[Ερώτηση] Ρυθμός: οδηγίες για το πως μπορώ να χωρίζω τα μουσικά κείμενα σε μέτρα

[dimitris_29]

καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.

 

[dimitris_29]

καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.

γιατι πραγματικα θα με βοηθησει

 

[tsak77]

Κάποια tips. Ψηφιστά, πετατές, τονιζόμενες συλλαβές, καθώς και χαρακτήρες μετά από βαρείες μπαίνουν σε θέση. Σε περιπτώσεις δύο συνεχόμενων τονιζόμενων συλλαβών η θέση πρέπει να αναφέρεται στη δεύτερη. Τα άρθρα συνήθως δεν τονίζονται, δεν μπαίνουν σε θέση δηλαδή, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις. Με αυτά υπόψη, χωρίστε ανάλογα. Ελπίζω να βοήθησα.

 

[Μανώλης Παπαδάκης]

Ίσως ο ποιο αλάνθαστος τρόπος είναι να ψάλεις μέλος το τροπάριο και να προσπαθείς να χτυπάς τον χρόνο. Όλα τα μέτρα ξεκινάν με την κρούση (το χέρι κτυπάει στο τραπέζι) δηλαδή το ισχυρό μέρος του μέτρου. Οπότε αυτό που έχεις να βρεις είναι αν είναι δίσημος, τρίσημος ή τετράσιμος ρυθμός. Πριν το ισχυρό μερος του μέτρου σημειώνεις την διαστολή και ξαναβάζεις την επόμενη διαστολή πριν το επόμενη θέση.

Είναι το ίδιο με έναν χορευτή ο οποίος ακούει την μελωδία και ασυναίσθητα κτυπάει το πόδι του στο ισχυρό μέρος της μελωδίας.

 

[evangelos]

Δεν χρειάζεται να χωρίσεις σε μέτρα, η σημειογραφεία από μόνη της υποδηλώνει ποιος χρόνος είναι ασθενής και ποιός ισχυρός.

Ισχυρό χρόνο υποδηλώνει η πεταστή, το ολίγον,
ασθενή χρόνο τα κεντήματα.
Επίσης πιο ισχυρά σε σύγκριση με τα άνω είναι όταν προηγείται βαρία ή όταν υπογραμμίζεται ολίγον με ψηφιστόν

 

[EIRYK EMNOSHELE]

καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.

Για τα ειρμολογικά και στιχηραρικά θα βρεις στα περισσότερα θεωρητικά οδηγούς που σου εξηγούν το κάθε τι. Όχι όμως και για τα παπαδικά. Γι αυτό είχε ανοιχτεί αυτό το θέμα: http://analogion.com/forum/showthread.php?t=19295 , αλλά ακόμα δεν έχει υπάρξει κάποιος ανάλογος οδηγός.

 

[evangelos]

... αλλά ακόμα δεν έχει υπάρξει κάποιος ανάλογος οδηγός.

κι ούτε πρόκειται να υπάρξει! γιατί απλά δεν υπάρχει ρυθμός στην ψαλτική* παρά μόνο χρόνος **


*Ρυθμός υπάρχει μόνο σε ελάχιστα εκκλησιαστικά μέλη όπως το Φως Ιλαρόν το αρχαίον, το οποίο είναι σε τετράσημο ρυθμό.
**βλ και Αγαθ. Κυριαζίδου Ρυθμογράφος Κων/πολή 1905 σελ 15:
"Περιττόν δε το χωρίζειν τα εκκλησιαστικά άσματα εις ποικίλους ρυθμικούς πόδας, δηλ δισήμους, τρισήμους, τετρασήμους, πεντασήμους, εξασήμους, επτασήμους και άλλους αναμίξ΄ διότι το τεμάχιον τοιουτοτρόπως δεν διαιρείται εις κανονικούς ρυθμικούς πόδας και επομένως η διαίρεσις αύτη δεν δύναται να ονομασθεί ρυθμός. Και όπως ο πεζός λόγος δεν δύναται να υπαχθεί εις μέτρον τι μολονότι εν εαυτώ πάντα ποιητικά ίσως μέτρα, ούτω και πολλά Εκκλησιαστικά άσματα μελοποιηθέντα εν αρχή αρρύθμως δεν δύνανται να υπαχθώσιν εις ρυθμόν τινα μολονότι εγκλείουσιν εν εαυτοίς πάντα τα μουσικά ίσως μέτρα. .."

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Σωστά, όλα τα παραπάνω.
"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή. [/B] Η βάση μέτρησης είναι ο τετράσημος συνεπτυγμένος! (δύο χρόνοι στη θέση και δύο στην άρση). Διαβάζοντας τον ποιητικό στίχο, πριν από κάθε τονιζόμενη συλλαβή σημειώνουμε δύο κάθετες διαστολές. Μετράμε τους χρόνους που υπάρχουν ανάμεσα σε δύο τονιζόμενες συλλαβές διακρίνοντας τα εξής:
1. Εφόσον υπάρχουν τέσσερις χρόνοι, προκύπτει το πρώτο μέτρο και σημειώνουμε το 4 που το μετράμε σε δύο κινήσεις! (2 χρόνοι στη θέση και 2 χρόνοι στην άρση).
2. Εάν οι χρόνοι είναι πέντε, τότε σημειώνουμε το 5 και το μετράμε σε δύο κινήσεις πάλι παίρνοντας, ανάλογα, (3 χρόνους στη θέση και 2 χρόνους στην άρση ή αντίστροφα).
3. Εάν οι χρόνοι είναι έξι, τότε σημειώνουμε το 6 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
4. Εάν οι χρόνοι είναι επτά, τότε σημειώνουμε το 7 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, ανάλογα, 3+2+2 χρόνους ή 2+3+2 ή 2+2+3.
5. Εάν οι χρόνοι είναι οκτώ, τότε σημειώνουμε το 8 και το μετράμε σε τέσσερις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!

 

[ΒΑΙΟΣ ΝΤΕΛΗΣ]

Σωστά, όλα τα παραπάνω.
"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή. [/B] Η βάση μέτρησης είναι ο τετράσημος συνεπτυγμένος! (δύο χρόνοι στη θέση και δύο στην άρση). Διαβάζοντας τον ποιητικό στίχο, πριν από κάθε τονιζόμενη συλλαβή σημειώνουμε δύο κάθετες διαστολές. Μετράμε τους χρόνους που υπάρχουν ανάμεσα σε δύο τονιζόμενες συλλαβές διακρίνοντας τα εξής:
1. Εφόσον υπάρχουν τέσσερις χρόνοι, προκύπτει το πρώτο μέτρο και σημειώνουμε το 4 που το μετράμε σε δύο κινήσεις! (2 χρόνοι στη θέση και 2 χρόνοι στην άρση).
2. Εάν οι χρόνοι είναι πέντε, τότε σημειώνουμε το 5 και το μετράμε σε δύο κινήσεις πάλι παίρνοντας, ανάλογα, (3 χρόνους στη θέση και 2 χρόνους στην άρση ή αντίστροφα).
3. Εάν οι χρόνοι είναι έξι, τότε σημειώνουμε το 6 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
4. Εάν οι χρόνοι είναι επτά, τότε σημειώνουμε το 7 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, ανάλογα, 3+2+2 χρόνους ή 2+3+2 ή 2+2+3.
5. Εάν οι χρόνοι είναι οκτώ, τότε σημειώνουμε το 8 και το μετράμε σε τέσσερις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!

ναι, και αν φέρουμε βιολιά και κλαρίνα, θα χορέψουμε τσακώνικο με το 2., τσάμικο με το 3., καλαματιανό με το 4. και μπάλο (αργό βέβαια) με το 5. Χίλια συγγνώμη, αλλά αυτά ανήκουν ΜΟΝΟ στη δημώδη μουσική, δηλαδή την ΕΞΩΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ. Δεν υπάρχουν σύνθετα μέτρα στα εκκλησιαστικά άσματα και ούτε πρέπει να σημειώνουμε αριθμό μεγαλύτερο του 4 (όταν και ΑΝ σημειώσουμε). Στα εκκλησιαστικά άσματα, όσον αφορά την κίνηση του χεριού, κατεβάζουμε το χέρι κάθετα (κάνοντας κύκλο βέβαια) και χτυπάμε τη θέση και μετά το σηκώνουμε (άρση) μόνο και μόνο για να το ξαναχτυπήσουμε (δηλαδή η άρση δεν προσμετράται στον χρόνο).
("Περιττόν δε το χωρίζειν τα εκκλησιαστικά άσματα εις ποικίλους ρυθμικούς πόδας, δηλ δισήμους, τρισήμους, τετρασήμους, πεντασήμους, εξασήμους, επτασήμους και άλλους αναμίξ΄ διότι το τεμάχιον τοιουτοτρόπως δεν διαιρείται εις κανονικούς ρυθμικούς πόδας και επομένως η διαίρεσις αύτη δεν δύναται να ονομασθεί ρυθμός. Και όπως ο πεζός λόγος δεν δύναται να υπαχθεί εις μέτρον τι μολονότι εν εαυτώ πάντα ποιητικά ίσως μέτρα, ούτω και πολλά Εκκλησιαστικά άσματα μελοποιηθέντα εν αρχή αρρύθμως δεν δύνανται να υπαχθώσιν εις ρυθμόν τινα μολονότι εγκλείουσιν εν εαυτοίς πάντα τα μουσικά ίσως μέτρα. .."
από παραπάνω...το πέρασε στο ντούκου το μάτι και γι'αυτό το ξαναβάζω εδώ)
Αυτά εκτός κεντρικού θέματος.
Εντός θέματος, δεν έχω υπόψιν μου κάποιο σύγγραμα που να δείχνει τρόπο χωρισμού, αλλά εμπιστεύομαι τον Κυριαζίδη και δεν μπαίνω σε τέτοιον κόπο.
Ευχαριστώ!

 

[Nikos L.]

καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.

Να ρωτήσεις το δάσκαλό σου...
κ αν δεν έχεις, να βρείς δάσκαλο...

 

[Γιώργος Μ.]

Μια ακόμα απάντηση ανάμεσα στις τόσες είναι ότι ο παιδαγωγικός χωρισμός με διαστολές πάνω στο βιβλίο διαφέρει από την ψαλμώδηση, όπως ακριβώς διαφέρει και η ίδια η εκμάθηαη του μέλους από την εν λατρεία ερμηνεία του.

Επίσης ότι η σύνθετη σχέση μουσικών χρόνων-ρυθμού-νοήματος ποικίλλει πολύ ανά είδος μελοποιϊας.

"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή.

Αλλά χρειάζεται προσοχή να μην οδηγήσει αυτό στο φαινόμενο που συζητείται εδώ. Γενικά χρειάζεται προσοχή σε οποιαδήποτε μορφή κανονικότητας, ειδικά όταν αυτή μοιάζει να προέρχεται από τη θεωρία.

 

[karastamatis ioannis]

Σωστά, όλα τα παραπάνω.
"Το μυστικό" του χωρισμού των μελών σε ρυθμικούς πόδες, βρίσκεται στο γεγονός ότι η ΕΒΜ ακολουθεί τον τονικό ρυθμό.
Αυτό, πρακτικά, σημαίνει ότι στο ισχυρό μέρος του μέτρου, πρέπει να βρίσκεται η τονιζόμενη συλλαβή. [/B] Η βάση μέτρησης είναι ο τετράσημος συνεπτυγμένος! (δύο χρόνοι στη θέση και δύο στην άρση). Διαβάζοντας τον ποιητικό στίχο, πριν από κάθε τονιζόμενη συλλαβή σημειώνουμε δύο κάθετες διαστολές. Μετράμε τους χρόνους που υπάρχουν ανάμεσα σε δύο τονιζόμενες συλλαβές διακρίνοντας τα εξής:
1. Εφόσον υπάρχουν τέσσερις χρόνοι, προκύπτει το πρώτο μέτρο και σημειώνουμε το 4 που το μετράμε σε δύο κινήσεις! (2 χρόνοι στη θέση και 2 χρόνοι στην άρση).
2. Εάν οι χρόνοι είναι πέντε, τότε σημειώνουμε το 5 και το μετράμε σε δύο κινήσεις πάλι παίρνοντας, ανάλογα, (3 χρόνους στη θέση και 2 χρόνους στην άρση ή αντίστροφα).
3. Εάν οι χρόνοι είναι έξι, τότε σημειώνουμε το 6 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!
4. Εάν οι χρόνοι είναι επτά, τότε σημειώνουμε το 7 και το μετράμε σε τρεις κινήσεις, παίρνοντας, ανάλογα, 3+2+2 χρόνους ή 2+3+2 ή 2+2+3.
5. Εάν οι χρόνοι είναι οκτώ, τότε σημειώνουμε το 8 και το μετράμε σε τέσσερις κινήσεις, παίρνοντας, 2 χρόνους σε κάθε κίνηση!

Δε νομιζω να σοβαρολογειτε...!!!

 

[Μελοποιος]

καλημερα και απο μενα και χρονια πολλα σε ολους.υπαρχει καπου μεσα στο forum οδηγιες για το πως θα μπορω να χωριζω τα κειμενα σε μετρα ειδικα τα παλαια βιβλια.

Αδελφε δεν χρειαζεται να γραψετε τιποτε πανω στα παλαια βιβλια, εαν καποιος σας το ειπε αυτο να του πειτε να τα βαλει εκεινος και να σας εξηγησει το λογο για τον οποιο διορθωνει τον Γρηγοριο ή Χουρμουζιο.

 

[ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΓΙΑΣ]

Δε νομίζω να σοβαρολογείτε...!!!

Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και στον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο αείμνηστο Δ. Σουρλαντζή, ο οποίος για το ρυθμό μας έλεγε χαρακτηριστικά:
"Ο απλός ρυθμός ή μουλαρίσιος, (συγνώμη για την έκφραση - ο δάσκαλος έτσι τον χαρακτήριζε), είναι το πρώτο στάδιο προσέγγισης & εκτέλεσης των μαθημάτων. Το επόμενο στάδιο, είναι η μέτρηση και η εκτέλεση τους με δίσημους - τρίσημους & τετράσημους, που εφαρμόζουμε και εκτελούμε οι περισσότεροι.
Όμως, η τέλεια προσέγγιση (μέτρηση & εκτέλεση), είναι αυτή όπου ακολουθώντας τον τονικό ρυθμό, προκύπτουν μέτρα με τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα χρόνους και τα εκτελούμε με συνεπτυγμένο ρυθμό!"
Κατά την εφαρμογή του συνεπτυγμένου ρυθμού, "το μέλος πετάει" και προσδίδει χαρακτηριστικό κάλος και ιδιαιτέρα χάριν. (βλ. Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 61, 62.).
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα, των όσων ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, υπάρχει εδώ. (Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 64).
Για να γίνει ακριβής ο χωρισμός των μέτρων με συνεπτυγμένο ρυθμό, χρειάζεται, εκτός από τον παραπάνω γενικό κανόνα του τονικού ρυθμού, που ακολουθούμε να προσέξουμε και κάποιες λεπτομέρειες, που θα μπορούσαμε να αναλύσουμε στην πορεία.

ΥΓ: Φαίνεται δύσκολο μεν, αλλά εάν το συνειδητοποιήσουμε, το καταλάβουμε και αρχίζουμε να το εφαρμόζουμε στην πράξη, θα δούμε εντυπωσιακά αποτελέσματα, μέσω της εκτέλεσης, στην απόδοση των μαθημάτων!

 

[ΒΑΙΟΣ ΝΤΕΛΗΣ]

Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και στον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο αείμνηστο Δ. Σουρλαντζή, ο οποίος για το ρυθμό μας έλεγε χαρακτηριστικά:
"Ο απλός ρυθμός ή μουλαρίσιος, (συγνώμη για την έκφραση - ο δάσκαλος έτσι τον χαρακτήριζε), είναι το πρώτο στάδιο προσέγγισης & εκτέλεσης των μαθημάτων. Το επόμενο στάδιο, είναι η μέτρηση και η εκτέλεση τους με δίσημους - τρίσημους & τετράσημους, που εφαρμόζουμε και εκτελούμε οι περισσότεροι.
Όμως, η τέλεια προσέγγιση (μέτρηση & εκτέλεση), είναι αυτή όπου ακολουθώντας τον τονικό ρυθμό, προκύπτουν μέτρα με τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα χρόνους και τα εκτελούμε με συνεπτυγμένο ρυθμό!"
Κατά την εφαρμογή του συνεπτυγμένου ρυθμού, "το μέλος πετάει" και προσδίδει χαρακτηριστικό κάλος και ιδιαιτέρα χάριν. (βλ. Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 61, 62.).
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα, των όσων ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, υπάρχει εδώ. (Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 64).
Για να γίνει ακριβής ο χωρισμός των μέτρων με συνεπτυγμένο ρυθμό, χρειάζεται, εκτός από τον παραπάνω γενικό κανόνα του τονικού ρυθμού, που ακολουθούμε να προσέξουμε και κάποιες λεπτομέρειες, που θα μπορούσαμε να αναλύσουμε στην πορεία.

ΥΓ: Φαίνεται δύσκολο μεν, αλλά εάν το συνειδητοποιήσουμε, το καταλάβουμε και αρχίζουμε να το εφαρμόζουμε στην πράξη, θα δούμε εντυπωσιακά αποτελέσματα, μέσω της εκτέλεσης, στην απόδοση των μαθημάτων!

το ζητούμενο είναι ο συνεπτυγμένος ΧΡΟΝΟΣ και όχι ο ρυθμός, όπως φαίνεται απ'το συνημμένο και τους παρατιθέμενους συνδέσμους.
http://music.analogion.net/Theory/ru0mosxronos.html#syneptygmenos
http://music.analogion.net/Theory/ru0mos_ekklmousikh.html
http://music.analogion.net/Theory/PalaioiPsaltesXronos.html
και γενικά: επειδή ρυθμός ορίζεται ως η επαναλαμβανόμενη και τακτική κίνηση (δηλαδή ίδιος αριθμός χρόνων απ'την αρχή μέχρι το τέλος) και ύπαρξη ισχυρών και ασθενών μερών και επειδή τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στην εκκλησιαστική μουσική, αντί να μιλάμε για κάτι που δεν υπάρχει, μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για χρόνο και για τα είδη αυτού και για τον τρόπο καταμέτρησής του; γνώμη μου....
Ευχαριστώ!

Υ.Γ.: το αποτέλεσμα της σωστής καταμέτρησης και εκτέλεσης του χρόνου είναι "ρυθμός", αλλά άλλο πράγμα είναι ο ρυθμός της ευρωπαϊκής μουσικής και η καταμέτρησή του με τις γνωστές κινήσεις στον αέρα...

 

[haris1963]

το ζητούμενο είναι ο συνεπτυγμένος ΧΡΟΝΟΣ και όχι ο ρυθμός, όπως φαίνεται απ'το συνημμένο και τους παρατιθέμενους συνδέσμους.
http://music.analogion.net/Theory/ru0mosxronos.html#syneptygmenos
http://music.analogion.net/Theory/ru0mos_ekklmousikh.html
http://music.analogion.net/Theory/PalaioiPsaltesXronos.html
και γενικά: επειδή ρυθμός ορίζεται ως η επαναλαμβανόμενη και τακτική κίνηση (δηλαδή ίδιος αριθμός χρόνων απ'την αρχή μέχρι το τέλος) και ύπαρξη ισχυρών και ασθενών μερών και επειδή τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στην εκκλησιαστική μουσική, αντί να μιλάμε για κάτι που δεν υπάρχει, μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για χρόνο και για τα είδη αυτού και για τον τρόπο καταμέτρησής του; γνώμη μου....
Ευχαριστώ!

Υ.Γ.: το αποτέλεσμα της σωστής καταμέτρησης και εκτέλεσης του χρόνου είναι "ρυθμός", αλλά άλλο πράγμα είναι ο ρυθμός της ευρωπαϊκής μουσικής και η καταμέτρησή του με τις γνωστές κινήσεις στον αέρα...

Επισημαίνω, ότι το αρχείο που επισυνάπτεις, είναι η παλαιότερη πρόχειρη έκδοση 0.6 (με μετάφραση και κάποια σχόλια στα αγγλικά, από τον Γ. Κ. Μιχαλάκη), της εργασίας του Παναγιώτη Δ. Παπαδημητρίου, που στην τρέχουσα πρόχειρη έκδοση 0.73, βρίσκεται στον κάτωθι σύνδεσμο:

http://music.analogion.net/Theory/ru0mosxronos.html

 

[ΒΑΙΟΣ ΝΤΕΛΗΣ]

Επισημαίνω, ότι το αρχείο που επισυνάπτεις, είναι η παλαιότερη πρόχειρη έκδοση 0.6 (με μετάφραση και κάποια σχόλια στα αγγλικά, από τον Γ. Κ. Μιχαλάκη), της εργασίας του Παναγιώτη Δ. Παπαδημητρίου, που στην τρέχουσα πρόχειρη έκδοση 0.73, βρίσκεται στον κάτωθι σύνδεσμο:

http://music.analogion.net/Theory/ru0mosxronos.html

Οκ, ευχαριστώ!

 

[karastamatis ioannis]

Είχα την ευτυχία να μαθητεύσω και στον Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο αείμνηστο Δ. Σουρλαντζή, ο οποίος για το ρυθμό μας έλεγε χαρακτηριστικά:
"Ο απλός ρυθμός ή μουλαρίσιος, (συγνώμη για την έκφραση - ο δάσκαλος έτσι τον χαρακτήριζε), είναι το πρώτο στάδιο προσέγγισης & εκτέλεσης των μαθημάτων. Το επόμενο στάδιο, είναι η μέτρηση και η εκτέλεση τους με δίσημους - τρίσημους & τετράσημους, που εφαρμόζουμε και εκτελούμε οι περισσότεροι.
Όμως, η τέλεια προσέγγιση (μέτρηση & εκτέλεση), είναι αυτή όπου ακολουθώντας τον τονικό ρυθμό, προκύπτουν μέτρα με τέσσερις, πέντε, έξι, επτά, οκτώ, εννέα χρόνους και τα εκτελούμε με συνεπτυγμένο ρυθμό!"
Κατά την εφαρμογή του συνεπτυγμένου ρυθμού, "το μέλος πετάει" και προσδίδει χαρακτηριστικό κάλος και ιδιαιτέρα χάριν. (βλ. Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 61, 62.).
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα, των όσων ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμά μου, υπάρχει εδώ. (Θεωρητικό Ι. Μαργαζιώτη, Κεφ. 3, σελ. 64).
Για να γίνει ακριβής ο χωρισμός των μέτρων με συνεπτυγμένο ρυθμό, χρειάζεται, εκτός από τον παραπάνω γενικό κανόνα του τονικού ρυθμού, που ακολουθούμε να προσέξουμε και κάποιες λεπτομέρειες, που θα μπορούσαμε να αναλύσουμε στην πορεία.

ΥΓ: Φαίνεται δύσκολο μεν, αλλά εάν το συνειδητοποιήσουμε, το καταλάβουμε και αρχίζουμε να το εφαρμόζουμε στην πράξη, θα δούμε εντυπωσιακά αποτελέσματα, μέσω της εκτέλεσης, στην απόδοση των μαθημάτων!

Μαλιστα...ενταξει, οτι πειτε!

 

[Κων/νος Βαγενάς]

Χωρίς προσωπικά να έχω άποψη συγκεκριμένη επί του θέματος, δεν έχω καταλάβει πότε και με ποια κριτήρια αποδεχόμαστε ή απορρίπτουμε το Χρυσανθο. Τη στιγμή μάλιστα που πρόκειται για το επίσημο θεωρητικό της μουσικής μας και το ΜΟΝΟ που αποδέχεται, όπως προσφάτως κατέστη σαφές, η Μεγάλη Εκκλησία.
Devil's advocate...

 

[Nikos L.]

Το θέμα, αγαπητέ Κώστα (Βαγενά), είναι πως ο καθένας διδάσκει ό,τι θέλει, όπως θέλει κ ερμηνεύει τα πάντα κατά το δοκούν, ή κατά πως του τα είπε ο δάσκαλός του (=ευαγγέλιο)...
και εσύ τώρα ψάχνεις το Χρύσανθο... πέφτει πολύ μακρυά...χρονικά.