Γιατί σε πλ. του Δ Μαρτυρείται κάπου ότι ανήκει σε αυτό τον ήχο και όχι στον Βαρύ; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό... Εάν όχι, χρειάζεται προσοχή, διότι τα μέλη αυτά λέγονται "Ειρμοί" και εάν αλλάξουν οι ήχοι των Ειρμών πως θα λέγονται οι Κανόνες;;;
Κάνε τον νη= ζω ύφεση ( με τη λεγόμενη εναρμονια φθορά ατζέμ), και ψάλλε...
Τί ήχο έχεις;; Πβ τον Πολυχρονισμό του Πατριάρχη που άλλοι τον καταγράφουν σε πλ δ και άλλοι σε βαρύ εναρμόνιο εκ του ζω (ατζέμ ασιράν)...
Δ.
Ο Πολυχρονισμός του Πατριάρχη έχει καθιερωμένο ήχο; Αποτελεί καν Λειτουργικό ύμνο; Ακόμη κι αν είναι έτσι, ας μην συγχέουμε τα πράγματα. Οι Ειρμοί δεν πήραν τον ήχο τους από τους μετέπειτα εκτελεστές τους, αλλά από τους υμνογράφους τους, και πάνω στα συγκεκριμένα μέτρα και ήχους ψάλλονται όλοι οι κανόνες. Καλή και ευάρεστη η καλλιτεχνική ανησυχία, αλλά με μέτρο...
Υ.Γ. Εκτός των άλλων, ο βαρύς είναι ο κατά σειρά ήχος της συγκεκριμένης Κυριακής, όχι ότι αυτό αποτελεί στοιχείο, προς Θεού, αλλά με καμία λογική δεν καταλαβαίνω την σύνθεση σε πλ. του Δ΄ συγχωρέστε με...
Καταννοώ απόλυτα τα προγεγραμμένα, αν και θεωρώ ότι είναι λίγο υποκριτικό από μέρους μας να τα βάζουμε με τους Καραϊκούς σε θέματα μορίων και για το εάν λένε σκληρά το μαλακό χρώμα και μαλακά το σκληρό σε ειρμολογικά και λοιπά μέλη, από τη στιγμή όπου δεχόμαστε προτάσεις σε εντελώς άσχετους ήχους από τους προκαθορισμένους όχι μόνο από τους υμνογράφους, αλλά και από την ακουστική παράδοση. Διότι εάν ήθελε να κάνει την "ταρζανιά" του να μετατρέψει τον Νη σε Ζω ύφεση για ατζέμ, γιατί δεν το έκανε εξαρχής, αλλά μας πάει Ηράκλειο - Χανιά μέσω Γαλλίας; Όσο για το άξιον εστίν, το έχουμε κουβεντιάσει και αλλού, όπως επίσης και το Κοντάκιο του Πάσχα, η ψαλμώδηση του οποίου σε πλ. του Β΄ θεωρήθηκε εκτός τάξεως όπως φαίνεται εδώ. Το άξιον εστίν ψάλλεται όλο το χρόνο και η καλλιτεχνική οικονομία "μπορεί" να το επιτρέψει να ψαλλεί σε άλλους ήχους, αλλά ένας ειρμός που λέγεται μία φορά το χρόνο... Τι να πω. Συμφωνούμε στο ότι διαφωνούμε; Δεν μου αρέσει να είμαι απόλυτος, αλλά αυτό μου φαίνεται αρκετά υπερβολικό ιδιαιτέρως για κάποιον που μαθήτευσε κοντά σε έναν Στανίτσα...
Φιλικά Χ.Τ.
Ὁ Πέτρος εἶν᾿ ἐγγύηση καὶ σταθερὴ ἀξία. Συμφωνεῖς;
Αὐτός εἶναι ὀ ἦχος τοῦ εἱρμοῦ.Επίσης το πασίγνωστο "Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί το σώμα..." από τον Μπερεκέτη πάλι σε πλάγιο του δευτέρου (πλ β΄).
Μιλάμε λοιπόν για καλοφωνική μεταχείριση του ειρμού.
Συμφωνῶ.Τέλος πάντων, τα (παρα)δεδομένα υπάρχουν, ηλικίαν και νουν έχομεν, "διαλέγουμε και παίρνουμε"
Υ.Γ. Δε θα γράψει άλλος; το πήρα μονότερμα...
Αὐτός εἶναι ὀ ἦχος τοῦ εἱρμοῦ.
Καλό εἶναι ὅμως νά μαθαίνουμε, νά «πέφτουν στό τραπέζι» ἀπόψεις καί νά γινόμαστε πλουσιώτεροι σέ γνώσεις καί ὑλικό.
Πάντοτε ενωτικός ο Πατέρας..