Εκδημία Γεωργίου Καραμάνη

Nikolaos Giannoukakis

Παλαιό Μέλος
Δυστυχώς, ενημερώθηκα απο την οικογένειά του πως ο Γεώργιος Καραμάνης εκδήμσε προς Κύριον τον ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ του τρέχοντως έτους.

Άφησε πάρα πολλούς διακεκριμένους μαθητές οι οποίοι κοσμούν πολλά αναλόγια στην Βόρεια Ελλάδα, απο την εποχή του 1960, καθώς και αξιόλογους ψάλτες που διαπρέπουν στο εξωτερικό.

Ο Γεώργιος Καραμάνης θα μπορούσε εύκολα να εκμεταλλευτεί την συγγένειά του με τον Θείο του (τον Θανάση) αλλά ΑΘΟΡΥΒΑ και με ΣΕΒΑΣ προς την παράδοση και την τιμή του, προχώρησε με τις δικές του ικανότητες και το ΜΕΓΑΛΟ ΤΟΥ ΦΩΝΗΤΙΚΟ ΤΑΛΑΝΤΟ το οποίο σεβάστηκε την παράδοση.

Για τουλάχιστον 20 χρόνια κοσμούσε το αναλόγιο της Αχειροποιήτου Θεσσαλονίκης ως Πρωτοψάλτης πρίν την συνταξιοδότησή του.

Είχε πολλούς φίλους και θαυμαστές.

Τα παιδιά του, σήμερα, συνεχίζουν την παράδοση που τους μεταλαμπάδευσε ο πατέρας τους (π. Παράσχος, ο Κωνσταντίνος ψάλλει καθημερινές στον Αγ. Δημήτριο, και η Έλενα ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική).

Θα σαρώσω το βιογραφικό απο τον Β´ Τόμο του Φίλιππα Οικονόμου, εκτώς αν κάποιος φίλος με προλάβει.

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΦΙΛΕ ΓΕΩΡΓΙΕ.

ΝΓ
 

stavroskol

Σταυρος Κολιουσης
Χριστος Ανεστη . Θα ηθελα να ενημερωσω τα μελη του διαδικτυακου ιστοτοπου του Ψαλτολογιου οτι ο Γεωργιος Καραμανης ανηψιος του μεγαλου δασκαλου της πατρωας Εκκλησιαστικης μας μουσικης Αθανασιου Καραμανη εξεδημησε προς Κυριον τον παρελθοντα Φεβρουαριο. Τον θανατο του και εγω τον πληροφορηθηκα προ ολιγων ημερων. Η ιεροψαλτικη του δραση ηταν πιστευω γνωστη και πιθανον να γραφτουν και αλλα στο Ψαλτολογιο. Θα ηθελα ομως να αναφερω ορισμενα ελαχιστα στοιχεια απο την παρουσια του στην περιοχη του Νομου Ροδοπης που ισως ειναι λιγοτερο γνωστα . Ο Εκλιπων κατα τη δεκαετια του 1970 βρεθηκε στην Κομοτηνη για επαγγελματικους αρχικα και μετεπειτα και οικογενειακους λογους. Οπως ηταν φυσικο η παραμονη του δεν θα μπορουσε να μη συνδιασθει με δραστηριοποιηση και διακονια στον χωρο της Εκκλησιαστικης μουσικης . Ετσι κατα τα πρωτα χρονια της παρουσιας του στην πρωτευουσα της Θρακης διακονησε το αναλογιο του Ιερου Ναου Αγιου Γεωργιου Κομοτηνης.Παραλληλα διδαξε την ιερα τεχνη του Αγιου Ιωαννου του Δαμασκηνου σε πλειαδα μαθητων μεταξυ των οποιων και στον εξαιρετο πρωτοψαλτη και μουσικοδιδασκαλο κ Ηλια Περδικη.Υπηρξε ενας απο τους πρωτους διευθηντες της νεοσυστατης τοτε χορωδιας του Συλλογου Φιλων της Βυζαντινης μουσικης της Οικειας Μητροπολεως. Για ενα χρονικο διαστημα στο δευτερο ημιση της συγκεκριμενης δεκαετιας εψαλλε στην Ενορια του Οικισμου Ιασμος Ν Ροδοπης. Αργοτερα ισως προς το τελος της δεκαετιας μετακινηθηκε οριστικα στη Θεσσαλονικη οπου για τις εκει δραστηριοτητες του πιστευω πως θα βρεθουν αρκετα μελη να μας πληροφορησουν. Υγ . Εψαξα μηπως υπαρχει καποιο θεμα για την κοιμηση του κ Καραμανη και δεν βρηκα. Αν οστωσο υπαρχει και δεν μπορεσα να το εντοπισω παρακαλω του κυριους συντονιστες να διαγραψουν το παρων μηνυμα . Ευχαριστω
 

darlasis

Γεώργιος Δαρλάσης
Το παρακάτω απόσπασμα συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει ο αείμνηστος Γεώργιος Καραμάνης στις 16-4-1994 σε εκπομπή για το Ρ.Σ. της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος αφιερώνεται εις ΑΙΩΝΙΑΝ ΜΝΗΜΗΝ.

Γ.Δαρλάσης
 

Attachments

  • Συνέντευξη Γεωργίου Καραμάνη εις Γεώργιο Δαρλάση- 16-4-1994.mp3
    9.6 MB · Views: 72
Last edited:

Θεόδωρος Αιτωλός

Παλαιό Μέλος
Χριστος Ανεστη . Θα ηθελα να ενημερωσω τα μελη του διαδικτυακου ιστοτοπου του Ψαλτολογιου οτι ο Γεωργιος Καραμανης ανηψιος του μεγαλου δασκαλου της πατρωας Εκκλησιαστικης μας μουσικης Αθανασιου Καραμανη εξεδημησε προς Κυριον τον παρελθοντα Φεβρουαριο. Τον θανατο του και εγω τον πληροφορηθηκα προ ολιγων ημερων


Μόνο καλά μπορεί να πεί κάποιος για τον αείμνηστο.

Μικρός υπήρξε φαινόμενο φωνητικό και μουσικής αντιλήψεως. Εγνώριζε και έψαλλε τα μαθήματα ακριβώς όπως ο θείος του. Είχε αυτό που λέγομε , χορτάτα αυτιά.

Είναι παράδειγμα του πως παραλαμβάνονται τα παραδιδόμενα. ( σε αντίθεση με πολλούς νεοδασκαλίζοντες που προσπαθούν να αντλήσουν ακούσματα απο μακάμια η οργανικά ταξίμια ) . Απολάμβανε την αγάπη του θείου του μαζί με τον επίσης εξάδελφό του και μεγάλο ψάλτη Κυριαζη Κυριαζή ( Λάκη )

Εχω ψάλλει απέναντί του σε Πανηγύρεις τέσσερις φορές, την τελαυταία φορά στον Αγ. Δημήτριο Νευροκοπίου . Εχω δει την αγάπη και την εκτίμηση του κόσμου στο πρόσωπό του.
Γνωρίζω ο΄τι και εχει βοηθήσει και συνδράμει πολλούς επαγγελματίες και οικογενειάρχες.

Είχε καλωσύνη ανυπόκριτη

Καλό ταξίδι φίλε ! Θα ψάλλεις το αγαπημένο σου Δύναμις του Μπαλάση εσαεί ...
 
Last edited by a moderator:

Δημήτρης Μαούνης

Παλαιό Μέλος
Αγαπητοί φίλοι,
Αρκετά καθυστερημένα πληροφορήθηκα τον θάνατο του Γιώργου Καραμάνη και πραγματικά με κατέλαβε θλίψη. Είχα την τύχη και τη χαρά να τον συναντήσω μια φορά στη ζωή μου και αισθάνομαι την ανάγκη να σας τη διηγηθώ, σαν μνημόσυνο στον άνθρωπο και ιεροψάλτη, αλλά και γιατί είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Τον Ιούλιο του 1968 βρέθηκα στην Αλεξανδρούπολη για επαγγελματικούς λόγους. Στην Κομοτινή εφιλοξενείτο ο αείμνηστος θείος μου αδελφός του πατέρα μου (και οι δύο μαθηταί του Θεοδώρου Χατζηθεοδώρου, του Φωκαέως) πρωτοψάλτης για περισσότερα από 50 χρόνια στον Ι. Ν. Αγίας Αικατερίνης του Νοσοκομείου του Ε.Ε.Σ., όπου και εγώ εκτελούσα τότε χρέη άτυπου και άμισθου λαμπαδάριου. Απεφάσισα να τον επισκεφθώ. Έφθασα στην Κομοτινή και από το θείο μου ενημερώθηκα, ότι το απόγευμα θα πήγαινε, μαζί με τον αείμνηστο Γ.Κ. στην Ασπροβάλτα, για να επισκεφθούν τον θείο του, τον σπουδαίο Δάσκαλο Αθανάσιο Καραμάνη, που παραθέριζε εκεί και μου είπε ότι αν θέλω μπορώ να πάω μαζί τους. Ήταν για μένα μεγάλη έκπληξη, αλλά και απρόσμενη και μοναδική ευκαιρία να γνωρίσω από κοντά το μεγάλο Δάσκαλο και δεν την έχασα. Έτσι γνώρισα και το Γιώργο. Ο λόγος του ταξιδιού ήταν πράγματι εντυπωσιακός. Ο Γ.Κ., πηγαίνοντας σπίτι του ένα μεσημέρι μετά την εργασία του, πέρασε μπροστά από το παντοπωλείο της γειτονιάς του. Ο παντοπώλης και γνωστός του, είχε βγάλει στο πεζοδρόμιο ένα μεγάλο ανοικτό βαρέλι με σκουπίδια, για να τα παραλάβει το απορριματοφόρο. Προσπερνώντας το βαρέλι ο Γ. αντιλαμβάνεται, ότι μέσα είναι ένα βιβλίο, που πρέπει να είναι «δικό μας» δηλαδή Βυζαντινής Μουσικής. Γυρίζει πίσω, το παίρνει στα χέρια του και διαπιστώνει ότι δεν είχε κάνει λάθος. Επρόκειτο για ένα παλαιό βιβλίο, με μεγάλη μουσική αξία. Έκπληκτος βρίσκει τον παντοπώλη, τον οποίο ερωτά αν αυτό βρέθηκε κατά λάθος στο βαρέλι, ή το είχε πετάξει εν γνώσει του. Και πάλι έκπληκτος πληροφορείται, ότι πράγματι ο παντοπώλης το είχε πετάξει, γιατί, όπως του είπε, δεν γνώριζε «κινέζικα». Τον ρώτησε στη συνέχεια αν μπορεί να το πάρει και βεβαίως πήρε θετική απάντηση. Αλλά και τρίτη έκπληξη, ακόμη μεγαλύτερη, τον περίμενε. Του είπε, ότι «τέτοια έχω πολλά στην αποθήκη» και τον πήγε εκεί, όπου ο Γ. βρέθηκε μπροστά σε έναν ολόκληρο θησαυρό από βιβλία. Τον ρώτησε αν τα πουλάει και έλαβε την απάντηση «έλα πάρτα γιατί θα τα πετάξω όλα!». Ο Γ. έτρεξε και τα πήρε, γεμίζοντας μία ή δύο βαλίτσες (!) δεν θυμάμαι ακριβώς. Έτσι εκείνο το απόγευμα θα τα πήγαινε όλα (με τις βαλίτσες) στο θείο του για να τα μελετήσει, όπως και έγινε. Και πήγα, νέος εγώ τότε, μαζί τους. Έκτοτε δεν είχα την τύχη και τη χαρά να τον συναντήσω και πάλι. Αυτό το αναπάντεχο, μα συνάμα και εκπληκτικό γεγονός θεώρησα υποχρέωσή μου να το μοιραστώ μαζί σας και να καταγραφεί, σαν «προσφορά» στη μνήμη του. Εκείνο που συγκράτησα και θυμάμαι έντονα από τον Γ.Κ. ήταν το πλατύ και καλοκάγαθο γέλιο του, η απλότητα και η καλωσύνη του και το χιούμορ του. Ας είναι αιωνία η μνήμη του!
 
Top