ΟΚ, παω πασο Εγραψα πολλα Καλη συνεχεια
[...] δύσκολα τὰ πράγματα [...]
Χωρίς να θέλω να εκτρέψω την συζήτηση,
Μεταφέρω την άποψη ενός φίλου ο οποίος παρακολουθεί τη συζήτηση.
Μου εξέφρασε την απορία γιατί θεωρείται ο Ναυπλιώτης Τιτάνας και μέγιστος; Όταν ο ίδιος ακούει τον Ναυπλιώτη μετά από 10 λεπτά τον πιάνει πονοκέφαλος. Τι στο καλό ακούνε οι φίλοι ιεροψάλτες Με ευχαρίστηση στον Ναυπλιώτη; Εκτός από κάποια τεχνικά στοιχεία, κάποιες αναλύσεις κτλ Θεωρεί ότι το ψάλσιμο αυτό είναι φαύλο και ενοχλητικό και με έναν στόμφο που δεν εκπληρώνει το εκκλησιαστικό ήθος.
Προσωπικά, αν και το ίδιο πράγμα πάθαινα με τον Τσολακίδη***, διαφωνώ μαζί του.
*** Για ένα δεκάλεπτο τον άκουγα ευχαρίστως. Μετά με κούραζε.
Όπως επίσης και με την Αρβανιτάκη.
ἄκουε πολλά said:Πες του να βάζει Γαϊτάνο.
Για έναν ψάλτη είναι βιβλίο ανοιχτό, σπουδή. Για έναν απλό ακροατή, το άκουσμα είναι απλά ανοίκειο και άνευ αισθητικής αξίας.
Πολύ αντιφατικά δεν είναι αυτά τα δύο συμπεράσματα; Για μάς είσαι γίγας, οι άλλοι δεν αντέχουν να σε ακούνε!!!! Σαν πόση ομφαλοσκόπηση να αντέξει η ρημάδα η εκκλησιαστική μας μουσική;;;;
.... ισχύει για τον Ναυπλιώτη και για πολλούς άλλους.Για έναν ψάλτη είναι βιβλίο ανοιχτό, σπουδή. Για έναν απλό ακροατή, το άκουσμα είναι απλά ανοίκειο και άνευ αισθητικής αξίας.
Κ' του 20ου θα συμπληρώσω εγω, μη σου πω και για τον 19ο αιώνα, και αυτο έχει να κάνει οχι με τον αείμνηστο Αρχοντα αλλά με την γνωστή "Δυτικολιγούρα" που μας κατέλαβε (κ' συνεχίζουμε να μη θέλουμε "ν'αποτάξουμε το Σατανά") απο συστάσεως του Ελληνικού Κράτους, σε συνδυασμό πάντα με την επιβολή απο μεριάς των κυβερνώντων (π.χ. περίοδος Οθωνα) ξένων στοιχείων στη μουσική μας (κ' όχι μόνο) παράδοση! Κ' το τραγικότερο όλων ειναι πως ακόμη δεν έχουμε βρεί πλήρως τη πολιτιστική μας ταυτότητά κ' αυτό έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε πολλούς τομείς, μη εξαιρουμένης δυστυχώς της Εκκλησιαστικής μας μουσικής!Ο Ιάκωβος λ.χ. εξέφραζε τους Πολίτες των μέσων του 20αι. και είναι παράδοξο, πέρα από τη νοσταλική ροπή που έχουμε όλοι προς την Βασιλεύουσα, να εκφραζει τους Ελλαδίτες μεσοαστούς των αρχών του 21ου.
Ήταν εντελώς διαφορετική η μουσική κουλτούρα αλλά και εν γένει η πολιτιστική – πολιτισμική παιδεία των ελλήνων της κυρίως Ελλάδας από την αντίστοιχη που έφεραν οι πρόσφυγες πριν από 100 χρόνια από τη Μικρά Ασία και πριν από 50 χρόνια από την Κωσταντίνου πόλη.Κ' του 20ου θα συμπληρώσω εγω, μη σου πω και για τον 19ο αιώνα, και αυτο έχει να κάνει οχι με τον αείμνηστο Αρχοντα αλλά με την γνωστή "Δυτικολιγούρα" που μας κατέλαβε (κ' συνεχίζουμε να μη θέλουμε "ν'αποτάξουμε το Σατανά") απο συστάσεως του Ελληνικού Κράτους, σε συνδυασμό πάντα με την επιβολή απο μεριάς των κυβερνώντων (περίοδος Οθωνα) ξένων στοιχείων στη μουσική μας (κ' όχι μόνο) παράδοση! Κ' το τραγικότερο όλων ειναι πως ακόμη δεν έχουμε βρεί πλήρως τη πολιτιστική μας ταυτότητά κ' αυτό έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε πολλούς τομείς, μη εξαιρουμένης δυστυχώς της Εκκλησιαστικής μας μουσικής!
Πριν περίπου 93 χρονια απο τη Μ. Ασία εννοείς (όχι 200) κ' φυσικά είχε διαφορές άλλα πιστευω οχι για τους λόγους που υπαινίσεσαι αλλά διότι ότι δεν κατάφεραν οι Τούρκοι (ως προς το πολιτισμό μας) επι αιώνες το κατάφεραν οι Δυτικοί κ' χωρίς φυσική υποδούλωση!Ήταν εντελώς διαφορετική η μουσική κουλτούρα αλλά και εν γένει η πολιτιστική – πολιτισμική παιδεία των ελλήνων της κυρίως Ελλάδας από την αντίστοιχη που έφεραν οι πρόσφυγες πριν από 200 χρόνια από τη Μικρά Ασία και πριν από 50 χρόνια από την Κωσταντίνου πόλη.
Νοθευμένη ήταν ήδη απο τότε (δεν είπα μή Ελληνική) κ' πλέον στις μέρες μας μεταλλαγμένη!Και αρνούμαι πεισματικά να δεχτώ... ότι η Κουλτούρα που έφεραν οι πρόσφυγες ήταν ελληνική ενώ η εδώ δεν ήταν.
Ηλία, ο ορισμός των αρχαίων είναι γενικός και γι΄ αυτό αφαιρετικός. Στην ψαλτική όμως (όπως και στην αγιογραφία, τη ναοδομία κ.λπ.) ειναι λίγο παγίδα το θέμα της αισθητικής. Όχι ότι δεν χρειάζεται να είναι εύηχο αυτό που ακούγεται (αλίμονο), αλλά η αισθητική εδώ δεν έχει την υποκειμενική υπόσταση που έχει στις καλές τέχνες. Συνδέεται με την εκκλησιαστική θέσμιση, με ό,τι αυτή περιλαμβάνει (παράδοση, λειτουργικος χώρος και χρόνος, τυπικό, συλλογικότητα βιώματος κ.λπ.).Οι αρχαίοι, προς τους οποίους είναι η αναφορά μας, Ανάμεσα στους πολλούς ορισμούς που έδωσαν για τη μουσική, έδωσαν και τον εξής.
Μουσική εστι τέχνη του συναρμόζειν τους τόνους, διά τρόπον ευαρέστω τη ακοή.
[...]
Καλός ο διάλογος, αλλά καλύτερο είναι να καταλαβαίνουμε κ' τι γράφει ο "συνομιλιτής" μας διαφορετικά πολύ φοβάμαι οτι απλώς γεμίζουμε σελίδες. Κανείς δεν μίλησε για τους ποικίλλους "χρωματισμούς" της παραδοσής μας (κ' αναφέρομαι στα τελευταία μνμ), αλλα για "αλλοίωση" αυτής!Λέω απλά ότι δεν υπαρχει παραδοσιακή φουστανέλα, αλλά παραδοσιακές φουστανέλες. Με όλες τις επεκτάσεις.
Για τους κρητες, η κρητική φουστανέλα είναι η καλύτερη. Για τους Ηπειρώτες, η ηπειρωτική φουστανέλα είναι η καλύτερη.
Ομοίως με τους χορούς, τα τραγούδια, τη μουσική, την εκκλησιαστική μουσική και άλλα.