ἄκουε πολλά λάλει καίρια
Βίας Ι σ. 65,7 (Diels-Kranz)
Από την (όποια) συμμετοχή σας στο φόρουμ ,
Καθοριστική πάντα, βεβαίως, βεβαίως...
Από την (όποια) συμμετοχή σας στο φόρουμ ,
Πέρα από τα εν γένει γνωστά περί "ύφους και ήθους των οκτώ ήχων" και ως προς το τι αντιπροσωπεύει και εκφράζει συναισθηματικά και ψυχολογικά έκαστος, προβληματίζομαι εδώ και καιρό για τον βαθύτερο συμβολισμό τους. Με αφορμή μία εκπομπή, που άκουσα σήμερα στην Εκκλησία της Ελλάδος, όπου ο πρωτοψάλτης, Θεολόγος και Μουσικολόγος κ. Τούμπας τοποθετήθηκε επάνω στο θέμα, με εξέπληξε η αποκάλυψη ότι οι τέσσερεις βασικοί ήχοι εκπροσωπούν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και τις ιδιότητές τους, όπως ξηρό-υγρό, θερμό- ψυχρό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους πλάγιους, αλλά με πιο ιδιάζουσες αποχρώσεις. Για παράδειγμα, ο Α' ήχος χαρακτηρίζεται θερμός, γιατί ως ζεστός και ευφρόσυνος κυριαρχεί στην Αναστάσιμη και Χριστουγεννιάτικη υμνολογία, ο Β΄ήχος ως ψυχρός και υγρός επικρατεί στσην υμνολογία των Θεοφανείων, γιατί υπογραμμίζει το κρύο και υγρό στοιχείο του νερού, " ύδατος" της εορτής κλπ. Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για μια πολύ λεπτοφυή και εξειδικευμένη φιλοσοφία, όμως αν κάποιος γνωρίζει κάτι επί του θέματος ή αν έχει υπόψη του κάποια πονήματα σχετικά με το συμβολισμό αυτό, ας το γνωστοποιήσει.
Χριστός Ανέστη Ειρήνη! Δεν ξέρω για ποιό λόγο συγκεκριμένες εορτές συνδέονται με συγκεκριμένου ήχους. Γνωρίζω όμως κάποια γενικότερα πράγματα που πιθανώς να σε ενδιαφέρουν. Κατ' αρχήν να σου πω ότι ένα πόνημα στο οποίο μπορείς να βρεις στοιχεία πάνω στο θέμα που σε ενδιαφέρει είναι η διδακτορική διατριβή του Αντωνίου Αλυγιζάκη: «Η Οκταηχία στην Ελληνική Λειτουργική Υμνογραφία». Επίσης στο βιβλίο "μουσικοΛόγος" της Ορθόδοξης Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Χορωδίας (Ο.Ε.ΒΥ.Χ.) αναφέρονται σχετικά πράγματα. Επίσης στο πρόλογο του Cd της Ο.Ε.ΒΥ.Χ. : Η βυζαντινή οκτωηχία μέσα από την εκκλησιαστική και κοσμική μουσική, αναφέρονται σχετικά πράγματα. Γενικώς η απαρχή της λογικής των τεσσάρων στοιχείων εντοπίζεται στην πυθαγόρειο τετρακτύ. Σου παραθέτω απόσπασμα από τον πρόλογο του cd:Πέρα από τα εν γένει γνωστά περί "ύφους και ήθους των οκτώ ήχων" και ως προς το τι αντιπροσωπεύει και εκφράζει συναισθηματικά και ψυχολογικά έκαστος, προβληματίζομαι εδώ και καιρό για τον βαθύτερο συμβολισμό τους. Με αφορμή μία εκπομπή, που άκουσα σήμερα στην Εκκλησία της Ελλάδος, όπου ο πρωτοψάλτης, Θεολόγος και Μουσικολόγος κ. Τούμπας τοποθετήθηκε επάνω στο θέμα, με εξέπληξε η αποκάλυψη ότι οι τέσσερεις βασικοί ήχοι εκπροσωπούν τα τέσσερα στοιχεία της φύσης και τις ιδιότητές τους, όπως ξηρό-υγρό, θερμό- ψυχρό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους πλάγιους, αλλά με πιο ιδιάζουσες αποχρώσεις. Για παράδειγμα, ο Α' ήχος χαρακτηρίζεται θερμός, γιατί ως ζεστός και ευφρόσυνος κυριαρχεί στην Αναστάσιμη και Χριστουγεννιάτικη υμνολογία, ο Β΄ήχος ως ψυχρός και υγρός επικρατεί στσην υμνολογία των Θεοφανείων, γιατί υπογραμμίζει το κρύο και υγρό στοιχείο του νερού, " ύδατος" της εορτής κλπ. Αντιλαμβάνομαι ότι πρόκειται για μια πολύ λεπτοφυή και εξειδικευμένη φιλοσοφία, όμως αν κάποιος γνωρίζει κάτι επί του θέματος ή αν έχει υπόψη του κάποια πονήματα σχετικά με το συμβολισμό αυτό, ας το γνωστοποιήσει.
Κανένας πριν από τον Χρύσανθο τον 19ο αιώνα δεν έχει πει ότι η αρχαία αρμονική διαφέρει έστω και ελάχιστα από την τωρινή. Η αρμονική δεν άλλαξε, έτσι δεν χρειάστηκε να γραφούν νέα βιβλία για αυτήν, ίσχυαν και ισχύουν όσα μας παρέδωσαν οι αρχαίοι. Ο Μανουήλ Βρυέννιος, ο Γεώργιος Παχυμέρης, συνόψισαν την αρμονική θεωρία , η οποία ισχύει μέχρι και σήμερα. Ο Ι. ο Δαμασκηνός ή "ψευδοδαμασκηνός" αναφέρει «Το γαρ ειπείν πρώτον, δεύτερον και τρίτον ήχον ουκ εισί κύρια ονόματα αλλά επαρίθμησις μόνον. Τα δεν κύρια ονόματα των οκτώ ήχων ευρέθησαν από των τεχνολόγων ανδρών, ήγουν Λυδών και Φρυγών.» μας παραπέμπουν λοιπόν ξεκάθαρα οι βυζαντινοί στους αρχαίους αρμονικούς!Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι ο οκτάπτυχος τροπικός διακανονισμός που παρέλαβε το Βυζάντιο από την αρχαιότητα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ευτυχής σύμπλευση. Σύμπλευση ώστόσο δεν σημαίνει ταύτιση και τούτο γίνεται ευκολότερα κατανοητό αν κανείς αναλογιστεί την πληθώρα των υφιστάμενων τροπικών αναμίξεων καθώς επίσης των διαφορετικών συνδυασμών συστημάτων (οκτάχορδο, πεντάχορδο, τετράχορδο), γενών (διατονικό, χρωματικό, εναρμόνιο) και χροών (σκληρό, μαλακό). Αδρομερώς πάντως, αντιπαραβολή μεταξύ αρχαιοελληνικών τρόπων και βυζαντινών ήχων είναι εφικτή αν και στις διάφορες προσπάθειες που έχουν γίνει παρατηρούνται διαφωνίες. Κατά τον «Αγιοπολίτη», ένα ανώνυμο μουσικοθεωρητικό σύγγραμμα του 12ου αιώνα ο τίτλος του οποίου παραπέμπει στην αγία Πόλη (και άρα στην ογδόη ημέρα), ο δώριος τρόπος αντιστοιχεί στον πρώτο ήχο, ο φρύγιος στον δεύτερο, ο λύδιος στον τρίτο, ο μιξολύδιος στον τέταρτο, ο υποδώριος στον πλάγιο του πρώτου, ο υποφρύγιος στον πλάγιο του δευτέρου, ο υπολύδιος στον βαρύ και ο υπομιξολύδιος στον πλάγιο του τετάρτου.
Τα σημάδια-σύμβολα των ήχων αυτό παριστάνουν. Λχ του βαρέως το σύμβολο είναι μείξη του συμβόλου του β με το γ, δεύτερος και τρίτος
Απλά όχι σε αυτά που γράφεις εσύ!Απλα οχι.
Τα σημαδια των ηχων ειναι απλα η αριθμιση τους μαζι με μια καλλιγραφικη κεραια. Του Α' ηχου ειναι απλά ενα καλλιγραφικο "α".
Το μαρτυρικο του Βαρέως ειναι απλα μια βραχυγραφια, ενα πρωιμο μικρογραμματο "β" (το οποιο εμφανιζεται με 2-3 διαφορετικες μορφες απο τον 10ο αιωνα οπου εισαγεται η μικρογραμματη γραφη)
Το ίδιο και με το "δ" του δ' ηχου κλπ.
Η μόνη περιπτωση "διπλης" μαρτυριας που θυμαμαι ειναι στην παρ. 82 του Θεωρητικου του Χρυσανθου, οπου εκει πραγματι συμπλεκει 2 μαρτυριες σε 1.
Απλά όχι σε αυτά που γράφεις εσύ!
Στο κεφάλαιο Ι περί τινών ιδιωμάτων των φθόγγων του τροχού σελίδα 38-39 έκδοση Τεργέστης του θεωρητικού του ο Χρύσανθος εξηγεί πως κάθε ήχος έχει διπλή υπόσταση και διπλή μαρτυρία κατά τον τροχό ή κατά το διαπασώ-δια τεσσάρων, την διπλοπαραλλαγή δηλαδή, αυτό συμβαίνει στους χαμηλούς φθόγγους όπου μπορούν να παραλλαχθούν κατά τους δύο αυτούς τρόπους. Σε αρκετά χειρόγραφα συναντάμε και τις υπόλοιπες διπλές μαρτυρίες εκτός του βαρέως που είναι σε χρήση και στις έντυπες εκδόσεις.
Έτσι συμπλέκει του πρώτου με του τετάρτου ως μαρτυρία του πλαγίου πρώτου κατά τον τροχό που τρέπεται σε πλάγιο του τετάρτου στο διαπασών, καθώς και του πρώτου με του δευτέρου ως πλήρη μαρτυρία του πλαγίου δευτέρου(πρώτος κατά το δια τεσσάρων-δεύτερος κατά τον τροχό ). Όλα αυτά τα αναλύει ο Πλουσιαδηνός, πως από τους κυρίους βγαίνουν οι πλάγιοι και πως παραλλάσονται- αναμειγνύονται.
Δεν είναι μια μαρτυρία του βαρέος αλλά κι αυτή είναι διπλή όπως όλες. Δεν κάνω αντιπαράθεση.Πιστεψτε ό,τι θέλετεΚαλό θα ηταν να διαβαζατε τα μηνυματα των συνομιλητων σας κ. Σολδάτε, έχω ήδη κανει αναφορα στις σελίδες που παραπέμπετε και παρατηρω οτι εκει οντως συμβαινει αυτο που λετε, η διπλη μαρτυρια μπαινει για να δηλωσει οτι εχουμε τροχο.
Δηλώνεται δηλαδη οτι ενω ο φθογγος μας ειναι ο κατω Δι, διαστηματικα ακολουθουνται διατηματα α-πλ α ηχου.
Δηλαδη η διπλοπαραλλαγη σημειωνεται σαφεστατα με τη χρηση 2 μαρτυριων.
Εσεις ομως ισχυριζεστε οτι ακομη και με 1 μαρτυρια φανερωνεται διπλοπαραλλαγη.
Σε αυτο απαντω "οχι"
Οταν ο βαρυς, που αναφερατε, εχει μορφη γ' ηχου, θα εχει απο κατω μαρτυρια νανα, οταν εχει μορφη β ηχου, θα εχει μαρτυρια νεανες. Δευτεροτριτος λοιπον, αλλα σημαινεται συνηθως σαφως ποια μορφη θα εχει. Η κλασικη μαρτυρια του βαρεως ειναι αυτη το β ηχου, δεν δηλωνει αυτουσια και τον γ ηχο.
Το προβλημα βρισκεται στο γεγονος οτι πολλες φορες οι μελοποιοι (μιλω για την αναλυτικη σημειογραφια) ειτε σημειωνουν λαθος τις μαρτυριες ειτε δεν τις σημειωνουν καθολου, οποτε πρεπει να φανταστουμε τι εννοουν.
Μανία να κόβουμε την ιστορία σε κομματάκια! ποιο Βυζάντιο; Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είναι άμεση συνέχεια της κλασσικής Αρχαιότητας, όλα εξελίσσονται ομαλά! Δεν ήρθαν εξωγήινοι τον 4ο, τον 8ο ή τον 10ο αιώνα να μας αλλάξουν τα μουσικά γένη την γλώσσα και την αρμονική, ούτε μαζεύτηκαν οι πατέρες και είπαν να κάνουν αυτές τις αλλαγές, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει κάτι τέτοιο, αν έχετε να το καταθέσετε. Τις υποθέσεις σας τις παρουσιάζετε σαν ιστορική αλήθεια. Βλέπω στην πράξη ότι δεν ισχύει η αλλοίωση της αρμονικής και το έχω δείξει, με τον τρόπο που ψάλλω και με στοιχεία. Αυτά περί "Βυζαντίου" που άλλαξε και καλά ο πολιτισμός μας τα πέρασαν τον 19ο αιώνα ο Κοραής και λοιποί, Άγαλμα τον έχουν κάνει τον Κοραή και καράβι. Τα συνεχίζουν και τα διδάσκουν στα σχολεία και στα πανεπιστήμια και παράγουν φάλτσους! άντε τώρα να δείξεις τώρα ότι η μουσική μας δεν είναι ελέφαντας!Μπορεί το Βυζάντιο να στηρίχτηκε στο τροπικό υλικό που παρέλαβε από την αρχαιότητα, ώστόσο ας του επιτρέψουμε να έχει την δική του ταυτότητα. Ούτε παρέλαβε τα πάντα άκριτα, ούτε τα οργάνωσε κατά τρόπο πανομοιότυπο. Ο Παπαδιαμάντης έλεγε: «ἡ Βυζαντινὴ μουσικὴ εἶναι τόσον Ἑλληνικὴ ὅσον πρέπει νὰ εἶναι. Οὔτε ἡμεῖς τὴν θέλομεν, οὔτε τὴν φανταζόμεθα, ὡς αὐτὴν τὴν μουσικὴ τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων». Η θεολογία της 8ης ημέρας έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο γιατί οκτωηχία (τα εξηγεί ο Αλυγιζάκης στο διδακτορικό του), δηλαδή στην οργάνωση σε 8 ηχοοικογένειες. Στην αρχαιότητα υπάρχει πλουραλισμός, δεν υπάρχει σαφής προσανατολισμός γύρω από τον αριθμό 8. Το ότι η τροπικότητα υφίσταται και λειτουργεί ως υπόβαθρο καμία αντίρρηση. Το ότι αφομοιώθηκε ακόμα και ορολογία από την αρχαιότητα καμία αντίρρηση. Τα πάντα όμως προσαρμόστηκαν στην νέα πραγματικότητα του χριστιανισμού. Και στην νέα αυτή πραγματικότητα, η θεολογία είναι ο κρίσιμος παράγοντας. Η θεολογία της 8ης ημέρας.
Κ. Σολδάτε, προσπαθώντας να δω την ιδιαίτερη ταυτότητα του Βυζαντίου σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να το αποκόψω από την αρχαιότητα. Να σας ρωτήσω; Όταν προσπαθούμε να δούμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, υπονοούμε ότι προσπαθούμε τον αποκόψουμε από τους γονείς του; Όχι. Σε καμία περίπτωση. Το παιδί ομοιάζει πολύ στους γονείς του, αποτελεί την συνέχειά τους, αλλά έχει και την δική του ταυτότητα.Μανία να κόβουμε την ιστορία σε κομματάκια! ποιο Βυζάντιο; Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία είναι άμεση συνέχεια της κλασσικής Αρχαιότητας, όλα εξελίσσονται ομαλά! Δεν ήρθαν εξωγήινοι τον 4ο, τον 8ο ή τον 10ο αιώνα να μας αλλάξουν τα μουσικά γένη την γλώσσα και την αρμονική, ούτε μαζεύτηκαν οι πατέρες και είπαν να κάνουν αυτές τις αλλαγές, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει κάτι τέτοιο, αν έχετε να το καταθέσετε. Τις υποθέσεις σας τις παρουσιάζετε σαν ιστορική αλήθεια. Βλέπω στην πράξη ότι δεν ισχύει η αλλοίωση της αρμονικής και το έχω δείξει, με τον τρόπο που ψάλλω και με στοιχεία. Αυτά περί "Βυζαντίου" που άλλαξε και καλά ο πολιτισμός μας τα πέρασαν τον 19ο αιώνα ο Κοραής και λοιποί, Άγαλμα τον έχουν κάνει τον Κοραή και καράβι. Τα συνεχίζουν και τα διδάσκουν στα σχολεία και στα πανεπιστήμια και παράγουν φάλτσους! άντε τώρα να δείξεις τώρα ότι η μουσική μας δεν είναι ελέφαντας!
Πιστέψτε ο, τι θέλετε. Δημοκρατία έχουμε. Βλέπει ο αναγνώστης αν αυτό που λέμε έχει παραπομπές πηγές και επιχειρήματα που στέκουν.
Κ. Σολδάτε, προσπαθώντας να δω την ιδιαίτερη ταυτότητα του Βυζαντίου σε καμία περίπτωση δεν προσπαθώ να το αποκόψω από την αρχαιότητα. Να σας ρωτήσω; Όταν προσπαθούμε να δούμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου, υπονοούμε ότι προσπαθούμε τον αποκόψουμε από τους γονείς του; Όχι. Σε καμία περίπτωση. Το παιδί ομοιάζει πολύ στους γονείς του, αποτελεί την συνέχειά τους, αλλά έχει και την δική του ταυτότητα.
Κ. Σολδάτε, θα ήταν αδύνατο το Βυζάντιο να μην έχει την δική του ταυτότητα. Ξέρετε γιατί; Γιατί η τέχνη είναι η εξωτερίκευση του μέσα μας. Το ορθόδοξο βίωμα ήταν κάτι πρωτόγνωρο στην μετά Χριστόν εποχή. Αυτό το βίωμα άρχισε να διαμορφώνει συνειδήσεις, και τελικά, στο ελεύθερο Βυζάντιο, θέλησε να εκφραστεί και μέσα από την τέχνη. Τίποτα δεν προέκυψε με παρθενογένεση. Τεχνικό υλικό υπήρχε από την αρχαιότητα και οι βυζαντινοί το αξιοποίησαν. Το πέρασαν όμως και μέσα από τον δικό τους ηθμό. Το προσάρμοσαν στο ορθόδοξο βίωμα. Με αυτό τον τρόπο διαμορφώθηκε σταδιακά η βυζαντινή αισθητική. Μία πολύ όμορφη αισθητική που ποτέ δεν αμφισβήτησε ότι η γενέτειρά της βρίσκεται στην αρχαιότητα.
Κανένας εξωγήινος λοιπόν, και καμία κατάτμηση της ιστορίας. Και κάτι ακόμα στο οποίο σίγουρα συμφωνούμε. Και εγώ απεχθάνομαι το έργο του Κοραή.
κ. Σολδάτε, αν θέλετε το Βυζάντιο να το αποκαλώ Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να το κάνω. Ειλικρινά, το κέντρο βάρους των λεγομένων μου δεν έχει να κάνει με αυτό. Όλοι όσοι χρησιμοποιούμε τον όρο Βυζάντιο, γνωρίζουμε ότι αποτελεί την εξέλιξη της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας και δεν είμαστε θύματα πολιτικής προπαγάνδας. Για όνομα του Θεού. Μην μου λέτε όμως ότι το χριστιανικό βίωμα υπήρχε στην αρχαιότητα. Εδώ πραγματικά είστε υπερβολικός. Ο σπερματικός λόγος είναι μεν υπαρκτός από πλευράς φιλοσόφων, αφορά κυρίως την προσμονή του Μεσσία, η προ Χριστού εποχή ώστόσο είναι κατά βάση παγανιστική. Το ορθόδοξο βίωμα αφορά την μετά Χριστόν εποχή και διαμόρφωσε μέσα στους αιώνες την αισθητική στις τέχνες των Ρωμιών. Και επαναλαμβάνω. Οι Ρωμιοί, άντλησαν το τεχνικό υλικό από την αρχαιότητα (μουσικά διαστήματα, τετράχορδα, πεντάχορδα, κλπ). Δεν διαφωνώ σε αυτό. Άντλησαν όμως δεν σημαίνει ότι πήραν τα αρμονικά του Αριστόξενου, ή του Πτολεμαίου, ή όποιου άλλου θέλετε και τα εφάρμοσαν με το ν και με το σ. Αφομοίωσαν οι άνθρωποι, δεν παπαγάλισαν. Στην συστηματοποίηση στην οποία προέβησαν δεν αγνόησαν την θεολογία γιατί ήταν σημαντική για αυτούς. Από μέσα μας βγαίνει η μουσική. Πως θα ήταν δυνατό οι ορθόδοξοι να αγνοήσουν την θεολογία; Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Η θεολογία της 8ης ημέρας άφησε το αποτύπωμά της πάνω στην όλη συστηματοποίηση, εξ ου και οκτωηχία. Ο Αλυγιζάκης είναι διεξοδικότατος στο διδακτορικό του.Όχι αγαπητέ μου δεν ήταν το χριστιανικό φρόνημα κάτι πρωτόγνωρο, υπήρχε σπερματικός λόγος στους φιλοσόφους, όλοι οι πατέρες φέρνουν παραδείγματα τους πριν από αυτούς σοφούς της αρχαιότητας, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Γρηγόριος Νύσσης, Χρυσόστομος, Μ.Βασίλειος, Γρηγόριος. Όλοι οι πατέρες γάμος στο ίδιο ύφος που έγραψε ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας.
Η έλευση του Χριστού ήταν το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός που προσδιόρισε το μετρό του φρόνιμου ανδρός όπως το είχε οραματιστεί ο Αριστοτέλης. Ο Χριστός είναι η τελειοποίηση και ενοποίηση όλων των λαών. Όπως λοιπόν δεν υπάρχει άλλη ορολογία να διαχωρίσει την ιστορία των άλλων λαών, γιατί εμείς από Ρωμαίοι να γίνουμε βυζαντινοί; Επειδή ήθελαν κάποιοι για να κάνουν την πολιτική τους προπαγάνδα;!!
Κανένας παραδοσιακός ή αρχαίος δεν πήρε την άλφα ή βήτα θεωρία να την εφαρμόσει. η θεωρία ήταν και θα πρέπει να είναι εξήγηση της υπάρχουσας πράξης. Η μουσική είναι πράξη δεν είναι θεωρία. Η σημερινή θεωρία εξηγεί λάθος την πράξη. Στην πράξη ισχύει όσα λέει ο Αριστόξενος, τίποτα δεν έχει αλλάξει και το έχω αποδείξει. Μελετήστε την εργασία μου, ακούστε και πως ψάλλω. Υπήρξα και εγώ θύμα της λάθος θεωρίας και προσπαθούσα να εφαρμόσω την θεωρία για να ψάλλω, αποτέλεσμα μηδέν. Έψαλα μόνο όταν άνοιξα τα αυτιά μου και διαπίστωσα πόσο λάθος είναι η θεωρία του 20ου αιώνα και πολύ περισσότερο λάθος η θεωρία του Σίμωνος Καρά.κ. Σολδάτε, αν θέλετε το Βυζάντιο να το αποκαλώ Ρωμαϊκή αυτοκρατορία να το κάνω. Ειλικρινά, το κέντρο βάρους των λεγομένων μου δεν έχει να κάνει με αυτό. Όλοι όσοι χρησιμοποιούμε τον όρο Βυζάντιο, γνωρίζουμε ότι αποτελεί την εξέλιξη της Ρωμαϊκης αυτοκρατορίας και δεν είμαστε θύματα πολιτικής προπαγάνδας. Για όνομα του Θεού. Μην μου λέτε όμως ότι το χριστιανικό βίωμα υπήρχε στην αρχαιότητα. Εδώ πραγματικά είστε υπερβολικός. Ο σπερματικός λόγος είναι μεν υπαρκτός από πλευράς φιλοσόφων, αφορά κυρίως την προσμονή του Μεσσία, η προ Χριστού εποχή ώστόσο είναι κατά βάση παγανιστική. Το ορθόδοξο βίωμα αφορά την μετά Χριστόν εποχή και διαμόρφωσε μέσα στους αιώνες την αισθητική στις τέχνες των Ρωμιών. Και επαναλαμβάνω. Οι Ρωμιοί, άντλησαν το τεχνικό υλικό από την αρχαιότητα (μουσικά διαστήματα, τετράχορδα, πεντάχορδα, κλπ). Δεν διαφωνώ σε αυτό. Άντλησαν όμως δεν σημαίνει ότι πήραν τα αρμονικά του Αριστόξενου, ή του Πτολεμαίου, ή όποιου άλλου θέλετε και τα εφάρμοσαν με το ν και με το σ. Αφομοίωσαν οι άνθρωποι, δεν παπαγάλισαν. Στην συστηματοποίηση στην οποία προέβησαν δεν αγνόησαν την θεολογία γιατί ήταν σημαντική για αυτούς. Από μέσα μας βγαίνει η μουσική. Πως θα ήταν δυνατό οι ορθόδοξοι να αγνοήσουν την θεολογία; Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Η θεολογία της 8ης ημέρας άφησε το αποτύπωμά της πάνω στην όλη συστηματοποίηση, εξ ου και οκτωηχία. Ο Αλυγιζάκης είναι διεξοδικότατος στο διδακτορικό του.
Υπόσχομαι ότι θα μελετήσω την εργασία σας και εν καιρώ θα σχολιάσω. Να είστε καλά. Χριστός Ανέστη!Κανένας παραδοσιακός ή αρχαίος δεν πήρε την άλφα ή βήτα θεωρία να την εφαρμόσει. η θεωρία ήταν και θα πρέπει να είναι εξήγηση της υπάρχουσας πράξης. Η μουσική είναι πράξη δεν είναι θεωρία. Η σημερινή θεωρία εξηγεί λάθος την πράξη. Στην πράξη ισχύει όσα λέει ο Αριστόξενος, τίποτα δεν έχει αλλάξει και το έχω αποδείξει. Μελετήστε την εργασία μου, ακούστε και πως ψάλλω. Υπήρξα και εγώ θύμα της λάθος θεωρίας και προσπαθούσα να εφαρμόσω την θεωρία για να ψάλλω, αποτέλεσμα μηδέν. Έψαλα μόνο όταν άνοιξα τα αυτιά μου και διαπίστωσα πόσο λάθος είναι η θεωρία του 20ου αιώνα και πολύ περισσότερο λάθος η θεωρία του Σίμωνος Καρά.