Το ένα από τα βιβλία από τα οποία μου έκανε μάθημα ο Μεγάλος
- αναφέρω και πάλι τον πλήρη τίτλο του βιβλίου :
ΕΙΡΜΟΛΟΓΙΟΝ των ΚΑΤΑΒΑΣΙΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥ, ΜΕΤΑ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΕΝΙΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΤΟΜΟΥ ΕΙΡΜΟΛΟΓΙΟΥ
Εξηγημένα κατά την νέαν της Μουσικής μέθοδον, επιθεωρηθέντα ήδη και ακριβώς διορθωμένα παρά
ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΥ
ΝΥΝ ΤΡΙΤΟΝ ΕΚΔΟΘΕΝ ΕΙΣ ΤΥΠΟΝ
ΑΝΑΛΩΜΑΣΙΝ ΙΔΙΟΙΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΣ
Εκ της Τυπογραφίας Θαδδαίου Τιβιτσιάν
αωνστ΄. 1856
Το βιβλίο έχει, ωοειδή στο σχήμα, σφραγίδα του βιβλιοπωλείου :
Στη περιφέρεια η σφραγίδα λέει :
ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ Ν. ΣΕΪΤΑΝΙΔΟΥ ΟΔΟΣ ΜΠΑΛΜΟΥΜΤΖΙΔΙΚΑ Νο 291
και στο κέντρο της σφραγίδας : ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ ΖΟΥΝΤΑΝ ΚΑΠΟΥ
(Το βιβλίο αυτό το είχε ο πατέρας μου, ιερέας -Οικονόμος Βασίλειος Παπασάββας)
Μετροφυλλώντας το βρήκα μια σημείωση μου σε μια θέση, με μολύβι εννοείται, που μπορεί να σβηστεί, αλλά δεν το έσβησα. Γράφω :"Ο Ζω στη θέση του". Προφανώς, παρασυρμένος από το ότι στη κατάβαση ο Ζω, στη διατονική κλίμακα, εκτελείται με ύφεση, δεν τον εκτέλεσα σωστά σε θέση ανεβάινοντας, έτσι μου το τόνισε και για να το θυμάμαι το σημείωσα. Αυτό, δηλ. τη θέση του Ζω, διαφορετικά ανεβαίνοντας και με ύφεση κατεβαίνοντας, από τον Παναγιωτίδη το έμαθα. Μη .... το νομίσετε απλό. Τότε (ίσως πολλοί και σήμερα ακόμη) διάσημοι ψάλτες (όχι πάντως Κωνσταντινουπολίτες και ούτε Θεσσαλονικείς) δεν εκτελούσαν τον Ζω με ύφεση στη κατάβαση!