[Δέν ξέρω γιατί ὁ Φουντούλης ἀναφέρει σελ. 235-251].
Χριστὸς ἀνέστη. Μήπως ἡ πρώτη ἔκδοσις ἔγινε ὡς μέρος συλλογικοῦ τόμου, τὴν ὁποίαν παραπέμπει ὁ καθ. κυρὸς Ἰωάννης Φουντούλης.
Ὅπως γράφει ὁ συγγραφέας
Le presenti Note son dirette a preparare la via a a un e-
•dizione critica dell' QPOAOFION [= Οἱ παρούσες σημειώσεις προορίζονται γιὰ τὴν προετοιμασίαν τῆς ὁδοῦ μίας κριτικῆς ἐκδόσεως τοῦ Ὡρολογίου.]
Στὴν βιβλιογραφία τὸν ἔχω ὡς N. BORGIA (Ieromonaco di Grottaferrata),
Ὡρολόγιον «“Diurno“ delle Chiese di Rito bizantino, ἐκδ. «S. Nilo», Grottaferrata 21929 (Στὴν προμετωπίδα τοῦ PDF ἀναφέρει δευτέρα ἔκδοσις-seconda edizione) {= Ἡ πρώτη ἔκδοσις τοῦ κειμένου ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ,
Ὡρολόγιον «“Diurno“ delle Chiese di Rito bizantino, [Orientalia Christiana XVI 2, No 56], Roma 1929}.
Ὅπως ἀναφαίνεται ἀπὸ τὴν ἐργογραφίαν τοῦ συγγραφέως τὰ ἄρθρα τὰ ὁποῖα ἐκδίδει ὡς μέρος συλλογικοῦ τόμου ἢ περιοδικοῦ ἐν συνεχείᾳ ἐκδίδονται ὡς βιβλία (βελτιωμένα) [π.χ. (Byzantinische Zeitschrift XXX) καὶ ἡ ἔκδοσις Frammenti Eucaristici Antichissimi, Scuola Tipografica dell'Abbazia, Grottaferrata 1932].
Ὅμως θέλω νὰ σημειώσω ὅτι τὸ Μοναστήριον τῆς Μαρίας Κρυπτοφέρρης, ὡς ἡ κεφαλὴν τῶν χριστιανῶν τοῦ βυζαντινοῦ ρυθμοῦ τῆς Κάτω Ἰταλίας, μὲ τὸ τυπογραφεῖον τοῦ "Ἁγίου Νείλου" βρισκεται σὲ ἄμεσην συνεργασίαν μὲ τὸ Ποντιφικὸ Ἀνατολικὸ Ἰνστιτοῦτο [Pontificio Istituto Orientale (Pontificium Institutum Orientale)], καὶ ἐκδίδει πολλὰ ἔργα καὶ διατριβὲς τοῦ Ἰνστιτούτου [Βλέπε π. χ. τὴν περίπτωσιν τοῦ M. MANDALA,
La Protesi nel rito bizantino-greco, Roma 1935 (ἔτος ὑποστηρίξεως τῆς διατριβῆς). ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ,
La Protesi della liturgia nel rito bizantino-greco, Grottaferrata 1935 (ἔκδοσιν)] πρὸς ἐπιμόρφωσιν τῶν ἐπαρχιῶν ποὺ πνευματικῶς ἡγεῖται. Λάβετε ὑπ'ὄψιν, ὅτι μέχρι σήμερον ἔχει ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψίν του σχολεῖον, ὅπου διδάσκουν οἱ μοναχοί, καὶ στὸ παρελθὸν οἱ σπουδαστὲς (ἱεροσπουδαστὲς) οἱ ὁποῖοι φοιτοῦσαν ἐκεῖ, προετοιμάζονταν γιὰ νὰ καλύψουν τὶς ἀνάγκες τῶν ἐπαρχιῶν ὡς ἱερεῖς.