P
PANROUST
Guest
Ψάχνω τα ανοιξαντάρια του Ραιδεστηνού που τα ψέλνει ο Στανίτσας.Τα έχω αλλά σε κασέτα και αυτά μισά.
το μουσικό κείμενο στην κλασσική τους μορφή από το "Πεντηκοστάριον" του Ραιδεστινού, όπου βρίσκονται αυτά.
Κ.Κομπίστη ευχαριστούμε για την ηχογράφηση δεν την είχα αυτή.Εγώ έχω μία άλη ηχογράφηση του Στανίτσα όπου ψέλνει τα ανοιξαντάρια του Ραιδεστηνού και είναι από το Πατριαρχείο δηλ. ποιο νέος.Ποιό ψηλή βάση.Αν ακούσετε μία ερμηνεία που κάνει θα πάθετε...!!!Τίποτα άλλο.Αλλά τα έχω σε κασέττα και μόνο τα 4 πρώτα τροπάρια του δεξιού.Αυτά ψάχνω.
Χρόνια Πολλά δάσκαλε και από μένα!Αυτήν την ηχογράφηση που έχω και μιλάμε,ακούγονται και παιδικές φωνές μαζί με τον Στανίτσα.Μηπως μιλάμε για άλλη περίπτωση?Να Σας πώ εγώ τι είχε γίνει τότε και ο Αείμνηστος Στανίτσας, έψαλλε σε τέτοια βάση , τα Ανοιξαντάρια του Ραιδεστηνού. Είναι διήγηση του ίδιου του Στανίτσα.
Ο Φίλος μου ο Κωνσταντίνος Λάμπρου, έχει δίκιο, Είναι από το Πέραν, όπου ήταν να χοροστατήσει ο Πατριάρχης Αθηναγόρας. Σημειώνω, ότι όταν χοροστατεί ο Πατριάρχης ( σε οποιονδήποτε Ναό στην Πόλη, ακολουθείται από όλο το " Πατριαρχικό Επιτελείο". Δηλαδή εκτός από τους σχετικούς Κληρικούς και από τον Πρωτοψάλτη των Πατριαρχικών Χορών.
Επειδή λοιπόν όταν έφθασε η ώρα του Εσπερινού, ο Αθηναγόρας είχε κάποιο πρόβλημα υγείας, έστειλε τον Στανίτσα, για να μην καταποντιστεί εντελώς το Πανηγύρι. Οι Ψάλτες όμως στην Πόλη, έμαθαν ότι θα απουσίαζε ο Πατριάρχης και αποφάσισαν να ξετινάξουν τον Στανίτσα, πηγαίνοντας να βοηθήσουν ΟΛΟΙ τον Λαμπαδάριο, αφήνοντας μόνο του τον Πρωτοψάλτη, τον οποίον δεν χώνευαν ( ίσως γιατί δεν μπορούσαν να τον φτάσουν σε γνώσεις και απόδοση , πράγμα που συμβαίνει ακόμα και σήμερα. Ο Περίανδρος , έλεγε επ' αυτού, ότι " Κολούειν τα κρείττονα " ). Αυτό όμως, το έμαθε ο Στανίτσας και ήταν προετοιμασμένος.
Μου είπε λοιπόν : Μπήκα στην Εκκλησία, πήρα το κεράκι μου, το άναψα, προσκύνησα και έρριξα μια ματιά στο Αριστερό Αναλόγιο, όπου είδα ότι είχε μαζευτεί, όλο το σκυλολόϊ της Πόλης και κατάλαβα, ότι οι πληροφορίες μου, ήταν σωστές.
Προχώρησα λοιπόν, μπήκα στο Ιερό, έβαλα το Ρασάκι μου, ανέβηκα στο Αναλόγιο και άρχισα τα Ανοιξαντάρια του Ραιδεστηνού από Fa.
Στο " Αντανελείς ", ζορίστηκαν λιγάκι, αλλά το έψαλλαν.
Στο " Ήτω η δόξα Κυρίου ", είχαν μείνει οι μισοί.
Στο " Άσω τω Κυρίω ", ο Λαμπαδάριος του Ναού, είχε μείνει μόνος του.
Το ωραίο ήταν, ότι όλοι αυτοί που πήραν δρόμο λόγω της ψηλής βάσης, ήρθαν στο τέλος και μου έδωσαν συγχαρητήρια. Όταν τους ρώτησα, γιατί δεν έμειναν πάνω στο Αναλόγιο, προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους, έβαλαν το κεφάλι κάτω, ζήτησαν συγγνώμη και έφυγαν. Με λίγα λόγια, αυτή είναι η Ιστορία της ψηλής βάσης των Ανοιξανταρίων
Μήπως είναι αυτή η ηχογράφηση;Να Σας πώ εγώ τι είχε γίνει τότε και ο Αείμνηστος Στανίτσας, έψαλλε σε τέτοια βάση , τα Ανοιξαντάρια του Ραιδεστηνού. Είναι διήγηση του ίδιου του Στανίτσα.
Ο Φίλος μου ο Κωνσταντίνος Λάμπρου, έχει δίκιο, Είναι από το Πέραν, όπου ήταν να χοροστατήσει ο Πατριάρχης Αθηναγόρας. Σημειώνω, ότι όταν χοροστατεί ο Πατριάρχης ( σε οποιονδήποτε Ναό στην Πόλη, ακολουθείται από όλο το " Πατριαρχικό Επιτελείο". Δηλαδή εκτός από τους σχετικούς Κληρικούς και από τον Πρωτοψάλτη των Πατριαρχικών Χορών.
Επειδή λοιπόν όταν έφθασε η ώρα του Εσπερινού, ο Αθηναγόρας είχε κάποιο πρόβλημα υγείας, έστειλε τον Στανίτσα, για να μην καταποντιστεί εντελώς το Πανηγύρι. Οι Ψάλτες όμως στην Πόλη, έμαθαν ότι θα απουσίαζε ο Πατριάρχης και αποφάσισαν να ξετινάξουν τον Στανίτσα, πηγαίνοντας να βοηθήσουν ΟΛΟΙ τον Λαμπαδάριο, αφήνοντας μόνο του τον Πρωτοψάλτη, τον οποίον δεν χώνευαν ( ίσως γιατί δεν μπορούσαν να τον φτάσουν σε γνώσεις και απόδοση , πράγμα που συμβαίνει ακόμα και σήμερα. Ο Περίανδρος , έλεγε επ' αυτού, ότι " Κολούειν τα κρείττονα " ). Αυτό όμως, το έμαθε ο Στανίτσας και ήταν προετοιμασμένος.
Μου είπε λοιπόν : Μπήκα στην Εκκλησία, πήρα το κεράκι μου, το άναψα, προσκύνησα και έρριξα μια ματιά στο Αριστερό Αναλόγιο, όπου είδα ότι είχε μαζευτεί, όλο το σκυλολόϊ της Πόλης και κατάλαβα, ότι οι πληροφορίες μου, ήταν σωστές.
Προχώρησα λοιπόν, μπήκα στο Ιερό, έβαλα το Ρασάκι μου, ανέβηκα στο Αναλόγιο και άρχισα τα Ανοιξαντάρια του Ραιδεστηνού από Fa.
Στο " Αντανελείς ", ζορίστηκαν λιγάκι, αλλά το έψαλλαν.
Στο " Ήτω η δόξα Κυρίου ", είχαν μείνει οι μισοί.
Στο " Άσω τω Κυρίω ", ο Λαμπαδάριος του Ναού, είχε μείνει μόνος του.
Το ωραίο ήταν, ότι όλοι αυτοί που πήραν δρόμο λόγω της ψηλής βάσης, ήρθαν στο τέλος και μου έδωσαν συγχαρητήρια. Όταν τους ρώτησα, γιατί δεν έμειναν πάνω στο Αναλόγιο, προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους, έβαλαν το κεφάλι κάτω, ζήτησαν συγγνώμη και έφυγαν. Με λίγα λόγια, αυτή είναι η Ιστορία της ψηλής βάσης των Ανοιξανταρίων