Π. Σ.
Σπυρίδων
Ψάλλουν ο Χρόνης Αηδονίδης και παραδοσιακή χορωδία.
Πόψι Χριστός γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νοιώθει,
Κι ο κόσμος και τα οικούμενα κι ο βασιλιάς Ηρώδης.
Κι ‘κει π’ ακούμπησ’ ο Χριστός χρυσό δεντράκι βγήκε,
Χρυσό δεντρί, χρυσό κλωνί, χρυσό μαργαριτάρι.
Το δέντρο ήταν ο Χριστός, τα κλώνια οι αποστόλοι,
Και τα γαρουφαλλάκια του ήταν οι προφητάδες,
Που προφητούσαν κι έλεγαν για του Χριστού τα πάθη,
Κι ‘μεις Χριστόν εψάλαμε, Χριστός να μας φυλάει.
Όσ’ άστρα έχειν ο ουρανός και φύλλα τα δεντράκια,
Τόσα καλά να δωσ’ Θεός σ’ αυτόν το νοικοκύρη.
Πόψι Χριστός γεννήθηκε κι ο κόσμος δεν το νοιώθει,
Κι ο κόσμος και τα οικούμενα κι ο βασιλιάς Ηρώδης.
Κι ‘κει π’ ακούμπησ’ ο Χριστός χρυσό δεντράκι βγήκε,
Χρυσό δεντρί, χρυσό κλωνί, χρυσό μαργαριτάρι.
Το δέντρο ήταν ο Χριστός, τα κλώνια οι αποστόλοι,
Και τα γαρουφαλλάκια του ήταν οι προφητάδες,
Που προφητούσαν κι έλεγαν για του Χριστού τα πάθη,
Κι ‘μεις Χριστόν εψάλαμε, Χριστός να μας φυλάει.
Όσ’ άστρα έχειν ο ουρανός και φύλλα τα δεντράκια,
Τόσα καλά να δωσ’ Θεός σ’ αυτόν το νοικοκύρη.