Γιώργος Μ.
Γιώργος Μπάτζιος
Κατόπιν εορτής (αλλά αυτό είναι η ψαλτική οπτική, καλύτερα να πω ανήμερα της εορτής) ανεβάζω από εδώ την ερμηνεία του αγίου Νικοδήμου εκ του Εορτοδρομίου σε ένα πολύ εύχρηστο αρχείο word (άριστα μορφοποιημένο, με υποσημειώσεις κ.λπ., ας είναι καλά εκείνος ή εκείνη που το έφτιαξε. Βέβαια, είναι σε μονοτονικό, αλλά ως ερμηνευτικό βοήθημα την κάνει την δουλειά του).
Ανεβάζω μόνο τον πρώτο ειρμό ως δείγμα και τα υπόλοιπα υπάρχουν στο συνημμένο. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!
Ανεβάζω μόνο τον πρώτο ειρμό ως δείγμα και τα υπόλοιπα υπάρχουν στο συνημμένο. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!
Ωδή α’. Ήχος β. Ο Ειρμός.
Βυθοῦ ἀνεκάλυψε πυθμένα, καὶ διὰ ξηρᾶς οἰκείους ἕλκει, ἐν αὐτῷ κατακαλύψας ἀντιπάλους, ὁ κραταιός, ἐν πολέμοις Κύριος˙ ὅτι δεδόξασται.
Ε ρ μ η ν ε ί α.
Βυθός είναι η των πολλών υδάτων συναγωγή, δια μέσου της οποίας δεν ημπορεί να διαπεράση η οπτική ενέργεια των οφθαλμών μας, ταυτόν ειπείν, δεν δυνάμεθα να ιδούμεν αυτήν˙ διότι όταν είναι ολίγον το νερόν, διαπερνά η όψις και το βλέπει, και μάλιστα όταν αυτό είναι καθαρόν και διαφανές˙ όταν δε το νερόν είναι πολύ, τότε βύεται: ήτοι κλείεται η ενέργεια των οφθαλμών, και δεν δύναται να διαπεράση το πολύ του ύδατος διάστημα˙ όθεν το «βυθός» ετυμολογείται παρά το, βύω, το στουπώνω και εμφράζω την θέαν των οφθαλμών. Πυθμήν δε λέγεται το κατώτατον μέρος, ο πάτος της θαλάσσης και παντός άλλου αγγείου, ο οποίος υποκρατεί την ρέουσαν φύσιν του ύδατος˙ ούτω, χάριν παραδείγματος, όταν τελειωθή ο εν τω πίθω οίνος, λέγομεν, ο οίνος έφθασεν εις τον πάτον. Λέγει λοιπόν ο Μελωδός, ότι ο Κύριος ο εν πολέμοις ών δυνατός κατά τον Δαβίδ λέγοντα «Κύριος δυνατός εν πολέμω» (Ψαλ. κγ’ 8), αυτός το παλαιόν άνοιξε τον πάτον της ερυθράς θαλάσσης δια μέσου της ράβδου του Μωϋσέως, και αόρατον αυτόν όντα πρότερον δια το πλήθος του νερού, έκαμεν αυτόν ορατόν. Όχι μόνον δε άνοιξε τον πάτον, αλλά και εξήρανεν αυτόν και χέρσον εποίησε˙ και ούτω τον μέν ιδικόν του Ισραηλίτην λαόν ετράβιξεν εις τον ξηρόν εκείνον πάτον της θαλάσσης, και διεπέρασεν αυτόν με άβροχα ποδάρια˙ τους δε εχθρούς των Ισραηλιτών Αιγυπτίους κατεβύθισε μέσα εις τον ίδιον εκείνον πάτον, επαναστραφέντος του ύδατος και κατακαλύψαντος αυτούς. Επιφέρει δε ακολούθως ο Μελωδός το «ότι δεδόξασται», δια να φανερώση, ότι η πρώτη Ωδή αύτη είναι του Μωϋσέως, ος τις, αφ’ ου κατεποντίσθησαν οι Αιγύπτιοι, έλεγε την εγνωσμένην εκείνην Ωδήν˙ «Άσωμεν τω Κυρίω˙ ενδόξως γαρ δεδόξασται. Κύριος συντρίβων πολέμους, Κύριος όνομα αυτώ» (Έξ. ιε’3).