Βαθύτερο όμως είναι το πρόβλημα! Και διαφαίνεται στις τοποθετήσεις ενός μέλους εδώ. Έχει σχέση με την ψυχολογική ανάγκη να πιστέψουμε πως ό,τι παλαιό είναι τέλειο και αλάνθαστο και εμείς πρέπει να μην πειράξουμε τίποτα αλλιώς ασεβούμε. (ΣΗΜ: δική μου υπογράμμιση)
Με αυτό τον γενικευτικό και μάλλον ψυχολογικό τρόπο όμως εντάσσεται ολη η «απέναντι» επιχειρηματολογία σε μια ιδεολογία, ουσιαστικά παρακάμπτοντας τα ίδια τα επιχειρήματα. Ελπίζω ότι δεν θεωρείς, Μανόλη, πως διαλέγεσαι με έναν και όλοι οι άλλοι απλώς τον υποστηρίζουν. Διότι, προσωπικά δεν έχω
καθόλου αυτή τη «καθαγιαστική» στάση που λες για το παρελθόν. Δεν ξέρω αν έχει τύχει να διαβάσεις τοποθετήσεις μου για τα νεότερα του Πέτρου δοξαστάρια, ή τοποθετήσεις μου ψαλτικού-υφολογικού περιεχομένου πάνω στην έννοια της παράδοσης. Δεν ήταν ούτε θα είναι ποτέ το "άγιο παρελθόν" σε σχέση με το παρόν το πρόβλημά μου -αλλά εμμέσως μου το προσάπτεις.
Το πρόβλημά μου είναι η
διαφαινόμενη αναγκαιότητα και επιτακτικότητα της διόρθωσης, που μετατρέπει σε αναγκαίο κανόνα αυτό που ορθώς παρατήρησες μέσω της πολύχρονης έρευνάς σου. Το πρόβλημά μου είναι η
κανονικοποίηση και η
δεοντικότητα, ωσάν να υπάρχει ένα
πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί. Και που για να επιλυθεί πρέπει οπωσδήποτε να παρέμβουμε σε ένα έργο τέχνης με ορισμένη μορφή. Και ένα δεύτερο πρόβλημά μου είναι ότι συνδέεις το ερευνητικό-μουσικολογικό σκέλος με το πνευματικό-θεολογικό, ενισχύοντας το πρώτο μέσω του δεύτερου, θεμιτό ναι, αλλά με έναν τρόπο που αισθάνομαι ότι οδηγεί τη συζήτηση σε δύσκολα μονοπάτια και που εγώ λέω ότι περιέχουν κατ' ανάγκην πολλή υποκειμενική ερμηνεία.
Όσο για τον Deacon, εγώ από όσα (μόλις πρόσφατα ομολογώ) διάβασα και ανέτρεξα δεν έχω καταλάβει ότι αυτό που εσύ περιέγραψες είναι το ζητούμενό του. Μοιάζει προσωπική ερμηνεία αυτό, σεβαστή φυσικά. Το πρόβλημά του κατάλαβα πως είναι η
αιτία για την οποία προτείνονται οι διορθώσεις
σε σχέση με την αντίληψή του για το βαθύτερο νόημα της λατρείας. Ότι η αιτία δεν συνάδει με το βαθύτερο νόημα. (Αλλά δεν μου πέφτει λόγος, και κακώς το λέω, ας πει ο ίδιος, αν θέλει).
ΥΓ
α) Δεν μίλησα γενικά για δασκάλους και μελοποιούς, αλλά για τους μεγάλους ψάλτες και τις καινοτομίες τους (τις οποίες ονόμασα "αd hoc παρεμβάσεις", οι οποίες ισχυρίζομαι ότι δεν οφείλονται σε γνώση της όντως θεωρητικής στάσης του Χρύσανθου).
β) Εισάγοντας έναν δάνειο όρο (
όρο, όχι θεωρία) στη συζήτηση για να διευκολύνουμε τον συλλογισμό μας δεν σημαίνει ότι παίρνουμε έναν «Γερμανό, Γάλλο, Πορτογάλλο, ένα ίνδαλμα τέλος πάντων, για να ακυρώσουμε τους ίδιους τους δασκάλους μας».
Ομολογώ ότι δεν έχω τη μουσικολογική παιδεία να σε κατανοώ σε όλα, αλλά ελπίζω ότι σε όσα σχολιάζω δεν αλλοιώνω κάτι που λες. Αν το κάνω, να μου το πεις και ευχαρίστως να το διορθώσω.
Τέλος, δεν καταλαβαίνω γιατί μια επιστημονική συζήτηση νηφάλιων ανθρώπων πρέπει να περιέχει τόση επιτακτικότητα και εκφραστική φόρτιση, λες και κάτι πολύ κακό έγινε ή κάτι πολύ κακό πρέπει να αποφευχθεί και μάλιστα άμεσα.
Απλά εγώ δεν θα είχα ποτέ το θάρρος να σας πω "εδώ σφάλεις" ή "κάνεις άλματα" χωρίς να το αιτιολογήσω (αυτό εννοούσα με το ex cathedra. αν σας πέιραξε, το σβήνω). Αν μου το υποδείξετε, γιατί είναι κάτι που προφανώς εγώ δεν βλέπω, να το διορθώσω. Έβαλα και συμπληρωματικά στοιχεία σε επόμενο μήνυμα. Δείτε τα και μου ξαναλέτε.
