Μιας και κάποιοι μας "κοροιδεύουν" ότι μιλάμε πολύ και λίγα κάνουμε, και ότι όλο λόγια και γράμματα είμαστε, καλή ακρόαση ~
Υ.Γ: Αφιερωμένο το απόσπασμα στον κ. Μιχάλη Μαμάη ( ξέρει αυτός τον λόγο)
- Με εντυπωσίαζε το Πατριαρχικόν ύφος
- Βρήκατε διαφορά όταν πήγατε στο Πατριαρχείο από το ύφος με το οποίο ψάλατε στις άλλες Εκκλησίες;
- Μεγάλη, διαφορά! Πάρα πολύ μεγάλη!
Και ευτυχώς που τόσο ο Πρίγγος όσο κι εγώ, βρήκαμε έναν θαυμάσιο άνθρωπο. Τον Ά Δομέστικο στα Πατριαρχεία , ο λεγόμενος , Θεός σχωρέστον, ο Αναστάσιος Μιχαηλίδης.
Αυτός κατείχε την παράδοση την πατριαρχική, και όταν πήγαμε εμείς σαν εξωτερικοί ψάλται και οι δύο, βέβαια ο Πρίγγος το 1910 -11 είχε κάνει ΄Β Δομέστικος στα πατριαρχεία, στον λαμπαδάριο τον Κλάββα δίπλα. Και μετά όμως αυτό (το χρονικό διάστημα), από το 1911 μέχρι το ‘’38, είναι αρκετά τα χρόνια, και έψαλε έξω. Επομένως ήταν σαν εξωτερικός ψάλτης κι αυτός, κι εγώ τα ίδια. Όταν όμως πήγαμε στα Πατριαρχεία, ευτυχώς που βρήκαμε αυτόν τον Μιχαηλίδη και μας είπε :
« - Ελάτε εδώ. Αυτά που λέτε, αυτά που ξέρετε θα τα ξεχάσετε, διότι εδώ, 1000 χρόνια να ψάλετε , π.χ ένα εωθινό ή ένα δοξαστικό το ίδιο θα λέτε. Δεν πρόκειτε να κάνετε αλλαγή καμία.»
Και μας έδειξε τον τρόπο. Τις θέσεις της πατριαρχικής μουσικής και της παραδόσεως, ευτυχώς.