Επισυνάπτω τους δύο παρακλητικούς κανόνες σκαναρισμένους από ένα βιβλίο που δεν θυμάμαι ποιό...

Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι έψαλα μια φορά τη μεγάλη παράκληση με τον (ποιόν άλλον

Θρασύβουλο! Έτρεμε η καρδούλα μου! Στέγνωσε το στόμα μου! Άν και πήγα με τις φωτοτυπίες που επισυνάπτω, όχι απλώς διαβασμένος, ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟΣ!
Σας διαβεβαιώ ότι ο άρχων δεν ξέφυγε απ' αυτό το κείμενο ούτε κεραία!
Όταν επέστρεψα στο σπίτι διόρθωσα με μπλάνκο το "Μεταβολή των θλιβομένων"...
Για τον φίλο Απόστολο αλλά και όλη την ψαλτοπαρέα.
Προς Θεού! Μην νομισθεί ότι κάνω αντίπραξη στον φίλο Κιαμηλίδη! Αντίθετα, θα του συνιστούσα να παραβάλει το θαυμάσιο γραπτό του για τυχόν διαφορούλες που έχουν τη μικρή σημασία τους... π.χ "Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ" διαφέρει σαν "απολυτίκιο" από το "κάθισμα" όπως το ξέρουμε συνήθως!