόλυβα» (τυπικὸν Μ. Κωνσταμονίτου τοῦ ἔτους 1854 ἔκδ. Dmitrievskij τ. 3 σ. 705).
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Σώζονται λείψανα τοῦ Μ. Κωνσταντίνου;
Διότι ἐνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τὶς λάρνακες τῶν αὐτοκρατόρων σύλησαν οἱ Σταυροφόροι κατὰ τὴν πρώτη Ἅλωση τῆς Πόλης πετῶντας τὰ ὁστὰ στὸν Κεράτιο.
Δὲν ἔχω ἀκούσει κάτι σχετικὸ γιὰ λείψανο τοῦ Μ. Κωνσταντίνου. Ὅποιος γνωρίζει ...
Διότι ἐνταφιάσθηκε στὸ ναὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τὶς λάρνακες τῶν αὐτοκρατόρων σύλησαν οἱ Σταυροφόροι κατὰ τὴν πρώτη Ἅλωση τῆς Πόλης πετῶντας τὰ ὁστὰ στὸν Κεράτιο.
Δὲν ἔχω ἀκούσει κάτι σχετικὸ γιὰ λείψανο τοῦ Μ. Κωνσταντίνου. Ὅποιος γνωρίζει ...
π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Στό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὑπῆρχαν λείψανα ἀποστόλων καί ἁγίων, ὅπως τοῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ πού ξέρω, τά ὁποῖα μεταφέρθηκαν ὄντως στή Δύση.
Αὐτό πού ἐπίσης ξέρω εἶναι ὅτι τό λείψανο τῆς ἁγίας Ἑλένης, εὑρισκόμενο καί αὐτό στό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, σήμερα ὑπάρχει στή Βενετία.
Ὁ ἅγιος Κωνσταντῖνος θά εἶχε τήν ἴδια τύχη μέ τούς ἄλλους αὐτοκράτορες; Χίλια χρόνια σχεδόν πρίν τήν πρώτη Ἄλωση;
Δέν ξέρω, δέν βρῆκα μέχρι στιγμῆς τίποτε.
Ἄν ὄντως ἡ Μονή κατέχει –καί γνωρίζουν κάποιοι– δέν εἴμεθα σέ θέση νά ἀμφιβάλλουμε.
Καταλαβαίνω· οὔτε καί σύ ἀμφιβάλλεις Δομέστικε, ἀλλά θέλουμε νά μάθουμε, ἄν καί εἴμεθα ἐκτός θέματος.
Καί νά μήν μάθουμε, πάλι δέν μᾶς πειράζει. Ἐμεῖς προσκυνοῦμε εἰς τά Μονάς τά ἅγια λείψανα, ἐκδεχόμενοι τήν χάριν καί εὐλογίαν αὐτῶν.
ΥΓ. Πάντως ἡ Μονή Κωνσταμονίτου πανηγυρίζει (ὄχι κύρια πανήγυρις) στή μνήμη τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.
Last edited:
MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Εἰς τὸν ἱ. ναὸν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Χανίων φυλάσσεται λείψανον τῆς ἁγίας Ἑλένης.
Hristakis
῾Αγιοσοφίτης
Καθώς και σε μία μονή της Δυτικής Μακεδονίας όπου κάποτε ήταν και σταυροπήγιο...
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Βέβαια ἡ παράδοση γιὰ τὴν ἴδρυση τῆς μονῆς ἀπὸ τὸν γιὸ τοῦ Μ. Κωνσταντίνου Κώνστα παραμένει ἁπλὴ παράδοση, καθὼς πρώτη γραπτὴ ἀναφορὰ τῆς μονῆς ἀπαντᾶται σὲ ἔγγραφο τοῦ 1081 μὲ τὴν ὀνομασία τοῦ Κασταμονίτου καὶ πιθανό κτίτορα κάποιον μοναχὸ καταγόμενο ἀπὸ τὴν Κασταμονὴ (βυζ. Κασταμών) τῆς Παφλαγονίας, κοντά στὴν βόρεια άκτὴ τοῦ Πόντου πριν τη Σινώπη καὶ τὴν Σαμψούντα.
Τὸ ὄνομα Κασταμονίτου ἐπιβιώνει μέχρι σήμερα σὲ περιοχὴ τῆς Σιθωνίας στὴ Χαλκιδικὴ ὅπου ὑπῆρχε παλαιὸ κασταμονίτικο μετόχι.
βλ. Ἰ. Π. Μαμαλάκης, Τὸ Ἅγιον Ὄρος (Ἄθως) διὰ μέσου τῶν αἰώνων, Θεσσαλονίκη 1971, σ. 35 καὶ 36 σημ. 1.
Archives de l' Athos IX, Actes de Kastamonitou, ἔκδ. N. Oikonomides, Paris 1978, σ. 1.
Τὸ ὄνομα Κασταμονίτου ἐπιβιώνει μέχρι σήμερα σὲ περιοχὴ τῆς Σιθωνίας στὴ Χαλκιδικὴ ὅπου ὑπῆρχε παλαιὸ κασταμονίτικο μετόχι.
βλ. Ἰ. Π. Μαμαλάκης, Τὸ Ἅγιον Ὄρος (Ἄθως) διὰ μέσου τῶν αἰώνων, Θεσσαλονίκη 1971, σ. 35 καὶ 36 σημ. 1.
Archives de l' Athos IX, Actes de Kastamonitou, ἔκδ. N. Oikonomides, Paris 1978, σ. 1.
MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Ὁ σταυρός-λάβαρο τοῦ Μ. Κωνσταντίνου φυλάσσεται εἰς τὸ βῆμα τῆς Μ. Βατοπεδίου, δωρεὰ τοῦ Μ. Θεοδοσίου.
Περί ιερών λειψάνων...
Στον Ιερό Ναό Αγίων Κων/νου και Ελένης Ν. Ιωνίας Αττικής, όπου είχα υπηρετήσει ως Λαμπαδάριος, υπάρχει ασημένια λειψανοθήκη με αποτμήματα των λειψάνων των Αγίων Κων/νου και Ελένης, που είχαν φέρει μαζί τους οι πρόσφυγες από την Ιωνία της Μ. Ασίας το 1922. Φαίνονται δε να είναι παλαιότατα. Τότε πολλά ιερά λείψανα Αγίων αλλά και άλλα κειμήλια του Γένους χάθηκαν, και άλλα σώθηκαν την τελευταία στιγμή χάρη στην πίστη, τον ιερό ζήλο και την αυτοθυσία των Ελλήνων της Μ. Ασίας.
Δυστυχώς όμως, πολύ νωρίτερα, οι Σταυροφορίες - επιδρομές των Δυτικών, με τις αρπαγές και τις αγοραπωλησίες κειμηλίων, θησαυρών και ιερών λειψάνων από την μέχρι τότε αμιγώς σχεδόν Ορθόδοξη Ανατολή είχε πολλές "παρενέργειες" όσον αφορά την διάσωση και την ιστορία των ιερών λειψάνων των Αγίων μας, και οι Δυτικοί εκείνη την εποχή υπήρξαν σε μεγαλύτερο βαθμό οι υπεύθυνοι για την ιστορία αυτή, σε σχέση με τους Ορθοδόξους... Την εποχή εκείνη στη Δύση επεκράτησε ένα κλίμα λειψανολαγνείας (όσο κιαν "χτυπάει" άσχημα η λέξη, είναι η μόνη που αποδίδει την κατάσταση) το οποίο άγγιξε τα όρια της ειδωλολατρίας. Η απόκτηση ενός τμήματος ιερού λειψάνου ήταν "must" και δι' αυτής εθεωρείτο ότι ο κάτοχος εξασφάλιζε ευλογία, υγεία, κέρδη κ.ο.κ. Δυστυχώς η παπική εκκλησία όχι μόνο ανέχτηκε, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ευνόησε το κλίμα αυτό για εισπρακτικούς λόγους... Η αγοραπωλησία και το εμπόριο ιερών λειψάνων ήταν καθημερινή και ανεκτή πρακτική, η οποία πέρασε έως ένα βαθμό και στην Ανατολή. Π.χ. ας θυμηθούμε ότι το άφθορο, ιερό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος αποτελούσε τμήμα της προίκας της κόρης κάποιου ιερέως και τελικά κατέληξε στην Κέρκυρα...
Εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση διάφοροι επιτήδειοι άρχισαν να "βαπτίζουν" και να πωλούν ως ιερά λείψανα κάθε είδους οστά με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε πλέον ποιο φερόμενο ως απότμημα ιερού λειψάνου του τάδε Αγίου είναι γνήσιο ή όχι.
Μια περιήγηση στο ebay.com με σχετική αναζήτηση θα σας δώσει ένα πλήθος δημοπρασιών που αφορούν σε "λείψανα αγίων" μέσα σε μικροσκοπικές λειψανοθήκες, μεταξύ των οποίων θα βρείτε και προσχισματικούς Αγίους. Κάποιες φορές θα δείτε λοιπόν αποτμήματα από λείψανα Αγίων των οποίων εμείς ξέρουμε ότι τα ιερά λείψανα έχουν διασωθεί ολόκληρα και ατεμάχιστα κάπου στον ορθόδοξο χώρο. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπου βρίσκουμε δυο δεξιά χέρια του ιδίου Αγίου.
Τραγελαφικά και ευτράπελα στην όλη ιστορία, ενδεικτικά του κλιμάτος που ανέφερα στην αρχή: Στην Ιταλία εκτός από την περίφημη και αμφισβητούμενη από όλους Σινδόνη του Τορίνο φυλάσσονται σε λειψανοθήκες μετάξύ των άλλων ...
ένα φτερό (!) του Αρχαγγέλου Γαβριήλ που έπεσε κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (μου θυμίζει το ανέκδοτο "λαγέ μαδάς;;;")
φιαλίδια που περιέχουν το αίμα, τον ιδρώτα και την ... ανάσα (!!!) του Κυρίου...
η ακροβυστία του Κυρίου (ως γνωστόν ο Κύριος περιετμήθη). Υπάρχουν μάλιστα περισσότερες από μια ακροβυστίες (τρεις-τέσσαρες αν θυμάμαι καλά) σε διάφορους ναούς, οι οποίες διεκδικούν την γνησιότητα...
Πονεμένη η ιστορία λοιπόν των ιερών λειψάνων... Δεν μας έφταναν οι λεηλασίες, οι απώλειες, οι αρπαγές, υπήρξε και η ... πλαστογραφία...
Στον Ιερό Ναό Αγίων Κων/νου και Ελένης Ν. Ιωνίας Αττικής, όπου είχα υπηρετήσει ως Λαμπαδάριος, υπάρχει ασημένια λειψανοθήκη με αποτμήματα των λειψάνων των Αγίων Κων/νου και Ελένης, που είχαν φέρει μαζί τους οι πρόσφυγες από την Ιωνία της Μ. Ασίας το 1922. Φαίνονται δε να είναι παλαιότατα. Τότε πολλά ιερά λείψανα Αγίων αλλά και άλλα κειμήλια του Γένους χάθηκαν, και άλλα σώθηκαν την τελευταία στιγμή χάρη στην πίστη, τον ιερό ζήλο και την αυτοθυσία των Ελλήνων της Μ. Ασίας.
Δυστυχώς όμως, πολύ νωρίτερα, οι Σταυροφορίες - επιδρομές των Δυτικών, με τις αρπαγές και τις αγοραπωλησίες κειμηλίων, θησαυρών και ιερών λειψάνων από την μέχρι τότε αμιγώς σχεδόν Ορθόδοξη Ανατολή είχε πολλές "παρενέργειες" όσον αφορά την διάσωση και την ιστορία των ιερών λειψάνων των Αγίων μας, και οι Δυτικοί εκείνη την εποχή υπήρξαν σε μεγαλύτερο βαθμό οι υπεύθυνοι για την ιστορία αυτή, σε σχέση με τους Ορθοδόξους... Την εποχή εκείνη στη Δύση επεκράτησε ένα κλίμα λειψανολαγνείας (όσο κιαν "χτυπάει" άσχημα η λέξη, είναι η μόνη που αποδίδει την κατάσταση) το οποίο άγγιξε τα όρια της ειδωλολατρίας. Η απόκτηση ενός τμήματος ιερού λειψάνου ήταν "must" και δι' αυτής εθεωρείτο ότι ο κάτοχος εξασφάλιζε ευλογία, υγεία, κέρδη κ.ο.κ. Δυστυχώς η παπική εκκλησία όχι μόνο ανέχτηκε, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ευνόησε το κλίμα αυτό για εισπρακτικούς λόγους... Η αγοραπωλησία και το εμπόριο ιερών λειψάνων ήταν καθημερινή και ανεκτή πρακτική, η οποία πέρασε έως ένα βαθμό και στην Ανατολή. Π.χ. ας θυμηθούμε ότι το άφθορο, ιερό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος αποτελούσε τμήμα της προίκας της κόρης κάποιου ιερέως και τελικά κατέληξε στην Κέρκυρα...
Εκμεταλλευόμενοι την κατάσταση διάφοροι επιτήδειοι άρχισαν να "βαπτίζουν" και να πωλούν ως ιερά λείψανα κάθε είδους οστά με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε πλέον ποιο φερόμενο ως απότμημα ιερού λειψάνου του τάδε Αγίου είναι γνήσιο ή όχι.
Μια περιήγηση στο ebay.com με σχετική αναζήτηση θα σας δώσει ένα πλήθος δημοπρασιών που αφορούν σε "λείψανα αγίων" μέσα σε μικροσκοπικές λειψανοθήκες, μεταξύ των οποίων θα βρείτε και προσχισματικούς Αγίους. Κάποιες φορές θα δείτε λοιπόν αποτμήματα από λείψανα Αγίων των οποίων εμείς ξέρουμε ότι τα ιερά λείψανα έχουν διασωθεί ολόκληρα και ατεμάχιστα κάπου στον ορθόδοξο χώρο. Υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις όπου βρίσκουμε δυο δεξιά χέρια του ιδίου Αγίου.
Τραγελαφικά και ευτράπελα στην όλη ιστορία, ενδεικτικά του κλιμάτος που ανέφερα στην αρχή: Στην Ιταλία εκτός από την περίφημη και αμφισβητούμενη από όλους Σινδόνη του Τορίνο φυλάσσονται σε λειψανοθήκες μετάξύ των άλλων ...
ένα φτερό (!) του Αρχαγγέλου Γαβριήλ που έπεσε κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου (μου θυμίζει το ανέκδοτο "λαγέ μαδάς;;;") φιαλίδια που περιέχουν το αίμα, τον ιδρώτα και την ... ανάσα (!!!) του Κυρίου... η ακροβυστία του Κυρίου (ως γνωστόν ο Κύριος περιετμήθη). Υπάρχουν μάλιστα περισσότερες από μια ακροβυστίες (τρεις-τέσσαρες αν θυμάμαι καλά) σε διάφορους ναούς, οι οποίες διεκδικούν την γνησιότητα...Πονεμένη η ιστορία λοιπόν των ιερών λειψάνων... Δεν μας έφταναν οι λεηλασίες, οι απώλειες, οι αρπαγές, υπήρξε και η ... πλαστογραφία...
Last edited by a moderator:
Βεροιεύς
Παλαιό Μέλος
Φέτος είχαμε την χαρά και ευλογία να υποδεχθούμε την Τίμια Κάρα του Αγίου Ελευθερίου από την Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος και τεμάχια Ιερών Λειψάνων των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης και λίθο από τον Γολγοθά, τα οποία θα βρίσκονται πάντοτε στον Ιερό Ναό.
Βλέπε εδώ https://proseuxi.gr/veroia-ipodextike-timia-kara-agiou-eleutheriou/
Βλέπε εδώ https://proseuxi.gr/veroia-ipodextike-timia-kara-agiou-eleutheriou/