Aπό το Πεντηκοστάριο του εκ Νέου Σουλίου Σερρών εξαρχικού μουσικοδιδασκάλου Μανασσή Παπαθεοδώρου (εκδ. Σόφια 1920)
H προφορά της Εκκλησιαστικής Σλαβονικής διαφέρει από χώρα σε χώρα (Σερβία, Ρωσία, Βουλγαρία, ΠΓΔΜ).
Βουλγαρική προφορά στο περίπου
Χριστός βοσκρέσε ιζ μέρτβιχ, σμέρτιγιου σμερτ ποπράβ
ι σούστιμ βο γκρόμπεχ ζιβότ νταροβάβ.
Το αρχείο αυτό έχει μια ιστορική σημασία, είναι όμως και ενδεικτικόν του τι συμβαίνει όταν συνθέτουμε σε μια γλώσσα άγνωστη. Ο μελοποιός γράφει το "ι" που σημαίνει "και" με κεφαλαία προφανώς πιστεύοντας ότι έχει σχέση με το "Ιησούς" η δε στίξη του τροπαρίου είναι ως εξής
Χριστός ανέστη ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν,
τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
ΥΓ Ακολουθεί πάντως τη σερβική προφορά της εκκλησιαστικής σλαβονικής. Από ποιο βιβλίο είναι αυτό;
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Παραθέτω το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ στα Ρωσσικά από χειρόγραφο του Αντωνίου Σιγάλα καθώς και στα Αγγλικά από εμένα.
Μπορεί να χρησιμεύσει σε ψάλτες τουριστικών περιοχών και περιοχών όπου ζουν Ρώσοι μετανάστες.
Εδώ και αρκετά χρόνια το ψέλνουμε το βράδυ της Ανάστασης αλλά και στον εσπερινό της Αγάπης. Επίσης σε γάμους αλλοδαπών κατά την πασχάλιο περίοδο.
Νικόλαος Βαρβαρήγος
Πρωτοψάλτης Μητροπολιτικού Ναού Θήρας
Σαντορίνη