ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ;31300 said:
Σίγουρα είναι από Αμερική οι ηχογραφήσεις!
Ψάλλει τελείως μόνος, ενώ στον Αγ. Δημήτριο είχε πολλούς βοηθούς και ισοκράτες εν οις και ο γράφων. Σημειωτέον ότι την περίοδο της απουσίας του, τον αντικατέστησε ο Δρ Κων/νος Ζαρακοβίτης με βοηθό την αφεντιά μου:wink: και μετά από δοκιμασίες δύο - τριών υποψηφίων για τη θέση, που έσπευσαν (μερικοί - μερικοί) να στείλουν με απώτερο σκοπό όταν επιστρέψει ο άρχων να βρει την .. πόρτα Παναγιά. Τελικά κατέληξαν στον Κ. Ζαρακοβίτη, ευτυχώς, και ο οποίος ανταποκρίθηκε στα αυξημένα καθήκοντα του Τριωδίου και της Μεγ. Εβδομάδος με μεγάλη επιτυχία.
Ενδεικτικό της επιτυχίας του είναι η προσέλευση θιασωτών του άρχοντος που ήταν ιδιαίτερα απαιτητικό ακροατήριο.
Καλώς το επικήρωσε ο κ. Γιάννου για τις ηχογραφήσεις, και τον ευχαριστούμε για τις πληροφορίες. Όμως, μια που άκουσα και τους κανόνες, δεν θυμάμαι να ήταν στην ηχογράφηση και αμφιβάλλω εάν είναι από Αμερική. Αυτό γιατί ακούς σαν μια "χορωδία", και μάλιστα και μαζί ψαίλνουν μικρά παιδιά, κάτι που δεν έχω ακούσει ποτέ μου στην Αμερική.
Οι 8-9 κασσέττες που βγήκαν από Αμερική ήταν δουλειά δικιά μου, και θα σας εξηγήσω: στην Αμερική βρίσκετε (ακόμα ΕΝΕΡΓΟΣ, στα 86 του χρόνια!) ο προϊστάμενος του Ι.Ν. Αρχαγγέλων στο Στάμφορτ της Κονέκτικατ, πατήρ Γεώργιος Πούλος. Ο Πατήρ Πούλος, από το 1957 (κάπου εκεί) όταν πρωτοπήγε στο Πατριαρχείο και γνώρισε τον Στανίτσα, εκράτησε επαφές μαζί του και οι δύο ήταν στενοί φίλοι. (Όπως σας είχα πει και άλλοτε, το ΜΟΥΣΙΚΟΝ ΤΡΙΩΔΙΟΝ χρηματοδοτήθηκε από Αμερική, χάρης του π. Πούλου και της Βυζαντινής Αδελφότητος - φυσικά και με την έγκριση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ.κ. Ιακώβου.)
Μιά μέρα, περίπου την άνοιξη του 1988 ίσως, με τηλεφωνάει ο Πατήρ Πούλος στο σπίτι μου. Είχε ακούσει για μένα, ότι είμαι φανατικός για τον Στανίτσα και ότι έψαιλνα, και ήθελε να με γνωρίση. Κατόπιν, μου είπε ότι είχε κάτι μπομπίνες του Στανίτσα να μου δώση και ότι θα μου τις έστελνε. Πράγματι, μου έστειλε ένα θησαυρό, το οποίο κάθησα ένα-ένα καρούλι και τις μετέτρεψα σε κασσέτες (και, φυσικά, κράτησα μπομπινο-κόπυ για δικό μου!).
Αυτές τις κασέτες και τις πρωτότυπες μπομπίνες του τις επέστρεψα προσωπικώς μια Κυριακή πρωί και μάλιστα, κάθισα και έψαλλα τον Όρθρο και την Θ. Λειτουργία στον ναό του. Αυτές τις κασέτες, τώρα, τις έδωσε στο Τμήμα Επικοινωνιών (Communications Department) της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, το οποίο έκανε περίπου 50 ή 100 αντίγραφα από όλο το σετ, και τις πουλήσανε! (Με αγγελίες στον Ορθόδοξο Παρατηρητή - η επίσημη εφημερίδα της Αρχιεπισκοπής - και στον Εθνικό Κήρυκα, αν θυμάμαι καλά.) Φυσικά, ούτε εγώ ούτε ο π. Πούλος είδαμε μια τρύπια δεκάρα απ' αυτά....
Να ξεύρετε ότι όχι όλες οι ηχογραφήσεις από αυτό το σετ ήταν από Αμερική. Ξεύρω ότι μερικά είχαν εκτελέσεις από το Πατριαρχείο. Αλλά, όλα τα λεφτά είναι στην μία από τις κασέτες όπου ψάλλει την Προηγιασμένη Θ. Λειτουργία μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. κ. Ιάκωβο, ο οποίος μια φορά τον χρόνο, και συνήθως την Τετάρτη της Δ' Εβδομάδος, συνήθιζε να τελέση την Προηγιασμένη Λειτουργία ΣΑΝ ΙΕΡΕΥΣ - μόνος του - και όχι σαν αρχιερεύς. Εκεί να ακούσετε κάτι εκφωνήσεις στο Βαρύ του ΖΩ από τον Ιάκωβο... Μετά από το "Κατευθυνθήτω" στο Βαρύ του Στανίτσα, μερακλώθηκε ο Ιάκωβος και έπιασε τις εκφωνήσεις στον ίδιο τον ήχο. Και ο Στανίτσας να ακούγετε πεντακάθαρος, λόγω ότι το μικρόφωνο του μπομπινοφώνου ήταν δίπλα του. Ψάλλει και ψιλο-ισοκρατεί ο κ. Νικόλαος Κλαδόπουλος, τότε Διευθυντής του Τμήματος Παιδείας της Αρχιεπισκοπής, ο οποίος ήταν και ψάλτης.
Λόγω της μετακομήσεώς μου στο καινούργιο μας το σπίτι, οι κασέτες οι δικές μου είναι ακόμα σε κούτες και δεν είναι εύκολα να βρώ αυτή την συγκεκριμένη ηχογράφηση. (Δεν ξεύρω εάν ο Μιχαλάκης την έχει ανεβασμένη...) Εάν δεν βρεθεί κανένας άλλος να την ανεβάση, θα ξαναψάξω.
Απόστολος