E
emakris
Guest
Γιατὶ εἶναι «ἔξυπνοι»; Πιὸ συγκεκριμένα; (ἄν ἔχετε χρόνο)
Ὑπῆρξε ποτὲ ἰδιαίτερη ἐκκλησιαστικὴ παράδοση χωριστὴ στοὺς ἀστοὺς καὶ στοὺς χωρικοὺς, ἄς ποῦμε πρὸ τῆς Ἁλώσεως;
Όχι βέβαια! Οι πληροφορίες που έχουμε αφορούν αποκλειστικά τα κέντρα καλλιέργειας της ψαλτικής, είτε μοναστικά είτε αστικά, που μας παρέδωσαν κάποιες γραπτές πηγές. Για το τι υπήρχε παραέξω, μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει κανείς. Και όταν αυτές οι υποθέσεις γίνονται με ιδεολογικά κίνητρα, εμπίπτουν στην κατηγορία της "εξυπνάδας". Ειδικά δε για την Κρήτη, οποιαδήποτε υπόθεση αυτού του είδους ακυρώνεται πάραυτα, από τη στιγμή που οι "φραγκέψαντες" καλλιεργούσαν σε μέγιστο βαθμό και τη βυζαντινή μουσική! Κάποιες δε κρητικές συνθέσεις έφτασαν εν συνεχεία και στα Επτάνησα, δίνοντας μέσω της προφορικής "εξήγησης" του μέλους ωραιότατα αργά μαθήματα! Το εάν τα μαθήματα αυτά (ή κάποια εξ αυτών) επικράτησε να ψάλλονται συνοδευόμενα από την παραδοσιακή επτανησιακή αρμονία, δεν αλλάζει τίποτα ως προς την ιστορική τους σημασία.
Συνεπώς οι δύο αυτές μουσικές συνυπήρχαν και καλλιεργούνταν παράλληλα. Αν θέλει να το δει κανείς αυτό στα νεώτερα χρόνια, ας κοιτάξει στην Κεφαλονιά. Οι Κεφαλονίτες μελουργοί από τη μια συνέθεταν ή καλλώπιζαν βυζαντινότατα μαθήματα, και από την άλλη τρελαίνονταν για το πρίμο-σεκόντο (όπου αυτό χωρούσε)! Τι πρέπει να πούμε δηλαδή; Ότι θα έπρεπε να αποβάλουν τη "φράγκικη" πλευρά τους και να συνετιστούν, αρκούμενοι στα μονόφωνα άσματα; Εάν αυτό δεν είναι ευτελέστατο ψευδο-εθνικοπατριωτικό ιδεολόγημα, τότε τι είναι;;; Εάν έβγαινε κανείς και έβριζε τον Στανίτσα, επειδή μελοποιούσε και σε μακάμια, και τον κατηγορούσε για εκτουρκισμό της μουσικής μας, δεν θα ήταν γελοίος; Ας αφήσουμε λοιπόν κάθε παράδοση στην ησυχία της, ιδιαίτερα όταν έχουμε παχυλή άγνοια κάποιων πραγμάτων (δεν αναφέρομαι σε εσάς, προς Θεού).