Πού λές Δημ. Καλπακίδη, λές γι᾿ αὐτό νά μήν προψάλλονται καί οἱ πεζές καταβασίες τῆς Πεντηκοστῆς;
Ὅταν ἔκανα αὐτή τή σκέψη, σκέφθηκα νά δῶ τί ἔχει γραφεῖ στό Ψ γι᾿ αὐτό τό θέμα τῶν καταβασιῶν.
Καί ὁδηγήθηκα στό θέμα:
Καταβασίες ανήμερα της Αναλήψεως, ὅπου «ὁ κ. Γιαννόπουλος μοῦ ὑπενθύμισε τήν 503 ἀπάντηση τοῦ μακαριστοῦ καθηγητοῦ Ἰω. Φουντούλη, σχετική μέ τήν προτίμηση τῶν ἰαμβικῶν προεορτίως, καί πού τήν μόνη δυνατή ἑρμηνεία πού δίνει εἶναι ἡ προτίμηση τοῦ δ΄ ἤχου. Στή συνέχεια ἀναφέρει περιπτώσεις πού ἀποφεύγεται ὁ βαρύς (διακαινήσιμος, αὐτόμελα, εἱρμοί). Ἐξηγεῖ τό γιατί δέν ἦταν δυνατόν νά ἀποφύγει τόν βαρύ ὁ Κοσμᾶς ὁ μελωδός, ἀλλά οἱ συντάκτες τοῦ τυπικοῦ ὅμως ἦταν ἀδέσμευτοι στό νά δείξουν τήν μή προτίμησή τους στόν βαρύ ἦχο καί τήν ἔδειξαν.»
Στή συνέχεια dimitrios.zaganas γράφει: «Υπόψιν πως τέτοιες ερμηνείες-υποθέσεις βασίζονται μεν στην a posteriori σεβαστή πλην "ανιστορική" παρατήρηση, προδίδουν δε αρκετή δόση εικοτολογίας...εξηγήσεις για όλα (δυστυχώς ή ευτυχώς) δεν υπάρχουν ή δεν είναι εύκολο να δοθούν!»
Γιά τόν Μιχ. Μαμάη ὑπενθυμίζω ὄτι ὅλα τά μεγάλα προκείμενα τῆς Διακαινησίμου εἶναι σέ βαρύ.
