Ας κάνω ένα ακόμη σχόλιο σ αυτό το νήμα λοιπόν,
γιατί σε λίγο θα αρχίσω να κλαίω και να γελάω μαζί...
α. Στον "στοχοποιητή" μου: αδερφέ κάποτε θα σε φωτίσει ο Θεός και θα
καταλάβεις ότι
όλες οι περιπτώσεις ΔΕΝ είναι ίδιες.
Παίρνεις το
ένα, και βγάζεις βιαστικά συμπεράσματα για τα πολλά, δεν είναι όμως έτσι. Ότι κατάλαβες
κατάλαβες, βαριέμαι να κάνω μαθήματα εδώ. Λυπάμαι.
β. Για να χρησιμοποιήσουμε και τις παραπομπές (τις οποίες, βλέπω ότι
μας τις παρουσιάζουν, αλλά δεν ξέρω αν τις έχουν καταλάβει ή αν τις έχουν
καν διαβάσει), ας χρησιμοποιήσουμε και την εις άτοπον απαγωγήν.
Έστω ότι ο αρχαιομουσικολόγος, έπεσε μέσα στην επαναφορά και στην
ερμηνεία (όλες οι περιπτώσεις είναι δεκτές) και ότι στην Κωνσταντινούπολη
προ Άλωσης έψαλλαν έτσι.
Ε ΓΙΑΥΤΟ ΕΠΕΤΡΕΨΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΠΟΛΗ!!!
(αστειεύομαι...)
Ευτυχώς που ο Θεός επέτρεψε να χαθεί αυτό το άκουσμα. Και τι έγινε που
είναι παράδοση; (υποτίθεται δηλαδή...)
Και ξανά, για εμπέδωση: Αν στις εκκλησιές ακούγονταν το ψάλσιμο κατά πως
έψαλλε ο Καράς, δεν θα ασχολιόμουν με βυζ. μουσική (και θαρρώ πολλοί άλλοι).
Είναι αποκρουστικό. Δεν είναι αδιάφορο. Είναι ενοχλητικό και κουραστικό.
γ. μη βγούνε διάφοροι να λένε, ότι δεν τους έχω ακούσει και πως μιλάω έτσι
για τους καραικούς και τρίχες. Οι τωρινοί (ευτυχώς, μάλλον για λόγους
επιβίωσης), έχουνε ρίξει νεράκι στο κρασί τους. Καλό αυτό.
Εγώ μιλάω για
αυτό
δ. Έστω λοιπόν ότι ο παλαιομουσικολόγος μας μετά από χρόνια επισταμένων
μελετών, βρήκε αυτό που βρήκε και αυτό του βρήκε ήταν σωστό.
Πως το έψαλλε στους μαθητάς του για να το ακούσουν κι αυτοί; Όπως
στο βίντεο..; Καλά... Δείχνωντάς τους τα βιβλία που διάβασε κι αυτός;
Αφού λένε οι δάσκαλοι ότι η παλαιά γραφή ήταν δύσκολο να τη μάθεις
από δάσκαλο
που τη γνώριζε και την έψαλλε ΗΔΗ (23 χρόνια μαθητείας).
Τροφή για σκέψη, τα συμπεράσματα δικά σας.
υ.γ. για αυτόν που θα παραπονεθεί για το ότι είμαι εκτός θέματος, θα τον
επαναφέρω στο α. του μηνύματός μου, λέγοντας ότι (θα το πω εντελώς
λιανά γιατί δεεεν...)
τα περιθώρια κουβέντας δεν έχουν κανένα νόημα πια!
Όταν έχεις εκκρεμή και αναπάντητα επιχειρήματα στον αέρα και ο
συνομιλητής σου αποφεύγει να τα απαντήσει, έχει διαλύσει τον διάλογο πρώτος
Το ύφος μου ήταν τέτοιο γιατί ήδη ο διάλογος είχε γκρεμιστεί.
ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ/ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΙΑ. Το έχω ξαναγράψει αλλά δεν το
διαβάσατε (ας ελπιζω σε αυτή τη δικαιολογία γιατί η άλλη δεν σας τιμάει καθόλου).
Αν τα θεμέλια είναι σάπια τι να το κάνεις να συζητάς τι χρώμα θα βάψεις το ρετιρέ;
Η πολυκατοικία είναι για κατεδάφιση. Αυτό πάει και στην κουβέντα περί έλξεων
που μας παρουσίασε ο, αγαπητός κατά τα άλλα, "στοχοποιητής" μου, ως επιχείρημα.
Αυτά όσα με αφορούν.