Θα διαφωνίσω με όσα λέει ο φίλος Stathis. Υπήρξα μαθητής του Άρχοντα τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Φυσικά και δεν υπάρχει θέμα ''έγκρισής'' του για την πρώτη έκδοση αφού και ο ίδιος από αυτή έψαλε πάντα.
Την απέσυρε από το εμπόριο, πρώτον λόγω όγκου και δεύτερον λόγω περιεχομένου. Δηλαδή : Στην πρώτη έκδοση, (σχεδόν) όλα τα μαθήματα είναι παραδοσιακά (μαθήματα κλασικά και ό, τι και όπως ψέλνονται στο πατριαρχείο και κυρίως από τον Κ. Πρίγγο.) αναλελυμένα κάπως σύμφωνα με την πατριαρχική παράδοση βέβαια.
Ακόμη και τα μαθήματα τα δικά του έχουν απλούστερες γραμμές από ό, τι στην δεύτερη έκδοση.
Τώρα, στην δεύτερη έκδοση όλα τα μαθήματα είναι απολύτως δικά του.
Δηλαδή, ακόμη και τα Πασαπνοάρια και οι Αίνοι και τα απολυτίκια είναι εντελώς πρωτότυπα (μέσα στην παράδοση όμως). Έλεγε : όλοι παίρνουν τα παραδοσιακά μαθήματα, αλλάζουν δυο -τρεις θέσεις και εκδίδουν βιβλία με το όνομά τους. Είναι σωστό αυτό; Αν θέλεις να εκδόσεις βιβλίο με το όνομά σου, τότε πρέπει και αυτά που θα έχει μέσα να είναι δικά σου. Χωρίς να ξεφεύγεις βέβαια από τις θέσεις της παράδοσης και από το νόημα του κειμένου. Αυτό θέλησε να κάνει ο άρχοντας και αυτό έκανε στην δεύτερη έκδοση
Απόδειξη του ότι η πρώτη έκδοση « έχει την ευλογία» του είναι το οτι όταν του ζήτησα τα βιβλία αυτής της έκδοσης μου τα έδωσε χωρίς δισταγμό.
Ήταν μάλιστα και τα τελευταία που είχε στην κατοχή του και αυτά που είχε για προσωπική χρήση ( όταν επρόκειτο να επισκεφθεί κάποιο Ναό έκοβε τις σελίδες που ήθελε και τις έπαιρνε μαζί του). Γι' αυτό και τα βιβλία μου είναι λίγο λειψά. Τωρα αν υπάρχει κάποιος πρόθυμος να σκανάρει κάποιες σελ. θα του είμαι ευγνώμων. ( Δεν είναι πολλές : 30- 40 από τη Θ. Λειτουργία και λίγες από τον όρθρο).
Αυτά και από εμένα αν και λίγο καθυστερημένα.
Ορίστε και ένα δωράκι, Πάσα πνοή- Αίνοι πλ. Β’ από την Πρώτη έκδοση.
Είναι από τη Μονή Μαχαιρά στην Κύπρο, την Κυριακή των Αγ. Πατέρων του 1983 . Με τον άρχοντα συμψάλει ο φίλος του ( και πολύ καλός αν και άγνωστος ψάλτης) Θ. Σουτζίδης