Περί των διπλών ή τριπλών κοντακίων στη θεία λειτουργία

Έψαχνα και δεν βρήκα κάποιο θέμα που να αναφέρετε αποκλειστικά στην αρχαία τάξη της ψαλμώδησης των κοντακίων στη Θεία Λειτουργία.
Αφορμή για να ψάξω το συγκεκριμένο θέμα, είναι ένα μήνυμα του κ. Ανατολικιώτη, όπου αναφέρεται σε ψαλμώδηση όλων των κοντακίων στη Θεία Λειτουργία.

Τα δίπτυχα αναφέρονται σαφώς για την τάξη που διατηρούμε τις καθημερινές
Κοντάκιον [το της ημέρας της εβδομάδος καί] το "Προστασία των χριστιανών" (ή το της περιόδου).

όπως και για το Σάββατο με αλληλούια
Δόξα "Μετά των αγίων" Και νυν "Ὡς απαρχάς"

Για τις Κυριακές όμως; ψάλλουμε το αναστάσιμο και της περιόδου;
ψάλλουμε και του αγίου ενδιάμεσα;
ψάλλουμε του αγίου στο Δόξα, της περιόδου στο Και νυν όπως μας ζητούν φυλλάδες σε αγρυπνίες;
Για την ιστορία των διπλών κοντακίων βρήκα ένα ενδιαφέρον θέμα εδώ στην πέμπτη παράγραφο.
 
Last edited:

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Έψαχνα και δεν βρήκα κάποιο θέμα που να αναφέρετε αποκλειστικά στην αρχαία τάξη της ψαλμώδησης των κοντακίων στη Θεία Λειτουργία.
Ὑπάρχει ἤδη στήν ἑνότητα πού κατέταξες αὐτό.


Τα δίπτυχα αναφέρονται σαφώς για την τάξη που διατηρούμε τις καθημερινές
Κοντάκιον [το της ημέρας της εβδομάδος καί] το "Προστασία των χριστιανών" (ή το της περιόδου).

όπως και για το Σάββατο με αλληλούια
Δόξα "Μετά των αγίων" Και νυν "Ὡς απαρχάς"

Ὅ,τι εἶναι σέ ἀγκῦλες (συνήθως) εἶναι προαιρετικό, δέν προβλέπεται ἀπό τό ἰσχῦον τυπικό καί παραπέμπει σέ παλαιά τάξη.


Για τις Κυριακές όμως; ψάλλουμε το αναστάσιμο και της περιόδου;
Ὑπακοή.


Για την ιστορία των διπλών κοντακίων βρήκα ένα ενδιαφέρον θέμα εδώ στην πέμπτη παράγραφο.
Ἄσχετο μέ τό θέμα πού θέτεις.

Σημ.: Ὅποιος μπορεῖ ἄς σκανάρει τήν 106 ὑποσημ. ἀπό τό ΣΤ (σελ. 84).

 
Last edited:
Συμφωνῶ κι ἐγὼ μὲ τὴν πρότασιν τοῦ μακαριστοῦ Γεωργίου ῾Ρήγα. περιττὸν ἴσως νὰ πῶ ὅτι τὴν ἐφαρμόζω, διότι ψάλλω οὕτως ἢ ἄλλωστε καὶ τὴν ἀναστάσιμον ὑπακοὴν καὶ τὰ ἄλλα κοντάκια πλὴν τοῦ ἐπισφραγιστικοῦ, μὲ Δόξα, Καὶ νῦν.
Αυτήν ήταν η φράση που με έβαλε να ψάξω. Ίσως μπορέσουμε να μάθουμε ποιά είναι τα άλλα κοντάκια, με μία τοποθέτηση εκ νέου από τον κ. Ανατολικιώτη.

Μιας και μιλάμε και για αγιορείτικα...
Αν υποθέσουμε σήμερα έχετε Πρ.Ηλιού, θα λέγαμε.
Απολυτίκια:
Αναστάσιμο (Ιερείς)
Αναστάσιμο (Α χορός)
Του Προφήτου (Β χορός)
Της Μονής(Α χορός)
Αγιορειτών Πατέρων (Β χορός)
Υπακοή (Α΄Χορος)
Κοντάκιο του Προφήτου (Β χορός)
Προστασία των Χριστιανών (Ιερείς)
Και αυτό συμβαίνει πάντοτε ακομα και τις καθημερινές απλά αλλάζει το ότι δεν έχουμε συλλειτουργο οπότε δεν λένε οι ιερείς και επίσης δεν λέμε βέβαια υπακοή.
Ευχαριστώ

Και εδώ, στο μήνυμα του Αθωνίτη υπάρχει κοντάκιο του αγίου ανάμεσα από την Υπακοή και της περιόδου. Έχει Δόξα στου προφήτου Και νυν της περιόδου;

Ιδιαίτερη εντύπωση πάντως προκαλεί ότι αντί αναστασίμου Κοντακίου ψάλλεται η Υπακοή του ήχου.
Ο κ. Καλπακίδης Δ. με έκανε να ψάξω και αυτός: γιατί η Υπακοή και όχι το αναστάσιμο κοντάκιο;

Τα δίπτυχα αναφέρονται σαφώς για την τάξη που διατηρούμε τις καθημερινές
Κοντάκιον [το της ημέρας της εβδομάδος καί] το "Προστασία των χριστιανών" (ή το της περιόδου).
όπως και για το Σάββατο με αλληλούια
Δόξα "Μετά των αγίων" Και νυν "Ὡς απαρχάς"

Γιατί να θέλει Δόξα στο νεκρώσιμο, Και νυν στο μαρτυρικό και όχι Δόξα στο της καθημερινής, Και νυν στο Προστασία;
Γιατί να μην έχει αγκύλες στο Σάββατο και να έχει αγκύλες στην καθημερινή;
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Κατὰ τὰ παλαιὰ τυπικὰ ὅταν στὰ χφφ. ἤ τὰ παλαίτυπα δὲν ὑπάρχει ἀπολυτίκιο τῆς ἡμερομηνίας, τὴ Δευτέρα «τροπάριον, εἰ οὐκ ἔχει ὁ ἅγιος, τῶν ἀσωμάτων καὶ θεοτοκίον», τὴν Τρίτη «τροπάριον τοῦ Προδρόμου καὶ θεοτοκίον», τὴν Τετάρτη «τροπάριον· Σῶσον, Κύριε, τὸν λαόν σου, Δόξα, Καὶ νῦν, θεοτοκίον· Οἱ τὴν σὴν προστασίαν. Τὰ αὐτὰ καὶ τῇ παρασκευῇ» (Dmitrievskij τ. 1 σσ. 603, 605), «Τῇ ε’...εἰ οὐκ ἔχει ὁ ἅγιος, πᾶσα ἡ ἀκολουθία τῶν ἁγίων ἀποστόλων. ᾿Απόστολος καὶ εὐαγγέλιον τῆς ἡμέρας» (Dmitrievskij τ. 1 σ. 606), τὸ Σάββατο: «᾿Απόστολοι, μάρτυρες καὶ προφῆται... Μνήσθητι Κύριε... Δόξα, Μετὰ τῶν ἁγίων... Καὶ νῦν, Σὲ καὶ τεῖχος καὶ λιμένα ἔχομεν... (θεοτοκίο ψυχοσαββάτου)» (Dmitrievskij τ. 1 σ. 607, χφφ. Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης Βουλγαρίας (Σόφια) 56 ΤΑΣ ιδ’ αἰ. φ. 263v, Λειμῶνος 88 ΤΑΣ ιδ’ αἰ. φ. 211v, Λειμῶνος 134 ΤΑΣ τοῦ ἔτους 1428-1429 φ. 165r, μονῆς τοῦ ἁγίου Σάβα 306 ιf’(16ου) αἰῶνος ποὺ περιέχει τὰ περιεχόμενα (μόνο) τοῦ ΤΑΣ καὶ τὰ ᾿Απορούμενά του φ. 328v, ἔντυπα Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. 94).
῾Υπακοὴ δὲν λέγεται οὔτε τὸ Πάσχα (Ἰ. Φουντούλη Ἀπαντήσεις τ. 3 σ. 47).
Τὸ τυπικὸ τῆς Εὐεργέτιδος γιὰ τὶς Κυριακὲς ἀναφέρει· «Μετὰ τὴν εἴσοδον, τὸ ἀναστάσιμον τροπάριον καὶ θεοτοκίον» (Dmitrievskij τ. 1 σσ. 336, 525, 608), ἄρα τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ναοῦ δὲν λέγεται, σύμφωνα καὶ μὲ ὅλα τὰ πρὸ τοῦ τυπικοῦ Κωσταντίνου πρωτοψάλτου 1838 τυπικά. Κατ᾿ αὐτὰ ἐπίσης δὲν λέγεται τὸ κοντάκιο μιᾶς ἑορτῆς πρὶν ἀπὸ τὴν κύρια ἡμέρα τῆς ἑορτῆς. Γενικὰ ἡ ἀρχικὴ ἐπίστεψη τοῦ γ’ ἀντιφώνου ἦταν: ᾿Απολυτίκιον, Δόξα, Κοντάκιον, ἄν ὑπάρχει, Καὶ νῦν, θεοτοκίον (Dmitrievskij τ. 2 σσ. 173, 1018, τ. 3 σσ. 258, 312, 329, 514, ΤΑΣ 14/11, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. κδ’) προσόμοιον (Dmitrievskij τ. 2 σ. 607, τ. 3 σ. 242, χφ. Λειμῶνος 88 φ. 180r, χφφ. Ε.Β.Ε. 691 ιζ’ αἰ. φφ. 25r-31v, Κοζάνης Χ 101 ὡρολόγιο ιζ’ αἰ. φφ. 232r-233v, Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. γ’, ια’, κf’, νθ’, οη’, οθ’, π’).
Κοντάκιο ἑορταζομένου ἁγίου προβλέπει καὶ τὸ χφ. Ε.Β.Ε. 1869 τυπικὸ Ἀποστόλου Κώνστα «κατὰ τὸ σύνηθες τῆς τοῦ χριστοῦ μεγάλης ἐκκλησίας» τοῦ ἔτους 1821 φ. 36r. Γιὰ ἐπιμέρους περιπτώσεις βλ. ΤΑΣ καὶ Ἀπορούμενά του.


 
Last edited:
Top