Καλό ίσως θα ήταν να αναρτηθούν όλοι οι στίχοι σε ένα μήνυμα στο φόρουμ (σε αυτό το θέμα) ώστε να μπορεί εύκολα κανείς να κάνει αντιγραφή/επικόληση αλλά και άμεση διόρθωση λαθών όταν επισημαίνονται.
ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟΣΤΙΧΩΝ
Ἀγαλλιάσθε, δίκαιοι, ἐν Κυρίῳ τοίς εὐθέσι πρέπει αἴνεσις. (Ψαλμός 32,1)
Ἄκουσον, θύγατερ, καί ἴδε, καί κλῖνον τό οὕς σου καί ἐπιλάθου τοῦ λαοῦ σου καί τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου.
Καί ἐπιθυμήσει ὁ βασιλεύς τοῦ κάλλους σου, ὅτι αὐτός ἔστι Κύριος σου. (Ψαλμός 44,11)
Ἀλαλάξατε τῷ Κυριῳ πάσα ἡ γῆ
Ἀνέβη ὁ θεός ἐν αλαλαγμῶ κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος
Ἀνάστηθι, Κύριε, εἷς τήν ἀνάπαυσίν σου, σύ καί ἡ κιβωτός τοῦ ἁγιάσματός σου. (Ψαλμός 131,8)
Ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφρόσυνῃ καί ἀγαλλιάσει ἀχθησονται εἷς ναόν βασιλέως (44,16)
Ἀπενεχθήσονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι (44,15)
Άσατε αὐτῷ ᾆσμα καινόν καλῶς ψάλατε ἐν ἀλαλαγμῷ (32,3)
Διά τοῦτο μνησθησομαί σού ἐκ γῆς ἰορδάνου καί ἐρμωνιείμ ἀπό ὄρους μικροῦ (44,8)
Διά τοῦτο ἔχρισε σέ ὁ Θεός, ὁ Θεός σου, ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρά τούς μετόχους σου (44,8)
Δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει ὡσεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ λιβάνῳ πληθυνθήσεται (91,13)
Εἴδοσάν σε ὕδατα ὁ θεός εἴδοσάν σε ὕδατα καὶ ἐφοβήθησαν καὶ ἐταράχθησαν ἄβυσσοι (76,16)
Εἴπατε τῷ Θεώ ὡς φοβερά τά ἔργα σου ἐν τῷ πλήθει τῆς δυνάμεώς σου ψεύσονται σέ οἱ ἐχθροί σου
Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν (18,5)
Ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ δαυιδ ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου (132,17)
Ἔλεος καί ἀλήθεια συνήντησαν δικαιοσύνη καί εἰρήνη κατεφίλησαν
Ἐξεχύθη χάρις ἐν χείλεσί σου, διά τοῦτο εὐλόγησε σέ ὁ Θεός εἷς τόν αἰώνα (44,3)
Ἐξομολογησάσθωσάν σοί λαοί Ὁ Θεός, Ἐξομολογησάσθωσάν σοί λαοί πάντες
Εὐαγγελίζεσθε ἡμέραν ἐξ ἡμέρας τὸ σωτήριον τοῦ Θεοῦ ἠμῶν (95,2)
Εὐδόκησας Κύριε τήν γῆν σου ἀπέστρεψας τήν αἰχμαλωσίαν Ἰακώβ
Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τὸν κύριον καί πάντα τὰ ἐντός μου τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ (102,1)
Εὐλογῆσαι ἠμᾶς Ὁ Θεός, καί φοβηθήτωσαν αὐτόν πάντα τά πέρατα τῆς γῆς
Εὐλογήσεις τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου καὶ τὰ πεδία σου πλησθήσονται πιότητος (64,12)
Εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε
Εὐλογητός εἰ, Κύριε, ὁ Θεός τῶν Πατέρων ἠμῶν, καί αἰνετόν καί δεδοξασμένον τό ὄνομά σου εἷς τους αἰώνας
Εὐλογητός κύριος ὁ θεός τοῦ ἰσραηλ ἀπό τοῦ αἰῶνος καί εἷς τόν αἰώνα (40,14)
Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐπὶ τῷ κυρίῳ καὶ ἐλπιεῖ ἐπ' αὐτόν (63,11)
Ἡ θάλασσα εἶδεν καί ἐφυγεν ὁ ἰορδάνης ἐστράφη εἷς τά ὀπίσω (113,3)
Ητοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ μου τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ ἐνδύσω αἰσχύνην ἐπὶ δὲ αὐτὸν ἐξανθήσει τὸ ἁγίασμά μου
Θαβώρ καὶ Ερμών ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀγαλλιάσονται (88,13)
Θαυμαστὸς ὁ θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ (67,36)
Ιδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνὸν ἀλλ' ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό (132,1)
Καί ἐπί τήν πόλιν τήν ἁγίαν τήν τῶν Πατέρων ἠμῶν Ἱερουσαλήμ (Ὠδή ἑβδόμη)
Καὶ ἔστησεν ἐπὶ πέτραν τοὺς πόδας μου καὶ κατηύθυνεν τὰ διαβήματά μου (39,3)
Καὶ σὺ δέ παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ προπορεύσῃ γὰρ ἐνώπιον κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ (Λουκ. Α,76)
Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ καὶ ἀγαλλιάσονται ἐπὶ τῶν κοιτῶν αὐτῶν (148,6)
Κύριε εἰσακήκοα τὴν ἀκοήν σου καὶ ἐφοβήθην κατενόησα τὰ ἔργα σου καὶ ἐξέστην
Λατρεύειν αὐτῶ ἐν ὀσιότητι καί δικαιοσύνη ἐνώπιον αὐτοῦ, πάσας τᾶς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἠμῶν (Λουκ Α,68)
Μακάριοι πάντες οἱ φοβούμενοι τὸν κύριον οἱ πορευόμενοι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ (127,1)
Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν κύριον ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐτοῦ θελήσει σφόδρα (111,1)
Μὴ ἅπτεσθε τῶν χριστῶν μου καὶ ἐν τοῖς προφήταις μου μὴ πονηρεύεσθε (104,15)
Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν, (Λουκ. Β, 29)
Ο δὲ θεὸς βασιλεὺς ἡμῶν πρὸ αἰῶνος εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς (73,12)
Ο ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιῶν αὐτὴν τρέμειν (103,32)
Ο θεὸς ἐκ θαιμαν ἥξει καὶ ὁ ἅγιος ἐξ ὄρους κατασκίου δασέος
Ὁ Θεός οἰκτειρῆσαι ἠμᾶς, καί εὐλογῆσαι ἠμᾶς, ἐπιφάναι τό πρόσωπον αὐτοῦ ἐφ' ἠμᾶς, καί ἐλεῆσαι ἠμᾶς
Ο ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πῦρ φλόγα (103,4)
Οἱ ἱερεῖς σου ἐνδύσονται δικαιοσύνην καὶ οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται (131,9)
Οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν θεοῦ ποίησιν δὲ χειρῶν αὐτοῦ ἀναγγέλλει τὸ στερέωμα (18,1)
Ὅτι δίκαιος εἰ ἐπί πάσιν, οἴς ἐποίησας ἠμίν (Ὠδή ἑβδόμη)
Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς
Πάσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι καί ψαλάτωσάν σοι, ψαλάτωσαν τῷ ὀνόματί σου Ὕψιστε
Πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν (91,13)
Πλησθησόμεθα ἐν τοῖς ἀγαθοῖς τοῦ οἴκου σου (64,5)
Σοί εἰσιν οἱ οὐρανοί καὶ σή ἐστιν ἡ γῆ τὴν οἰκουμένην καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς σὺ ἐθεμελίωσας (88,12)
Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν (36,30)
Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν, χείλη δε ἀνδρῶν δικαίων ἀποστάζει χάριτας
Σὺ εἶ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν μελχισεδέκ (109,4)
Σοί πρέπει ὕμνος, ὁ Θεός, ἐν Σιῶν, καί σοί ἀποδοθήσεται εὐχή ἐν Ἱερουσαλήμ.
Συναγάγετε αὐτῷ τοὺς ὁσίους αὐτοῦ τοὺς διατιθεμένους τὴν διαθήκην αὐτοῦ ἐπὶ θυσίαις (49,5)
Συνέσεισας τὴν γῆν καὶ συνετάραξας αὐτήν ἴασαι τὰ συντρίμματα αὐτῆς ὅτι ἐσαλεύθη (59,4)
Τί ἀνταποδώσω /μεν τῷ κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκέν μοι /υμίν (115,3)
Τίμιος ἐναντίον κυρίου ὁ θάνατος του /τῶν οσίου /ὁσίων αὐτοῦ (115,6)
Τί σοί ἐστι, θάλασσα, ὅτι ἔφυγες; καί σύ, Ἰορδάνη, ὅτι ἐστράφης εἷς τά ὀπίσω; (113,5)
Τὸ πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οἱ πλούσιοι τοῦ λαοῦ (44,13)
Τὸ στόμα μου λαλήσει / μελετήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν (48,4)
Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς (15,3)
Τοῦ γνωναι ἐν τῇ γῇ τήν ὁδόν σου, ἐν πάσιν ἔθνεσι τό σωτήριόν σου
Υπομένων ὑπέμεινα τὸν κύριον καὶ προσέσχεν μοι καὶ εἰσήκουσεν τῆς δεήσεώς μου καὶ ἀνήγαγέν με ἐκ λάκκου ταλαιπωρίας καὶ ἀπὸ πηλοῦ ἰλύος (39,2)
Υψοῦτε κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑποποδίῳ τῶν ποδῶν αὐτοῦ ὅτι ἅγιός ἐστιν (98,5)
Ύψωσα ἐκλεκτὸν ἐκ τοῦ λαοῦ μου εὗρον δαυιδ τὸν δοῦλόν μου ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ μου ἔχρισα αὐτόν (88,20)
Φῶς εἷς ἀποκαλυψιν ἐθνῶν καί δόξαν λαοῦ σου ἰσραηλ (Λουκ. Β, 32)
Ψάλατε δή τῷ ὀνόματι αὐτοῦ δοτέ δόξαν αἰνεσει αὐτοῦ
Ώμοσεν κύριος τῷ δαυιδ ἀλήθειαν καὶ οὐ μὴ ἀθετήσει αὐτήν ἐκ καρποῦ τῆς κοιλίας σου θήσομαι ἐπὶ τὸν θρόνον σου (131,11)
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΑ
Ἀναστήτω ὁ Θεός, καί διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροί αὐτοῦ, καί φυγέτωσαν ἀπό προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.
Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν, ὤς τήκεται κηρός ἀπό προσώπου πυρός.
Οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοί ἀπό προσώπου τοῦ Θεοῦ, καί οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν.
Αὔτη ἡ ἡμέρα, ἤν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα, καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ.
Ι.Ν. Αγ. Στυλιανού Γκύζη – iliaxtida.wordpress.com