Η αληθεια ειναι οτι απο τις απαρχες της μεταρρυθμισεως ξεκινα η κατ‘ ηχον συνθεση του μελους, ακομη και απο τους εξηγητες, αλλα και απο τους επιφανεστερους πατριαρχικους πρωτοψαλτες του 19ου αι. Ειναι κατι που, καλως η κακως, εχει εδραιωθει.
Οπως λεει και ο Σωκρατης Παπαδοπουλος σε ενα αρθρο του, το να απορριπτουμε τη νεα μελοποιεια και να εμμενουμε στα κειμενα προ της μεταρρυθμισεως ειναι σαν να αποδεχομαστε οτι η ψαλτικη εχει πεθανει. Το μεταφερω οπως το θυμαμαι και οχι κατα λεξη.
Έθεσα κάποιους προβληματισμούς για το "Ευρετήριο"* του "Άξιον εστίν". Ούτε με τον κοπιώντα έχω κάτι, ούτε είμαι αρνητικός σε τέτοιου είδους πρωτοβουλία.
Και χαίρομαι για τον προβληματισμό που υπάρχει και από τον θέσαντα, ο οποίος ομιλεί για
σωστή χρήση του ευρετηρίου.
(παρότι θα πίστευα πως π.χ. :Ένα ευρετήριον Ειρμών στα παλαιά και νέα ειρμολόγια θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο (όταν μάλιστα είναι και διασκορπισμένα σε διάφορα βιβλία) ή ένα ευρετήριο προλόγων- αυτομέλων.)
Δεν μίλησα καθόλου για τα κείμενα προ της μεταρρυθμίσεως. Ούτε αποδέχομαι ότι η μελοποιία έχει πεθάνει. Ούτε είπα μόνο για το φερόμενο ως αρχαίο "Άξιον εστίν". Το να θέτω όμως ερωτήματα και να "πέρνω αποστάσεις" από κάθε είδους μελοποιία (
νομίζω ότι έχω το δικαίωμα. Ο αγαπητός μου Χρήστος Τσακίρογλου έθεσε και αυτός κάποιους προβληματισμούς που έχουν να κάνουν με την βυζαντινή μελουργία.
Δείτε τα θέματα της λειτουργίας πόσες εμφανίσεις έχουν σε σχέση με Εσπερινό και Όρθρο. Ιδίως επιμέρους θέματα. Τα κοινωνικά λιγότερο...
Μήπως κάτι δεν πάει καλά; ερώτημα θέτω. λ.χ. υπάρχουν πολλοί που ούτε προσόμοια ξέρουν, ούτε κανόνες (δεν συζητάμε για τίποτα πιο "περίπλοκο") να ψάλλουν αλλά το μόνο που τους ζητάνε για να τους προσλάβουν είναι ένα "Άξιον εστίν" ή ένα "Τριάδι"... ή, άλλο παράδειγμα, να παραλείπει ο ψάλλων Εξάψαλμο, Κανόνα, Στίχους από την Τιμιωτέρα, Στιχηρά των Αίνων κλπ μόνο και μόνο για να βρεί χρόνο να πεί ένα Δύναμις και αργά λειτουργικά.
Παντως, επειδη δε θυμαμαι να εχω ξανακουσει τη φραση αυτη απο το Χαριλαο και μαλλον θα προερχεται απο συνεντευξη που δεν εχω υποψη μου, θα μπορουσες μηπως να μας παραπεμψεις;
Το θυμάμαι πολύ καλά, σε κάποια συνέντευξη τηλεοπτική μάλιστα. Δεν την έχω δεί διαδικτυακά και είναι αρκετά παλαιά. Όσοι έχουν δυνατότητα και χρόνο ας το κάνουν. Αν μπορέσω να βρώ κάτι ευχαρίστως θα παραπέμψω.
Σε κάθε περίπτωση
συγχαρητήρια σε αυτόν που κόπιασε για αυτήν την εργασία. Ίσως να είναι ωφέλιμη και χρήσιμη για κάποιους. Το πρόβλημα είναι ότι οι ύμνοι της αγίας Αναφοράς γενικότερα προβάλονται (να μή πώ ισοπεδώνουν) ως "γνήσια παράδοση", ως εντελώς απαραίτητα και πρωτεύοντα. Και δυστυχώς όλα τα υπόλοιπα (Ακολουθίες Εσπερινού και Όρθρου- και εισαγωγικά της Θείας Λειτουργίας) ως κάτι περιττό.