Ι Αρβανίτης: Καλοφωνικός ειρμός "Άφλεκτος πυρί", ηχ. Βαρύς

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
...................

Πάμε για δεύτερη έκδοση του καλοφωνικού ειρμολογίου συμπληρωμένη!!! :)

ΥΓ επειδή λόγω κρίσης όλοι μιλούν για ανάπτυξη και μπλα μπλα, νομίζω ότι ο Γιάννης είναι ο μόνος από όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα που κάνει εφαρμοσμένη έρευνα και παράγει ο ίδιος ανταγωνιστικά προϊόντα! :)
 
Last edited:

domesticus

Lupus non curat numerum ovium
Κάνοντας κλικ στὶς συνθέσεις τοῦ Λαοσυνάκτη, προκύπτει μιὰ Ἀνθολογία ἀξιοζήλευτη ...
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Αυτό το κομμάτι, όπως και πολλά άλλα του Γιάννη, έχει έμπνευση. Δεν ξέρω αν θα ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς αλλά ο μαρμαρωμένος μελοποιός σίγουρα έχει ξυπνήσει!!!!
 

Hristakis

Παμπάλαιο φθορικό μέλος
Ο Πέτρος Πελοποννήσιος της εποχής μας και φυσικά δεν αστειεύομαι...
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Παραθέτω το μέλος δακτυλογραφημένο, με την άδεια πάντα του συνθέτη.

Κατά την ταπεινή μου άποψη το χτίσιμο μίας εκκλησιαστικής μουσικής σύνθεσης έχει να κάνει με τρεις βασικούς τομείς γνώσης, μελέτης και εμπειρίας.

1. Την άριστη γνώση της μουσικής θεωρίας και κυρίως της ηχολογίας, της προσωπικότητας δηλαδή των ήχων και όχι απλά της κλίμακας που χρησιμοποιούν, αλλά και της μελικής τους συμπεριφοράς, αυτό που λέγαν οι παλαιοί «πως δουλεύει ο ήχος». Αυτό θα το χαρακτήριζα ως το θεμέλιο πάνω στο οποίο θα χτίσει ο οικοδόμος το μέλος.

2. Τη μελέτη της χειρόγραφης παράδοσης και των κλασικών κειμένων, στα οποία κρύβονται οι μουσικές φράσεις, οι «θέσεις», τα τούβλα δηλαδή που θα χρησιμοποιηθούν, αλλά και η μορφή που θα έχουν (ορθογραφία κ.α.).

3. Αυτό που ονομάζουν άλλοι έμπνευση, άλλοι φαντασία, εγώ θα το ονόμαζα μουσική αίσθηση, δηλαδή ο τρόπος τοποθέτησης και δεσίματος των τούβλων (τη λάσπη), ώστε το οικοδόμημα να είναι μεν άρτιο αισθητικά, αλλά και να αντέξει στο χρόνο.

Ο κ. Αρβανίτης έχει τα ως άνω προσόντα και το αποτέλεσμα δικαιώνει την άποψη αυτή, εφόσον βάση των καταβολών του παρατηρείται μόνο οι δικές του ιδέες να μην ακολουθούνται από πλήθος αντιδράσεων σε διάφορους τομείς ή τουλάχιστον εάν υπάρχουν (που σίγουρα υπάρχουν, αποκλείεται πολλοί να μην αντιδρούν στην όψη της οξείας π.χ.) παραγκωνίζονται από τους ίδιους τους εκφραστές τους, χάριν τελικά της ουσίας του αποτελέσματος, της ιδέας που όπως χαρακτηρίζουν κάποιοι "μυρίζει λιβάνι" (έστω κι αν πολλοί που το λένε αυτό δεν ξέρουν πως επιτυγχάνεται).

Δεν ξέρω ούτε μπορώ να πω αν ο κ. Αρβανίτης είναι ο Πέτρος της εποχής μας, αλλά σίγουρα γράφει ακολουθώντας τον τρόπο που χτίζεται ένα μέλος για το ψαλτίρι όπως έκαναν οι παλαιοί και θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να εντάξουμε στην ύλη της προσωπικής μας μελέτης πάνω στην σύνθεση της ψαλτικής και τις δημιουργίες του.

Για μένα είναι ένας από τους ελάχιστους σημερινούς συνθέτες που δακτυλογραφώ για προσωπική χρήση ή μελέτη κείμενά του... πέραν του ότι με την αφορμή της δακτυλογράφησης του θέτω και κάποιους προβληματισμούς μου και κλέβω μερικά tips :wink:.

Κ. Αρβανίτη, για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ, πιστεύω και εκ μέρους της κοινότητας.
 

Attachments

  • Άφλεκτος πυρί.pdf
    187.3 KB · Views: 70

Laosynaktis

Παλαιό Μέλος
Ευχαριστώ το Χρήστο για τη δακτυλογράφηση και την εκτίμησή του στο έργο μου.

Όσο για το αν είμαι ο Πέτρος ή όχι, ο Χρηστάκης έγραψε μια υπερβολική εκτίμηση από την υπερβολική του αγάπη (για την οποία, φυσικά, τον ευχαριστώ). Δεν νομίζω ωστόσο ότι έχουν νόημα τέτοιες συγκρίσεις. Θα του έλεγα κι εγώ "κόψε κάτι", διότι οι δάσκαλοι σαν τον Πέτρο είναι οι πρωτομάστορες, οι πρωτοπόροι, αυτοί που πρωτοδημιούργησαν πολλά πράγματα. Εγώ απλά προσπαθώ να τους μιμηθώ, διότι αυτό νοιώθω ότι πρέπει να κάνω.
 
ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΑΡΥΣ ΗΧΟΣ
ΕΝ Τῼ ΟΡΘΡῼ

ᾨδὴ η'
Ὁ Εἱρμὸς

«Ἄφλεκτος πυρί, ἐν Σινᾷ προσομιλοῦσα, βάτος Θεὸν ἐγνώρισε, τῷ βραδυγλώσσῳ καὶ δυσήχῳ Μωσεῖ,
καὶ Παῖδας ζῆλος Θεοῦ, τρεῖς ἀναλώτους ἐν πυρί, ὑμνῳδοὺς ἔδειξε.
Πάντα τὰ ἔργα, τὸν Κύριον ὑμνεῖτε, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας».

Από τα κείμενα του π.Leo.
 
Top