Νεραντζής Ότε εκ του Ξύλου .

[Johnsteff]

Ανεβάζω τούτη την εκτέλεση του Ότε εκ του Ξύλου του Δ. Νεραντζή, που έγινε στην ίδια Α΄ Σύναντηση Βυζαντινής Μουσικής, Μάης 1985, στην Θεσσαλονίκη, όπου έψαλε και ο Χρύσανθος το Ανοιγέσθω. Πρόκειται για την πιο μεγαλειώδη αλλά και την πιο κατανυκτική εκτέλεση που άκουσα εγώ στην ζωή μου αυτού του μαθήματος. Θυμάμαι ακόμη το πως είχε παγώσει από συγκίνηση όλος ο κόσμος στο άκουσμά της. Και με την ευκαιρία αυτήν, να καταθέσω και το εξής. Η συνάντηση αυτή είχε στην Αγία Σοφία, και είχε κρατήσει τρεις μέρες. Την προηγούμενη από την μέρα που θα έψαλε ο Νεραντζής είμασταν κάμποσοι μαζεμένοι έξω στο προαύλιο γύρω από τον αείμνηστο Παναγιωτίδη, ο οποίος μας εξομολογούνταν τον πόνο του, που δεν μπόρεσε να έχει πολλούς μαθητές στην ζωή του. Και μας λέει τότε (ακόμη θυμάμαι επί λέξει τα λόγια του): "Εγώ δεν έχω πολλούς μαθητές. Έχω όμως έναν, αλλά ΛΕΟΝΤΑ. Θα τον ακούσετε αύριο. Λέγεται Δημήτριος Νεραντζής. Αλλά αυτός ήταν πραγματικός μαθητής μου. Μήνες μείναμα μαζί στην Αθήνα, για να τον διδάσκω.". Ήταν ένα όνομα που άκουγα για πρώτη φορά στην ζωή μου. Γι' αυτό και όταν άκουσα να λέει αυτά ο Παναγιωτίδης, αισθάνθηκα πολύ μεγάλη περιέργεια, φυσικά, για ν' ακούσω τον έναν και μοναδικό μαθητή του Παναγιωτίδη. Όταν τελικά ήρθε η επόμενη μέρα, ή μάλλον η επόμενη... νύχτα, και άκουσα τον δάσκαλο Νερανζτή, κατάλαβα πόσο δίκιο είχε ο Παναγιωτίδης.

Πόσο ευτυχισμένοι πρέπει να είναι αλήθεια εκείνοι οι μαθητές, που καμαρώνουν γι' αυτούς τόσο οι μεγάλοι δάσκαλοί τους!

 

[georgiosben]

Υπεροχη εκτέλεσει!!!! Ευχαριστούμε πολυ αν ειναι δυνατόν ανέβασε και άλλα απ αυτη την εκδηλωση.

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Καιρός ήταν να ανοίξει κάποιος τον φάκελο αυτού του πολύ μεγάλου ψάλτη...

 

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ]

Τεράστιος ψάλτης. Κατά τη γνώμη μου στους 2 κορυφαίους εν ζωή. Παρακαλώ όποιος διαθέτει αρχεία του να τα μοιραστεί μαζί μας.

 

[ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ]

Δυστυχώς δεν υπάρχουν πολλά αρχεία του Νεραντζή στο site. Είμαι "fun" του. Παρακαλώ οποίος διαθέτει αρχεία του, αν κι ίδιος επιθυμεί , θα ήθελα να τα μοιραστούμε.

 

[duodim]

Ανεβάζω τούτη την εκτέλεση του Ότε εκ του Ξύλου του Δ. Νεραντζή, που έγινε στην ίδια Α΄ Σύναντηση Βυζαντινής Μουσικής, Μάης 1985, στην Θεσσαλονίκη, όπου έψαλε και ο Χρύσανθος το Ανοιγέσθω. Πρόκειται για την πιο μεγαλειώδη αλλά και την πιο κατανυκτική εκτέλεση που άκουσα εγώ στην ζωή μου αυτού του μαθήματος. Θυμάμαι ακόμη το πως είχε παγώσει από συγκίνηση όλος ο κόσμος στο άκουσμά της. Και με την ευκαιρία αυτήν, να καταθέσω και το εξής. Η συνάντηση αυτή είχε στην Αγία Σοφία, και είχε κρατήσει τρεις μέρες. Την προηγούμενη από την μέρα που θα έψαλε ο Νεραντζής είμασταν κάμποσοι μαζεμένοι έξω στο προαύλιο γύρω από τον αείμνηστο Παναγιωτίδη, ο οποίος μας εξομολογούνταν τον πόνο του, που δεν μπόρεσε να έχει πολλούς μαθητές στην ζωή του. Και μας λέει τότε (ακόμη θυμάμαι επί λέξει τα λόγια του): "Εγώ δεν έχω πολλούς μαθητές. Έχω όμως έναν, αλλά ΛΕΟΝΤΑ. Θα τον ακούσετε αύριο. Λέγεται Δημήτριος Νεραντζής. Αλλά αυτός ήταν πραγματικός μαθητής μου. Μήνες μείναμα μαζί στην Αθήνα, για να τον διδάσκω.". Ήταν ένα όνομα που άκουγα για πρώτη φορά στην ζωή μου. Γι' αυτό και όταν άκουσα να λέει αυτά ο Παναγιωτίδης, αισθάνθηκα πολύ μεγάλη περιέργεια, φυσικά, για ν' ακούσω τον έναν και μοναδικό μαθητή του Παναγιωτίδη. Όταν τελικά ήρθε η επόμενη μέρα, ή μάλλον η επόμενη... νύχτα, και άκουσα τον δάσκαλο Νερανζτή, κατάλαβα πόσο δίκιο είχε ο Παναγιωτίδης.

Πόσο ευτυχισμένοι πρέπει να είναι αλήθεια εκείνοι οι μαθητές, που καμαρώνουν γι' αυτούς τόσο οι μεγάλοι δάσκαλοί τους!

Πρώτος δάσκαλος του φίλου Δημήτρη Νεραντζή, στη Χίο, ήταν ο σπουδαίος μουσικοδιδάσκαλος, ιεροψάλτης και ιατρός Μιχαήλ. Ν. Περπινιάς. Για τον αείμνηστο Μιχαήλ Περπινιά (1903-1975) και το σπουδαίο έργο του (Σμύρνη, Χίος, Αίγιο, Αθήνα), θα αναφερθούμε εκτενέστερα εν καιρώ, μιας και έχουμε στα χέρια μας το χειρόγραφο μουσικό του αρχείο και θεωρητικό της μουσικής 500 σελίδων, το οποίο συνέγραφε επί 50 χρόνια (ανέκδοτο), τα οποία μας εμπιστεύθηκε ο γιος του. Με την ευκαιρία, θα παρακαλούσα, αν κάποιος από τα μέλη έχει υπόψη του, έστω και ένα "ηχητικό" από τον Μ.Περπινιά, να μου το γνωρίσει. 'Οσο και αν προσπάθησα δεν έχω βρει κάτι τέτοιο. Ευχαριστώ

Περπινιάς Ν. Μιχαήλ

 

[npapadimit]

Το υπέροχο αυτό "ότε εκ του ξύλου..." με μια μικρή επεμβασούλα
μου άρεσε καλύτερα:

 

[evangelos]

Το υπέροχο αυτό "ότε εκ του ξύλου..." με μια μικρή επεμβασούλα
μου άρεσε καλύτερα:

Μια χαρά ήτανε το πρωτότυπο τι τον κάνατε τον κυρ Δημήτρη ψάλτη των σπηλαίων και σας αρέσει καλύτερα;

ΑΠΑΙΣΙΟ!

 

[Doryforos]

Δε θεωρώ ότι η επέμβαση ήταν απαίσια, γιατί έτσι θα ακουγόταν μέσα σε ένα μεγάλο άδειο ναό. Το πρωτότυπο βέβαια έχει και ιστορική αξία ενώ το πειραγμένο είναι ακριβώς αυτό: πειραγμένο.

 

[tsak77]

Πέρα από τα υποκειμενικά περί ύφους κλπ. πιστεύω ότι μελετώντας τέτοιες εκτελέσεις μπορούμε να ακούσουμε ή και να μετρήσουμε ποιο είναι πραγματικά το μαλακό χρώμα και σαν κλίμακα και σαν συμπεριφορά (φυσικές έλξεις κλπ.), για το οποίο έχουν τόσα γραφτεί κατά καιρούς.

 

[Αντωνης Μιχελουδακης]

Ο Θεός να συγχωρέσει την ψυχούλα σου φίλε μου αξέχαστε Γιάννη Στεφούλη. Εμαθα πολλά από σένα