Περί του Ζω στον α' ήχο

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
Χαίρετε.

Μπορεί κάποιος να εξηγήσει τεκμηριωμένα τι συμβαίνει με τον φθόγγο Ζω στον α' ήχο και (ΚΥΡΙΩΣ) γιατι;;

Αν δεχθούμε πως λειτουργεί με το πεντάχορδο σύστημα, βάσει των όσων γράφουν όλα τα θεωρητικά, για ποιο λόγο να είναι χαμηλωμένο όταν το μέλος φθάνει ως εκεί;;

Στον πλ. του α' για παράδειγμα, όλα τα θεωρητικά αναφέρουν πως λειτουργεί και με κλίμακα όπου το πάνω τετράχορδο έχει μόνιμα χαμηλό τον Ζω.

Ο χαμηλός Ζω στον α' ήχο πού αναφέρεται;;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Χριστός Ανέστη,
Όλοι οι ήχοι του αρμονικού μας συστήματος για να είναι σε αρμονία φροντίζουν να συμφωνούν κατά πεντάχορδο και τετράχορδο. Όταν κινούμαστε από κάτω προς τα πάνω ή το αντίθετο το μέλος υποδεικνύει πως θα κινηθούν οι ήχοι ώστε να συμφωνούν προς αυτούς στους οποίους πορεύονται.
Ο Ζω στο πεντάχορδο σύστημα όταν το μέλος οδεύει προς τα πάνω, με προοπτική τον άνω βου (ο οποίος είναι υψωμένος γιατί είναι πρώτος ήχος όπως ο κε και ο πα) τότε υψώνεται κι αυτός για να συμφωνεί και κατά το τετράχορδο λχ κεζωωω, νηπανηπαβουουπανπαπα. [Η συμφωνία κατά τετράχορδο είναι η λεγόμενη διπλοπαραλλαγή, πάσα τριφωνία τον εαυτόν ήχο ποιεί= κάθε ήχος φροντίζει να συμφωνεί με αυτόν προς τον οποίο πορεύεται κατά τετράχορδο. Αυτή είναι η αιτία όλων των έλξεων των ήχων, η συμφωνία.]έτσι κατά τετράχορδο ο ζω υψώνεται γίνεται πρώτος όπως ο άνω βου. Όταν το μέλος επιστρέφει και κινείται με φορά προς τον (φυσικό) γα με προοπτική για κατάληξη στον πλάγιο πρώτο πα ή πλάγιο του τετάρτου νη τότε ο ζω χαμηλώνει για να συμφωνεί με αυτόν τον γα κατά τετράχορδο ο οποίος είναι χαμηλός λχ κεζωκεδιγαδιδιγαβουγα.
Αυτή είναι η κίνηση του ζω αλλά και του γα όταν ο ζω υψωθεί όπως αρχικά είπα με πορεία προς τα άνω τότε ο γα επίσης σηκώνεται -έλκεται προς τα πάνω λχ διγαδικεζω,νηπανηπαβου. Η Αιτία λοιπόν δεν είναι ο πολικός φθόγγος όπως μας λένε δεν δηλαδή ο δι που έλκει τον γα, αυτό είναι λάθος δεν έλκει ο δι τον γα αλλά ο ζω είναι η αιτία ο οποίος κινείται και το μέλος απαιτεί και την ύψωση του γα. Αντιθέτως όταν χαμηλώνει ο ζω αιτία είναι ο χαμηλός γα στον οποίο πορεύεται. Περισσότερα για όλες τις κινήσεις γέννησης και προόδου των ήχων στην εργασία μου εδώ

ΥΓ Η αιτία των έλξεων που αναζητούσε ο Κ. Ψάχος(βλ "Το οκτάηχο σύστημα", 1941) και όλοι οι μουσικοί των τελευταίων δύο αιώνων βρέθηκε, σας την έχω παρουσιάσει τεκμηριωμένα τόσο σε αυτό το φόρουμ όσο και στα συνέδρια που έχω κάνει σχετικές παρουσιάσεις, είναι η συμφωνία. Το παραπέτασμα της θεωρίας κ. καθηγητές έπεσε. Αν βοηθήσετε να αναδειχθεί και να διαδοθεί είμαι στην διάθεση σας, ώστε να σταματήσει η παρακμή της αρμονικής μας και να κρατήσουμε το παραδοσιακό ψάλσιμο όπως αυτό σώθηκε μόνο με την ακουστική παράδοση μέχρι τώρα.
Εδώ τα εξηγώ όλαγια όποιες απορίες ή και παρατηρήσεις μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
Παρακάτω δύο διαφορετικές θέσεις στόν πρωτόβαρυ. Κανείς ἀπ τούς δύο δέν κάνει λάθος.
Στό τρίτο παράδειγμα, ὁ Στανίτσας λέει τό Ζω στή θέση του. (γύρω στο 5:50)
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
..Ζω στή θέση του. ..
Τρανά παραδείγματα μας έδωσε ο Δημήτρης ότι ο λεγόμενος "διατονικός βαρύς" βρίσκεται ένα δίττονο κάτω που πρώτου ήχου πα-ζω=24 μόρια

Το θέμα είναι ποια θεωρούμε ως φυσική θέση του ζω.
Ως φυσική θέση του ζω παίρνω την των αρχαίων να απέχει δηλαδή ένα ημιτόνιο άνω του κε. Ο ζω είναι η τρίτη διαζευγμένων χορδή του τελείου αμεταβόλου συστήματος. Στο πεντάχορδο σύστημα που ακολουθεί συνήθως ο τέταρτος ήχος στα παπαδικά μέλη ο κε παίρνει τις ιδιότητες του πα άρα ο δι λειτουργεί σαν τον νη που είναι λιχανός υπατών δηλαδή χαμηλώνει, έτσι ο διαζευκτικός δι-κε γίνεται από 12 μόρια 15 μόρια υπερμείζων τόνος, είναι κορυφή του τετραχόρδου υψωμένου βου- κε και ο πα βου προσλαμβανόμενος=12 κι ο πα από κύριος γίνεται πλάγιος πρώτος. Στο συνημμένο ή δια τεσσάρων σύστημα ο δι είναι πρώτος ήχος και ο κε δεύτερος. Στο διαζευγμένο ή πεντάχορδο ο δι είναι τέταρτος και ο κε γίνεται από δεύτερος πρώτος. Ξέρω σας φαίνονται διαστημικά όλα αυτά. Θέλουν να τα εξηγήσουμε και να μπείτε στο πνεύμα της αρμονικής μας που 200 χρόνια τώρα μας έχουν μάθει να σκεφτόμαστε σκέτα διαστήματα και κλίμακες κι όχι συστήματα και συμφωνίες. Αν μελετήσετε αυτά που έχω γράψει και σκεφτείτε λογικά θα καταλάβετε πως όλοι οι ήχοι σχετίζονται και επικοινωνούν. Ο Ζω δεν κινείται αν είμαστε στο ίδιο πεντάχορδο. Αλλάζει μόνο στις περιπτώσεις που είπα. Να σας δώσω άλλο ένα παράδειγμα στο την γαρ σην μήτραν στο γαστέρα ο ζω δεν έχει λόγο να αλλάξει την φυσική του θέση [η οποία είπα είναι ένα ημιτόνιο (6 μόρια) άνω του κε] γιατί δεν αλλάζει πεντάχορδο! ο Παναγιωτίδης το λέει σωστά:
 

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
Εχω διαβάσει την εργασία σας κ. Σολδάτε, μα μου στάθηκε δύσκολο να την παρακολουθήσω διότι όπως σωστά είπατε μαθαίνουμε με διαστήματα κ όχι με συστήματα κ συμφωνίες!

Αυτό που θα βοηθούσε θα ήταν να κάνατε μια μικρή εισαγωγή επεξηγηματικής φύσεως στην εργασία σας βοηθώντας μας να κατανοήσουμε τι εννοείτε με κάποιους όρους.
Για παράδειγμα, πώς εννοείτε το "Στο συνημμένο ή δια τεσσάρων σύστημα ο δι είναι πρώτος ήχος και ο κε δεύτερος. Στο διαζευγμένο ή πεντάχορδο ο δι είναι τέταρτος και ο κε γίνεται από δεύτερος πρώτος.";;
Τι σημαίνει στην πράξη οτι ο τάδε φθόγγος γίνεται δείνα ήχος;
Θα βοηθούσε πολύ η παράθεση μικρών παραδειγμάτων για να το εννοήσουμε.

Ρίξτε μια ματιά στις αργές καταβασίες του Πέτρου "Πεποικιλμένη". Στη φράση "τη θεία δόξη" ξεκινά με Γα και αμέσως ανεβαίνει Ζω Νη. Αν κατάλαβα καλά αυτό το γα θα είναι δίεση;; Για να συμφωνεί με τον Ζω;;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Οι ήχοι αριθμούνται με την σειρά στο φυσικό τετράχορδο όπως έχει οριστεί από την εποχή του Πυθαγόρα (εν αναβάσει ημιτόνιο τόνος τόνος): πα πρώτος, βού δευτερος, γα τρίτος, δι τέταρτος ο οποίος είναι πρώτος αν από τον δί ξεκινήσει πάλι συνημμένο τετράχορδο όμοιο με το πα -δι έτσι έχουμε πάλι δι πρώτος, κε δευτερος, ζω τρίτος, νη τέταρτος.
Διάζευξη(ήτοι πεντάχορδο, ήτοι τροχός):
Αν τώρα χωρίσουμε τα τετράχορδα με τον διαζευκτικό τόνο δι- κε τότε ο δι είναι σκέτο τέταρτος και ο πρώτος πάει στον κε οπώτε έχουμε κε πρώτος, ζω δεύτερος, νη τρίτος, πα τέταρτος

Στο Πεποικιλμένη εκεί που λες ο ζω είναι ο φυσικός, όπως τον λέω φυσικός ζω δηλαδή ημιτόνιο άνω του κε. Για να το ψάλλεις σωστά πρέπει να μαλακώσεις(χαμηλώσεις) και τον νη προς τον ζω έτσι ακούγεται σωστά το σωστό μαλακό διάτονο κι όχι αυτό που διδάσκουν στα ωδεία και στις όποιες σχολές.
Δες στο pdf που έχω δημοσιεύσει έχω σχήματα.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ο ζω(παρυπάτη υπατών ή τρίτη διαζευγμένων) είναι πολύ πιο σταθερός απ ότι νομίζουν και διδάσκουν σήμερα στα ωδεία, είναι ένα ημιτόνιο άνω του κε, χαμηλώνει μόνο μια εναρμόνιο δίεση(3 μόρια) όταν το μέλος κινηθεί προς τον χαμηλωμένο γα μαλακού διατόνου( τότε γα-δι=15 δι-κε=12 άρα κε-ζω=3 για να κάνει σύνολο συμφωνία 30 μόρια). Υψώνεται δε ο ζω ένα ημιτόνιο μόνο σε ειδικές περιπτώσεις όταν το μέλος χτυπήσει τον άνω βου ο οποίος είναι ψηλά σε θέση πρώτου ήχου κατά το πεντάχορδο σύστημα (πεντάχορδο:.. πα πρώτος βου δεύτερος γα τρίτος δι τέταρτος κε πρώτος ζω δέυτερος νη τρίτος πα τέταρτος βου πρώτος...κοκ). Στο πεντάχορδο σύστημα του μαλακού διατόνου ο δι κε μεγαλώνει(από 12 γίνεται 15) γιατί δεν έχει πια τον ρόλο του διαζευκτικού (ο δι γίνεται λιχανός για τον κε όπως ο νη για τον πα: ο λιχανός μαλακώνει στο μαλακό διάτονο και τρέπει τον 12άρη νη πα και δι κε σε 15άρη και τον βου γα από 12άρη σε 9άρη), κάθε ήχος επαναλαμβάνεται με όλα του τα χαρακτηριστικά ανά πεντάχορδο μας λένε οι παλαιοί διδάσκαλοι(βλ Βρυέννιο περί διάζευξης αλλά το αναφέρει κι ο Κουκουζέλης όπως μας πληροφορεί ο Πλουσιαδηνός). Όλα αυτά αν τα δοκιμάσεις στην πράξη σε πλείστα μαθήματα θα τα καταλάβεις πως δουλεύουν κι αν ακούς-μελετάς παράλληλα παλιές ηχογραφήσεις
 

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
Στις περισσοτερες ηχογραφησεις δεν κανουν γραμμη του Αγια εκει;;
Νομιζω μονο απο Παναγιωτιδη το εχω ακουσει με χαμηλο ζω, σαν γραμμή πλ. α'.

Το Ζω πώς θα το χαρακτηρίζαμε εκει;; 2ος ήχος ;; 3ος ήχος;;
Αν καταλαβα σωστα ο χαρακτηρισμός των φθόγγων με ηχους (πα=1ος κλπ) εχει να κανει μονο με τα διαστηματα;;
Όπως οι παλαιοι δηλαδη έλεγαν ανανες για να δηλωσουν μειζονα τονο;;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Στις περισσοτερες ηχογραφησεις δεν κανουν γραμμη του Αγια εκει;;
Νομιζω μονο απο Παναγιωτιδη το εχω ακουσει με χαμηλο ζω, σαν γραμμή πλ. α'.

Το Ζω πώς θα το χαρακτηρίζαμε εκει;; 2ος ήχος ;; 3ος ήχος;;
Αν καταλαβα σωστα ο χαρακτηρισμός των φθόγγων με ηχους (πα=1ος κλπ) εχει να κανει μονο με τα διαστηματα;;
Όπως οι παλαιοι δηλαδη έλεγαν ανανες για να δηλωσουν μειζονα τονο;;
Ο ζω είναι δευτερότριτος (=βαρύς)= επτάφωνος βαρύς. Με χαμηλό τον δι (πεντάχορδο με τον χαμηλό νη του μαλακού διατόνου) μια εναρμόνιο δίεση έχουμε τον άγια της παπαδικής στον δι και φαίνεται σαν δεύτερος ο ίδιος ζω. Με τον δι στην αρχική του θέση 12 μόρια κάτω του κε =δι-κε διαζευκτικός έχουμε στον δι πλάγιο του πρώτου (πλα=μείξη τετάρτου και πρώτου όπως είπα ο δι είναι τέταρτος κατά παραλλαγή στο πεντάχορδο και πρώτος κατά διπλοπαραλλαγή στο τετράχορδο) αυτός είναι κι ο τέταρτος στιχηραρικός (βλ Μ Χρυσάφης τέταρτος και πλάγιος πρώτος είναι ο αυτός) , εδώ φαίνεται σαν τρίτος πάλι ο ίδιος ζω. Δες σε αυτά που γράφω ποιοι είναι οι εστώτες και ποιοι οι κινούμενοι ήχοι. Ο ζω κινούμενος είναι αλλά στις περιπτώσεις που είπα πιο πάνω όχι συνέχεια πέρα δώθε επειδή κάνουν δι κε μικρό και για να ακουστεί ο άγια σηκώνουν αναγκαστικά τον ζω..! αυτό είναι ΛΑΘΟΣ!
 

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
Στα διαγράμματα δειχνετε πως χαμηλώνει ο Δι κ ο κάτω Πα για να συμφωνήσουν. Μα πώς θα γινει αυτό στην πράξη;; Αν θέλουμε να περασουμε απο το ενα συστημα στο αλλο;; Θα παρουμε Πα στην αρχη κ αργοτερα θα τον χαμηλωσουμε;;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ο πα δεν χαμηλώνει! μόνο αν κάνει συμφωνία με τον δι στον αγια. Ο πα είναι ο πιο σταθερός λέω πολύ σπάνια τον κουναμε. Ο δι στην επιστροφή βυθίζεται και στον αγια είναι εκεί βυθισμενος =δικε υπερμειζων 15. Στον Κε έχουμε πρώτο και δεύτερο, για να ακουστεί αυτό θέλει χαμηλά δι. Ο Κε μπορεί να είναι όπως είπα και λίγο τσιμπημενος από την συμφωνία. Άκου πως το κάνει ο Εορηναιος στο Δευτε λάβετε Φώς και Χριστός Ανέστη.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Για να είσαι σωστός μην σκέφτεσαι τόσο διαστήματα αλλά ήχους. Στον Κε πρέπει να ακούγεται πρώτος ήχος και δεύτερος άρα χαμηλός δι χαμηλός ζω και ο Νη στην θέση του. Ο δι είναι αγια είναι όμως και νενανώ. Σε αυτόν τον ζω για να ακουστεί λέγετος και αγια στον δι χαμηλώνει τον Νη. Με απαλό χαμήλωμα του κε χωρίς να αλλάξεις τίποτα ο δι από τέταρτος γίνεται δεύτερος κι ο Κε νενανώ και αγια κοκ... Θέλει πρακτική και να σκέφτεσαι έτσι τους ήχους. Έχω το διάγραμμα του Πλουσιαδηνου κι έχω βάλει τα μεγέθη των διαστηματων κάθε τρίτης. Μια γεωμετρία είναι, το ένα συνδυάζεται με το άλλο. Αυτό σημαίνει παραλλαγή ήχων
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
Θεωρητικά ναί ἀλλά πρακτικά ὄχι. Καλά τά δίδαξαν οἱ δάσκαλοί μας Σύρκας, Στανίτσας κ.α. ὄχι μόνο διδάσκοντας διαστήματα ἀλλά καί πρακτικά. Σέ συνεντεύξεις διαφοροποιήθηκαν ἀπό σύγχρονο πού προσπάθησε νά ἐπαναφέρει τά πρό ἐπιτροπῆς συστήματα. Μορφωμένοι ήσαν οἱ σύγχρονοι διδάσκαλοι. Δέν είχαν διαβάσει Πλουσιαδηνό, Στεφανίδη κ.α.; Μόνο δύο διάβασαν τά τελευταία 100 χρόνια;
Στό θέμα μας.
Ἔχουμε δύο ἴδια τετράχορδα. Οἱ παλαιοί ἔθεταν γενική (διαρκή) ὑφεση στόν ζω κατά περιστάσεις τοῦ μέλους ἀλλά ποτέ στό ἀντίστοιχο κάτω τετράχορδο στόν βου. Γιατί; δέν χρειάζεται ἀνάλυση,
ἔχουμε το ατζέμ,ημιφθορο. Δέν είναι γενική ὐφεση του ζω.
Ὁ ζω εἶναι στή θέση του.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ο Στανίτσας και όλοι οι παλιοί δίδασκαν και διδάσκουν με το αυτί και καλά κάνουν γιατί η θεωρία είναι λάθος. Τώρα που εξασθενεί η προφορική παράδωση φαίνεται το αποτέλεσμα που οι νέοι δάσκαλοι είναι φάλτσοι.
το ατζεμ οι εξηγητές το βάζουν σε δύο περιπτώσεις :
α)Για να δείξουν την περίπτωση που είπα να πορεύεται το μέλος προς τον του (σωστου Αριστοξένιου)μαλακού διατόνου γα, που βρίσκεται 15 μορια κατω του δι κι ο δί διαζευκτικος 12, άρα ο ζω αντζέμ από 6 που είναι το σωστό φυσικό γίνεται μιά εναρμόνιο δίεση απο τον κε (για να κάνει συμφωνία 15+12+3=30)
β) για να δείξουν τον τετράφωνο πρώτο ο οποίος συμπεριφέρεται σαν δεύτερος κάτι που για μένα μάλλον μπερδεύει παρά βοήθησε. Επρεπε να το εξηγήσουν διαφορετικά, οπως ο Απ. Κώνστας ο οποίος λέει ότι έχουμε τρείς περιπτώσεις β ήχου, εκ του τετάρτου δι ομοια διφωνία βουδι=διζω, εκ του τριτου γα με παγα<γακε και εκ του πρώτου κε με γακε>κενη:

«Ἐμεταχειρίσθησαν οἱ μεταγενέστεροι αὐτὴν τὴν φθορὰν [του έσω
θεματισμού] καὶ διὰ τὸ ἐβὶτζ [επτάφωνος βαρύς] καὶ διὰ τὸν πρῶτο ἦχο καὶ
διὰ τὸν τέταρτον διὰ τὸ μέλος τοῦ δευτέρου ἤχου».Απόστολος Κώνστας ο Χίος

Αυτην την φθορά σήμερα όλοι την ερμηνεύουν λάθος. Οι των κλασικών ωδείων λένε ότι κάνεις δεύτερο με διαστήματα β ήχου. Αυτό ρομποτοποιεί το μέλος αλλά ακούγεται κάπως σωστά. Οι του Καρά λένε ότι κάνεις μόνο ζω ύφεση και το λένε σαν μινόρε ή μόνο γά δίεση όταν την δουν στον πα για τον βαρύ που ειναι όλα αυτά εντελώς λάθος και φάλτσα. το σωστό ειναι να ακούγεται ο β ήχος με την σωστή αναλογία διαστημάτων ανα περίπτωση. Έχω διάγραμμα για τις τρείς περιπτώσεις του β ήχου. Μπείτε διαβάστε και φχαριστηθείτε ψάλσιμο.

Στο Ιντερνετ μόνο τρία σωστά Χριστός Ανέστη αρχαία θα βρείς . Από τον Παϊκόπουλο από τον Παναγιωτίδη κι από τον π Βισσαρίωνα.
"Τον τάφον σου Σωτήρ" μόνο ο Ναυπλιώτης το λέει σωστά "Τα πάθη τα σεπτά".
"τον Δεσπότην" Ο Σάμου Ειρηναίος το λέει ακριβώς αλλά κι ο Λ Αστέρης, κι ο Νεοχωρίτης το έχει πει σωστά.
Στο Μαθηματάριο του Σκαρμούτσου ο Αθ. Βουγιουκλής ψάλλει σωστά το Δόξα εν υψίστοις του Κουκουζέλη όπως ακριβώς το περιγράφω στο μελέτημα μου(δεν συνενοήθηκα με τον κ Βουγιουκλή... ).
 
Last edited:

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
@ dimitris
Περισσότερο με μπερδεψε το ποστ σας! Δεν καταλαβαίνω εαν συμφωνείτε με τον κ. Σολδάτο ή όχι! Επίσης εξηγήστε μας αν έχετε την καλοσύνη τι εννοείτε λέγοντας "δέν χρειάζεται ἀνάλυση,
ἔχουμε το ατζέμ,ημιφθορο. Δέν είναι γενική ὐφεση του ζω".

@ evangelos
To ατζεμ χρησιμοποιειται για να δειχθει ο τετραφωνος πρώτος που συμπεριφερεται σαν 2ος;; Μηπως εννοείτε τον εσωθεματισμό;;
Σύμφωνα με αυτά που λέτε ο τροχός δεν θα έχει καθαρό τετράχορδο Πα-Δι, εφόσων το Δι θα είναι χαμηλωμένο, σωστά;;
Κατ' επέκτασιν δεν θα έχει ούτε καθαρή τριφωνία Κε-Πα, με βάση όασα βλέπω στα σχήματα, σωστά;;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Ναι για τον έσω θεματισμό λέω που μπαίνει στον Κε για την περίπτωση που β που λέω. Το ίδιο δείχνουν και με την ύφεση ατζεμ στον ζω. Ναι το τετραχορδο έτσι ελατωνεται για αυτό ο Κε από πολλούς ψάλτες εκτελείται αυξημένος. Έτσι έχεις αυξημένο πενταχορδο που δεν ακούγεται άσχημα (άκου Ειρηναίο) και δεν σου χαλάει το τετραχορδο. Το τετραχορδο πα δι εδώ δεν σε ενδιαφέρει γιατί δεν πας μέχρι κάτω. Όταν κατεβαινεις χαμηλώνεις τον δι όταν ανεβαίνεις από πα αν κάνεις τριφωνο πρώτο τότε ο δι είναι ψηλά στην θέση του. Το άνω πα αν τριφωνεί από το Κε τότε είναι ψηλά σε συμφωνία και ο Νη είναι δίεση, αν πάει όμως μέχρι τον Νη περοστρεφεται το μέλος στον Νη ή ακουμπάει τον πα και επιστρέφει τότε ο Νη είναι χαμηλά κι ο πα επίσης χαμηλά. Το μέλος το καθορίζει. Όταν ανεβαίνεις έχεις κυρίους ήχους κι όταν κατεβαινεις πλάγιους. Δεν είναι φιξ μεταβαλλονται
 

zoslen

Βύρων Αναγνωστόπουλος
Αρχίζω να καταλαβαίνω το σκεπτικό σας.
Το διάστημα Δι - Ζω στον Άγια είναι λοιπόν σταθερό κατα την γνώμη σας.
Όταν όμως ξεκινήσω το μέλος από το Πα και ανεβω στο Δι και θέλω εκέι να ξεκινήσω γραμμή του Άγια, τι θα κάνω; Αν δεν σηκώσω το Ζω θα έχω άκουσμα Α ήχου. Ή αντίστοιχα σε γραμμές του νενανώ ή του πλ. β, στο πάνω τετράχορδο δεν κάνουμε το Δι-Ζω σχεδόν δίτονο;;
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Πρέπει να τα διαβάσετε με την σειρά που τα γράφω για να τα καταλάβετε. Υπάρχουν οι εστώτες και οι κινούμενοι φθόγγοι. Στο δεκαπεντάχορδο εστώτες είναι από κάτω δι κε πα δι Κε πα δι. Στο εντεκαχορδο δι Κε πα δι Νη στο πενταχορδο δι πα Κε βου. Από την πορεία του μέλους καταλαβαίνεις εύκολα ποιο σύστημα χρησιμοποιείς. Επίσης καταλαβαίνεις και το γένος αν θα βυθισεις δηλαδή και πόσο τους κινουμενους φθόγγους κυρίως τους λιχανούς και τις παρανήτες. Πχ αν έχεις ξαφνικά γραμμή μέλος β ήχου στον γα ξέρεις ότι θα χαμηλώνεις τον δι και θα ακουστεί λέγετος χωρίς να σου βάλει φθορά. Αν από τον πα ανέβεις ένα τόνο και μείνεις με επιστροφή στον κάτω Κε καταλαβαίνεις ότι αυτός ο βου θα είναι τόνος από τον πα και πενταχορδο με τον κάτω Κε. Αν δοκιμάσεις να κάνεις άλλο ακούγεται φαλτσο. Άλλο παράδειγμα στο Εν τη ερυθρα θαλάσση κάνεις παπαβουουγαδικε. Πατάει βου και πάει Κε, καταλαβαίνεις ότι ο βου είναι τόνος μειζων από το πα αφού πορευεται στον Κε με τον οποίο κάνει τετραχορδο αλλιώς είναι φαλτσο. Ψάξτε τα και θα δείτε και μόνοι σας του λόγου μου το αληθές μπορεί να βρείτε και κάτι καλύτερο. Ο τρόπος πάντως είμαι σίγουρος ότι είναι αυτός, οι συμφωνίες αυτή είναι η αιτία όλων των έλξεων και μεταβολών.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Εννοείται ότι όλα αυτά όσα μπορείτε να τα ακούτε πως τα ψελνουν οι παλιοί ψάλτες κι αν έχετε την δυνατότητα να πάτε σε δάσκαλο και να σας διορθώνει με το αυτί. Έτσι σώθηκε η ψαλτική, με το αυτί! οι σχολές και τα ωδεια την κατεστρεψαν και συνεχίζεται η καταστροφή. Δεν έχω γράψει θεωρία αλλά αντί - θεωρία. Ούτε από εμένα δεν πρέπει να βγάζετε την πράξη. Αυτά που έχω δημοσιεύσει είναι για να ερμηνεύουν και τεκμηριώνουν αυτό που ακούτε και να ορίζουν όσο είναι δυνατόν το αυθεντικό παλιό καλό ψάλσιμο αλλά και τραγούδι. Δεν είναι να το πάρετε και από το μηδέν να μάθετε.
 

evangelos

Ευάγγελος Σολδάτος
Αρχίζω να καταλαβαίνω το σκεπτικό σας.
Το διάστημα Δι - Ζω στον Άγια είναι λοιπόν σταθερό κατα την γνώμη σας.
Όταν όμως ξεκινήσω το μέλος από το Πα και ανεβω στο Δι και θέλω εκέι να ξεκινήσω γραμμή του Άγια, τι θα κάνω; Αν δεν σηκώσω το Ζω θα έχω άκουσμα Α ήχου. Ή αντίστοιχα σε γραμμές του νενανώ ή του πλ. β, στο πάνω τετράχορδο δεν κάνουμε το Δι-Ζω σχεδόν δίτονο;;
Συγγνώμη δεν διάβασα καλά πριν το μήνυμα γιατί ήμουν οδοντίατρο σε βασανηστήρια..
Μη φοβασαι ακου και τον Ναυπλιώτη στις καταβασίες δεν τον σηκώνει τον ζω . Το μυστικό ειναι να κάνεις και τον άνω νη λιγο κατεβασμένο προς τον ζω , έτσι έχεις το άκουσμα του άγια.Αν τώρα κανει εκτεταμένη γραμμή άγια τότε ο δι στην επιστροφή βυθίζεται, ο κε πάντα τσιτωμένος ψηλά, τον κε δεν θα τον πειράζεις καθόλου! παντα ψηλά.
 
Top