Την περασμένη Παρασκευή, ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, είχα την ιδιαίτερη χαρά να παρευρεθώ στον Πανηγυρικό Εσπερινό του Αγίου Παντελεήμονος σε πανηγυρίζοντα Ναό κοιμητηρίου στην περιοχή της Αιγιαλείας. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου.
Πρωτοψάλτης ήταν ο κ. Βασίλειος Μπίκος, ο οποίος διδάσκει στη σχολή Βυζαντινής μουσικής της Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Και τα δύο αναλόγια πλαισιώνονταν από ψάλτες - μαθητές του. Άριστη οργάνωση του "χορού", εξαιρετικοί οι μαθητές του κ. Μπίκου.
Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και μπορώ να πω, μετά τη γνωριμία μου με τον κ. Μπίκο, ότι είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ο οποίος είναι μάλλον και αρκετά "αθόρυβος" όσον αφορά τη δουλειά του. Έχει βγάλει μαθητές που τώρα είναι εξαιρετικοί ιεροψάλτες. Να αναφέρω ότι στη Λειτουργία της Αγίας Παρασκευής συμψάλλαμε στο χωριό που παραθερίζω με δύο μαθητές του (οι οποίοι και με κάλεσαν στον Εσπερινό), οι οποίοι έβγαλαν πολύ άνετα κάποια "απαιτητικά" κείμενα (π.χ. το Άξιον εστί του Φιλανθίδη) - σημειωτέον ότι είναι ο ένας 18 και ο άλλος 20 χρονών, και έχουν και οι δύο σταθερά αναλόγια εδώ και μερικά χρόνια! (δεν γράφω ονόματα γιατί τουλάχιστον ο ένας είναι μέλος του Ψαλτολογίου! :wink: )
Ευχαριστώ τον κ. Μπίκο και για την ανοχή που επέδειξε δεχόμενός με ως ισοκράτη στο αναλόγιό του για τον Πανηγυρικό Εσπερινό! Νομίζω ότι είναι ένας άνθρωπος που αξίζει να προβληθεί για το έργο που επιτελεί στη μουσική μας.
Να σημειώσω και κάτι άλλο, αρκετά ενδιαφέρον: γνωρίζω πλέον πέντε μαθητές του κ. Μπίκου και μπορώ να πω ότι, αν και έχουν κοινές βάσεις και αυτό φαίνεται, ο καθένας έχει δικό του προσωπικό ύφος χωρίς να αφίσταται σε καμία περίπτωση ούτε της παράδοσης της συγεκριμένης σχολής, ούτε της Παράδοσης γενικά. Αυτό δείχνει - σε εμένα τουλάχιστον - ότι υπάρχει αρκετή "μουσική ανοιχτομυαλιά"
eek: τι έκφραση είναι αυτή!) που οφείλεται, πιστεύω, κατά κύριο λόγο στον δάσκαλο.
Πρωτοψάλτης ήταν ο κ. Βασίλειος Μπίκος, ο οποίος διδάσκει στη σχολή Βυζαντινής μουσικής της Μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Και τα δύο αναλόγια πλαισιώνονταν από ψάλτες - μαθητές του. Άριστη οργάνωση του "χορού", εξαιρετικοί οι μαθητές του κ. Μπίκου.
Ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία και μπορώ να πω, μετά τη γνωριμία μου με τον κ. Μπίκο, ότι είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ο οποίος είναι μάλλον και αρκετά "αθόρυβος" όσον αφορά τη δουλειά του. Έχει βγάλει μαθητές που τώρα είναι εξαιρετικοί ιεροψάλτες. Να αναφέρω ότι στη Λειτουργία της Αγίας Παρασκευής συμψάλλαμε στο χωριό που παραθερίζω με δύο μαθητές του (οι οποίοι και με κάλεσαν στον Εσπερινό), οι οποίοι έβγαλαν πολύ άνετα κάποια "απαιτητικά" κείμενα (π.χ. το Άξιον εστί του Φιλανθίδη) - σημειωτέον ότι είναι ο ένας 18 και ο άλλος 20 χρονών, και έχουν και οι δύο σταθερά αναλόγια εδώ και μερικά χρόνια! (δεν γράφω ονόματα γιατί τουλάχιστον ο ένας είναι μέλος του Ψαλτολογίου! :wink: )
Ευχαριστώ τον κ. Μπίκο και για την ανοχή που επέδειξε δεχόμενός με ως ισοκράτη στο αναλόγιό του για τον Πανηγυρικό Εσπερινό! Νομίζω ότι είναι ένας άνθρωπος που αξίζει να προβληθεί για το έργο που επιτελεί στη μουσική μας.
Να σημειώσω και κάτι άλλο, αρκετά ενδιαφέρον: γνωρίζω πλέον πέντε μαθητές του κ. Μπίκου και μπορώ να πω ότι, αν και έχουν κοινές βάσεις και αυτό φαίνεται, ο καθένας έχει δικό του προσωπικό ύφος χωρίς να αφίσταται σε καμία περίπτωση ούτε της παράδοσης της συγεκριμένης σχολής, ούτε της Παράδοσης γενικά. Αυτό δείχνει - σε εμένα τουλάχιστον - ότι υπάρχει αρκετή "μουσική ανοιχτομυαλιά"
eek: τι έκφραση είναι αυτή!) που οφείλεται, πιστεύω, κατά κύριο λόγο στον δάσκαλο.