Αγαπητέ Νικόλαε,
Και στη δική μου περιοχή το "Άξιον εστί" είθισται να ψάλλεται, αυτό του Γρηγορίου σε β΄ήχο και τίποτα άλλο. Κι όταν λέω είθισται δεν εννοώ έναντι κάποιου άλλου αλλά έναντι του τίποτα. Αυτό που δεν υπάρχει καθόλου στην τοπική παράδοση είναι τα τροπάρια της έναρξης "Κωνσταντίνος σήμερον" κτλ.
Σε μας είθισται το "Την παγκόσμιον δόξαν" αν και τελευταίως πολλοί ελλαδοσπουδαγμένοι έχουν εισαγάγει και το "Εν τη ερυθρά θαλάσση". Δεν βλέπω κάτι κακό σ’ αυτό. Η φιλοσοφία είναι η ίδια.
Για το "χάβρα το Εβραίων" επιεικές μου ακούγεται. Και μου έρχεται στο νού ένα ποίημα του Κώστα Μόντη (Κύπριος ποιητής) που μιλά για τους ομάδελφούς του και λέει:
"Ποιός μας ξέρει; Ποιός μας ακούει;" (κάπως έτσι)
Ποιός ψάλτης δεν έχει νιώσει έτσι άπειρες φορές!!! Είναι κάτι Κυριακές πρωινά στο μεσονυχτικόν και κάτι χειμωνιάτικα απογεύματα στο λυχνικόν... Οι πατέρες του ψαλτολογίου γνωρίζουν καλύτερα από όλους!
Όσο για το "Πολλά έτη" δεν έτυχε να το ξανακούσω. Πολύ καινοτόμο μου ακούγεται! Αυτο δε λέγεται μόνο σε βασιλείς και επισκόπους;
Σωστά