Laosynaktis
Παλαιό Μέλος
Το Κοινωνικό της αυριανής εορτής, σε παλαιό στύλ.
Καλό μήνα και Καλή Χρονιά!
Καλό μήνα και Καλή Χρονιά!
Ι Αρβανίτης: Κοινωνικόν της Ινδίκτου-ήχος Δ'
- Thread starter Laosynaktis
- Start date
Λάτρης Β.Μ.
Παράφωνος ερασιτέχνης!
Ο χαρακτήρας στο ''Ευλογησον ίσον δεν είναι;
ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Παλαιό Μέλος
Βεβαίως! Αλλιώς δεν βγαίνει.... κλασική γραμμή του "άγια"...
Laosynaktis
Παλαιό Μέλος
Στην σελ 2, 5η σειρά, στο "αλλεβουε", να τεθούν Κεντήματα με Γοργόν (φθόγγοι ζω-νη) επί της τελευταίας Οξείας (ακριβώς πρίν τη Βαρεία). Λόγω άλλης επείγουσας εργασίας έγραφα γρήγορα και δεν είχα χρόνο για επανέλεγχο
Ευχαριστώ τον κ. Ν. Γιάννου για τη διόρθωση.
Κατά παράκλησή του να πώ και δυο λόγια για το "Αλλεβουε".
Εγώ εδώ βέβαια μιμούμαι απλώς παλιά Κοινωνικά, στα οποία υπάρχει. Πρέπει όμως να προέρχεται από τα μέλη του Ασματικού. Το Ασματικό ήταν παλιό βιβλίο, προ της Παπαδικής και περιελάμβανε μελισματικά μέλη (Όπως πχ τα Κοινωνικά) που ψάλλονταν από χορού (εν αντιθέσει με το Ψαλτικόν που περιελάμβανε μέλη που λέγονταν από μονοφωνάρη-σολίστα). Ένα βασικό χαρακτηριστικό των μελών του Ασματικού ήταν ότι σχεδόν σε κάθε συλλαβή παρεμβάλλονταν τα -χ-, ν-, γγ- αλλά και η συλλαβή -ου- ή βου (ίσως το -β- να προφερόταν ως ημίφωνο και όχι ως τριβόμενο, που λεν κι οι γλωσσολόγοι. Ίσως επίσης το -χ- να ήταν σαν το αγγλικό -h- και το -γγ- έρρινος φθόγγος σαν το ng στο "english"). Από εκεί μάλλον κατάγεται το -βου- εδώ. Το "Αλλε" μάλλον κατάγεται από την μορφή "Αλλελούια" που βρίσκουμε σε Ασματικά και Ψαλτικά, τουλάχιστον σ' αυτά που προέρχονται από την Κάτω Ιταλία (τα Ψαλτικά και Ασματικά που σώζονται προέρχονται περισσότερο από εκεί και εκεί επεβίωσαν περισσότερο. Στην Κων/πολή ή ίσως και την υπόλοιπη Ανατολή προχώρησαν από το τέλος του 13ου αι και κυρίως αρχές του 14ου στην Παπαδική, η οποία δεν είναι απλώς συμπίλημα Ψαλτικού και Ασματικού, όπως καμιά φορά λέγεται, αλλά και ένα νέο στυλ, το καλοφωνικό, αν και κρατάει κάποια μέλη ή κάποια στοιχεία από αυτά).
Ένα δείγμα από ασματικό Κοινωνικό στο συνημμένο (καθαρογραμμμένο από τον Κων/νο Φλώρο στο βιβλίο του Universale Neumenkunde). Στο χφ Καστοριάς 8 υπάρχει και μια επιπλέον παράξενη (με μεγάλα σημάδια) Παλαιοβυζαντινή σημειογραφία. Αντίστοιχη διπλή σημειογραφία έχουν τα Παλαιοσλαβονικά Κοντακάρια, στα οποία τα μέλη είναι προφανώς απλή προσαρμογή των Βυζαντινών στη Σλαβονική γλώσσα. Τα ίδια παρεμβαλλόμενα στοιχεία παρατηρούνται και σ' αυτά. Υπάρχει εδώ το "αλλεουε".
Ευχαριστώ τον κ. Ν. Γιάννου για τη διόρθωση.
Κατά παράκλησή του να πώ και δυο λόγια για το "Αλλεβουε".
Εγώ εδώ βέβαια μιμούμαι απλώς παλιά Κοινωνικά, στα οποία υπάρχει. Πρέπει όμως να προέρχεται από τα μέλη του Ασματικού. Το Ασματικό ήταν παλιό βιβλίο, προ της Παπαδικής και περιελάμβανε μελισματικά μέλη (Όπως πχ τα Κοινωνικά) που ψάλλονταν από χορού (εν αντιθέσει με το Ψαλτικόν που περιελάμβανε μέλη που λέγονταν από μονοφωνάρη-σολίστα). Ένα βασικό χαρακτηριστικό των μελών του Ασματικού ήταν ότι σχεδόν σε κάθε συλλαβή παρεμβάλλονταν τα -χ-, ν-, γγ- αλλά και η συλλαβή -ου- ή βου (ίσως το -β- να προφερόταν ως ημίφωνο και όχι ως τριβόμενο, που λεν κι οι γλωσσολόγοι. Ίσως επίσης το -χ- να ήταν σαν το αγγλικό -h- και το -γγ- έρρινος φθόγγος σαν το ng στο "english"). Από εκεί μάλλον κατάγεται το -βου- εδώ. Το "Αλλε" μάλλον κατάγεται από την μορφή "Αλλελούια" που βρίσκουμε σε Ασματικά και Ψαλτικά, τουλάχιστον σ' αυτά που προέρχονται από την Κάτω Ιταλία (τα Ψαλτικά και Ασματικά που σώζονται προέρχονται περισσότερο από εκεί και εκεί επεβίωσαν περισσότερο. Στην Κων/πολή ή ίσως και την υπόλοιπη Ανατολή προχώρησαν από το τέλος του 13ου αι και κυρίως αρχές του 14ου στην Παπαδική, η οποία δεν είναι απλώς συμπίλημα Ψαλτικού και Ασματικού, όπως καμιά φορά λέγεται, αλλά και ένα νέο στυλ, το καλοφωνικό, αν και κρατάει κάποια μέλη ή κάποια στοιχεία από αυτά).
Ένα δείγμα από ασματικό Κοινωνικό στο συνημμένο (καθαρογραμμμένο από τον Κων/νο Φλώρο στο βιβλίο του Universale Neumenkunde). Στο χφ Καστοριάς 8 υπάρχει και μια επιπλέον παράξενη (με μεγάλα σημάδια) Παλαιοβυζαντινή σημειογραφία. Αντίστοιχη διπλή σημειογραφία έχουν τα Παλαιοσλαβονικά Κοντακάρια, στα οποία τα μέλη είναι προφανώς απλή προσαρμογή των Βυζαντινών στη Σλαβονική γλώσσα. Τα ίδια παρεμβαλλόμενα στοιχεία παρατηρούνται και σ' αυτά. Υπάρχει εδώ το "αλλεουε".
Last edited:
lagoudakis
Μιχαήλ Γ. Λαγουδάκης
Και με την διόρθωση ενσωματωμένη ...