Ὅταν προτιμήθηκε καὶ ὑπερίσχυσε τὸ προοίμιο «Τῇ ὑπερμάχῳ...» ἔναντι τοῦ ἀρχικοῦ «Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς...», ἀκολούθησε τὸ νὰ μὴν ἐπαναλαμβάνεται στὸ τέλος[1] τὸ «Τὸ προσταχθὲν μυστικῶς...» ἐπαναφέροντας τὸ βασικὸ θέμα τοῦ ὕμνου, τὸν Εὐαγγελισμό, ἀλλὰ τὸ ἄσχετο «Τῇ ὑπερμάχῳ...». Τότε κάποιες μονὲς θεώρησαν ὅτι ἡ ἐπαναφορὰ μπορεῖ νὰ γίνει μὲ τὸν πρῶτο οἶκο, κάτι ποὺ δὲν συναντᾶται σὲ καμμία ἄλλη ἐκτέλεση κοντακίου.
Ἡ ὀρθὴ τάξη εἶναι ὅτι ὁ αὐτόμελος οἴκος «Ἄγγελος πρωτοστάτης…» δὲν ἐπαναλαμβάνεται μετὰ τὸν τελευταῖο οἴκο
(τυπικὰ Εὐεργέτιδος μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1098-1118 σ. 537, Μεσσήνης τοῦ ἔτους 1131σ. 224, χφφ. Βατοπαιδίου 1190 τριῴδιο ιβ’ αἰ. φ. 57r, Λειμῶνος 31 τριῴδιο-πεντηκοστάριο ιβ' αἰ. φ. 70v, ἁγ. Σάβα 609 ψαλτήριο ιβ’ αἰ. φ. 299v, Τ. Σταυροῦ 73 ΤΑΣ ιγ’ αἰ. φ. 92r, Σταυρονικήτα 47 τριῴδιο ιγ’ αἰ. φ. 80r, Σινὰ 1102 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1364 φ. 72r, Σινὰ 1103 Σιναϊτικὸ τυπικὸ ιδ’ αἰ. φ. 126v, Σινὰ 984 εὐχολόγιο ιε’ αἰ. φ. 221v).
[1] Πάγια διάταξη κοντακίων.