Το έκανα εγώ; Πότε; ...και δεν στο λέω ούτε ειρωνευόμενος, ούτε σα να αναφέρομαι σε κανένα παιδάκι, αλλά σαν ένας ψάλτης σε έναν πραγματικά άξιο και πιο μορφωμένο από μένα ψάλτη και ερευνητή.
Ωραία τότε Χρήστο, την επόμενη φορά, να συζητάς επί του θέματος και να αφήσεις αυτά περί αιρέσεων και καραϊσμών. Διαφωνείς; πες την άποψή σου, με επιχειρήματα. Έχεις απορίες; να τις εκφράσεις. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού και θα μου επιτρέψεις να έχω τη δική μου λεπτή γραμμή, πέρα από την οποία όσα γράφεις τα θεωρώ προσβλητικά. Αυτά και σαν απάντηση στη «προξενήτρα -παιδονόμο» Γιώργο Μ, του οποίου η ευαισθησία επαναστατεί μόνο όταν οι απέναντί μου ενοχληθούν.
Εσύ πιστεύεις ότι αυτό που ψάλλει έχει καμία απολύτως σχέση με το κείμενο που παραθέτεις και σαν κλίμακα και σαν πορεία του μέλους; Εγώ θα έλεγα ότι η ταύτιση πέρα από το άκουσμα απαιτεί και μία δόση φαντασίας Να μου πεις σαν στοιχείο το ότι μία τέτοια μορφή δεν ψάλλει το του πλ. του Β΄ να το δεχτώ ευχαρίστως, αλλά δεν μπορώ να βρω καμία απολύτως σχέση μεταξύ τους.
Εγώ έφερα μια υπόθεση, που για τον δικό μου φαντασιόπληκτο νου, εξηγεί επαρκώς την επικράτηση ενός ύμνου, σε μέλος διαφορετικό από αυτό που το «βλέπουμε» γραμμένο. Έκανα και μια ερώτηση στην οποία κανένας δεν απάντησε. Εσύ μου λες τι δεν είναι. Πες μου λοιπόν, τι είναι αυτό που ψάλλει ο Ειρηναίος. Μόνο προσεκτικά, μην πεις μετά πως δε σε προειδοποίησα.
Μίλησα εγώ για κανένα χειρόγραφο; Πώς ταυτίζομαι εγώ με τον Καρά; Εγώ στηρίζομαι στο έντυπο έργο των 3 διδασκάλων...
Σου έγραψα ήδη: «...
αγνοώντας την προφορική παράδοση και στηριζόμενος σε πάπυρους και
χειρόγραφα, θέλησε
να αλλάξει (
όχι να αιτιολογήσει ή έστω να προσπαθήσει να εξηγήσει) τον τρόπο του ψάλλειν. Λίγο-πολύ αυτό που κάνεις εσύ τώρα...».
Και τα έντυπα ήταν χειρόγραφα πριν.
Ή σοβαρότερα:
Υπάρχουν πάρα πολλά στην εν χρήσει γραφή που:
α. είναι εξηγημένα διαφορετικά από εξηγητή σε εξηγητή (Β' πόδας Θεοτόκε Παρθένε, Δοξολογία Β΄Ιακώβου κ.λ.π.)
β. επιδέχονται διαφορετικές ερμηνείες, ανάλογα με τη θεωρία των τριών και αυτή που παγιώθηκε πολύ αργότερα (Ποίοις ευφημιών, Μεταβολή των θλιβομένων, Επεφάνης σήμερον κ.λ.π.).
γ. από μόνη της η εγκατάλειψη του συστήματος του τροχού και της παραλλαγής του Κουκουζέλη ή του Πλουσιαδηνού, η οποία πιθανόν είχε συντελεστεί αρκετά νωρίτερα, παρέμενε όμως ως βάση των τεκμηριωμένων θεωρητικών (Κύριλλος Μαρμαρηνός, Απόστολος Κώνστας κ.λ.π.), δημιουργεί πολλά κενά και ερωτηματικά ειδικά στο θέμα των κλάδων των ήχων. Οι οποίοι μπορεί να μπαίνουν κάτω από τη γενική «ομπρέλα» του ήχου, πολλές φορές όμως παρουσιάζουν τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Απαντήσεις συνοπτικές:
Γιατί μπήκαν στον κόπο οι τρεις (όποιος εξ αυτών τέλος πάντων) να γράψουν κάτι που διαφωνεί με την αρχαία όπως υποστηρίζεις μορφή που ύμνου αυτού με σκληρό χρώμα;
Το νενανώ ανήκει (και) στον πλ. β' αλλά επάνω από τον δι μπορεί να ακούγεται άνετα ως πλ. δ' (με υψηλή βάση, τρίφωνος).
Έχουμε αναλυτική μουσική γραφή με φθορές και κλίμακες συγκεκριμένες ή όχι;
Όχι.
Μπορείς να μου αιτιολογήσεις για ποιο λόγο θέλησαν να μας μπερδέψουν;
Δεν το είπα εγώ αυτό. Εσύ νομίζω έλεγες κάπου ότι είχαν κάποια κίνητρα οι τρεις (δεν είμαι και σίγουρος).
Εσύ την γνήσια κατά την παράδοση μελοποίηση του ύμνου αυτού πως θα την κατέγραφες;
Όπως το νενανώ του Χουρμουζίου, με θέσεις από τον Ειρηναίο. Ξεκαθαρίζω ότι το άλλο (πλ.β' αυτό που ψάλλει ο π. Γ. Τσέτσης), είναι διαφορετικό μάθημα, που πιθανά δεν επεκράτησε, ή είναι αυτό που έλεγαν στην τελευταία προηγιασμένη. Πιστεύω, ότι είχε πολύ μικρότερη χρήση.
Τα περί "αιρέσεων" (σε εισαγωγικά για να καταλαβαίνουμε την διαφορά) είχε να κάνει με το ότι επικράτησε ακουστικά κάτι που δεν έχει σχέση με το πως καταγράφεται στις εξηγήσεις. ...πέρα από την προσωπική μου αμάθεια ή χειρότερα ημιμάθεια,
τα περί «αιρέσεων» είναι πολύ βαριές κουβέντες και οφείλεις μια συγγνώμη. Εκτός αν αυτά τα περί ημιμάθειας, είναι τετριμμένες ταπεινολογίες (χορτάσαμε από αυτές εδώ μέσα).
Συμβούλεψέ με ποια να ακολουθήσω, διότι δυστυχώς ψάλλω και με ακούει και αρκετός κόσμος και δεν θα έπρεπε να συνεχίζεται το κακό που μάλλον έως τώρα ακολουθώ.
Ψάλλε ό,τι νομίζεις, συζήτηση κάνουμε.
Αν και δεν σε ειρωνεύτηκα ούτε σένα ούτε όσους ασπάζονται εν προκειμένω την ίδια άποψη με σένα, δεκτόν. Μάλλον για σένα όσοι διαφωνούν μαζί σου αυτόματα έστω σε κάποιο επίπεδο θεωρείς ότι σε εχθρεύονται. Πάσο, ότι πεις. Πάντως εάν έχεις αναπολύσει συζητήσεις όπως αυτές με τον κ. Κωνσταντίνου και προσπαθείς να ανάψεις φωτιές εκεί που δεν υπάρχουν, θα σε απογοητεύσω, πέρα από τους εμφανείς και για άλλους προσωπικούς μου λόγους.
Δεν με ειρωνεύτηκες, με προσέβαλες με βαριές κουβέντες και πολύ απλά αντέδρασα. Τα υπόλοιπα είναι στη σφαίρα της δικής σου (μη μουσικής) φαντασίας.
Υ.Γ. Μήπως θα ήθελες να το γυρίσουμε και στον πληθυντικό ώστε να δέσει η παγωμάρα;
Όπως θέλετε, τουλάχιστον από μένα δεν θα περιμένετε να μπερδεύω συνέχεια στην ορθογραφία το β' και γ' πληθυντικό ενεργητικής με το β' και γ' ενικό μέσης φωνής.